Έπιγραφαι Περσίας τών 'Ρυδίωι
[Ή δείνα τον δεινός γυνά δέ Ξενοφάνευς];
[Ή δείνα Ξ]ενοφά[νευς].
[Μιήηρ κα]'ι θυγάτηρ κείνται δυο άώριαι αδη[ν],
[ά μεν β]ελτίστα, ά δέ ποί)εινοτάτ[α].
Τά γράμματα είναι τεταγμένα στοιχηδον και
άνήκουσιν εις τον Δ' π Χρ. αιώνα· ΰψος αυτών
0-02-0-025.
Καίτοι γνωρίζομεν δτι το έπίθετον άώριος άπαν-
τα μόνον ώς δικατάληκτον, ήδυνάμεΟα ίσως να έκ-
λάβωμεν τον ανωτέρω τύπον ώς ονομαστικήν του
πληθυντικού" έκ της ονομαστικής άωρία και ουχί
ώς έ-ίρρημα; Τούτο ούτε εις το νόημα, νομίζομεν,
του ελεγείου αντιβαίνει ούτε εις το μέτρον.
Ανωθι τοΟ ελεγείου ε-/α ρ άχθη σα ν τά ονόματα
τών νεκρών κατά την εν αύτώ προδήλως τάξιν,
ήτοι πρώτον τό τής μητρός και υπ αύτο το τής
θυγατράς.
ΆριΌ·. 42. Βάθρον ογκώδες λίθου λευκού κεί-
μενον πλαγίως' εχει ΰψος 0'6/, πλ. 138, πάχ.
Ο 39. Ύψος γραμμάτων 0-032-ΟΌο.
ΊΜΙΙΜΙΒ ΦΦΆ"§ 1 ' ίίΙΜ 1Η δείνα τοϋ δεινός]
VIII ι Ν Α Δ Ρ Π Υ Ο Ο Δ Ω Ρ Ο Υ [γυ]νά δ[?] Πυ[ν)]οδώρου.
ΆριΌ'. 43. θραύσμα άναΟηματικής έπιγραφής
λευκοΟ μαρμάρου. Ευρέθη έν Κασάροις και μετε-
κομίσΟη ύπο ΌθωμανοΟ εις Πούσπουρνου. Ανεκοι-
νώΟη ήμΐν μετ' έκτυπου. Τά γράμματα χ.οσμοΟν-
ται κεραίαις και έχουσιν υψος 0Ό11-0Ό23.
Είκών 7. Άναϋηματική.
Τίμων Τίμωνος
ίεροΟυτήσας
εΰετηρίοα.
Δ ). Φοίνικος.
Πρώτοι τον Φοίνικα τής Περαίας επεσκέφθησαν
ο κ. ΌππΊο^οΙι και ό κ. ΠηάοΙ και άξιολόγους έπι-
νπό Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά. 59
γραφάς έδημοσίευσαν έν ΒΟΗ 1886, 245 κέ., πα-
ραθέντες και άρκετάς ειδήσεις περί τών ερειπίων
και τής θέσεως τής πόλεως, ή ν ώς πρωτεΰουσαν
πόλιν τοΰ έν τή Ροδιακή χερσονήσω δάμου Τλωίων
ύπέδειςεν ό Ρ. ΗΠΙθγ νοη ΟΗβιΊηη^βη έν Ηθπτιθβ
XXXVII, σ. 143 κέ.
Άριϋ'. 44. Μεταξύ τών άλλων επιγραφών, άς
ό Όΐίιτβ&οΐι και ό ΚαάβΙ έξέδωκαν, κατεχώρισαν
έν τω μνημονευΟέντι περιοδικά» συγγράμματι (σ.
247) τήν επιγραφην:
ΗΛοΚΡΑΡΗΣ Ήλοκράρης
ΕΥΑΝΟΡΟΣ Είιάνορος.
Ιαΰτης όμους ή άνάγνωσις εξελέγχεται εσφαλμένη
ύπό τοΟ ημετέρου έκτυπου, ό'περ έ^ει ώς έςής :
Είκών 8. Έπιτύμβιον.
Φιλοκράτης
Εΰάνορος.
"Τψος γραμμάτων 0 018-0 033.
Άρίΰ'. 45. Έν αποστάσει σχεδόν τετάρτου τής
ώρας άπο τών ερειπίων του Φοίνικος προς δυσμάς
κείται ή Οέσις «'ς τά ΙΙατρι/τά». Αυτόθι κείται
βάθρον έξ ασβεστόλιθου κεχωμένον έν τώ έδάφει
πλην τής άνω επιφανείας, έφ' ής κεχάρα/ται ή
επιγραφή. "Τψ. γραμμ. 0 025-0 031.
§ΡΑΣ§§ΠΠ§^Αβ [Θ]ρ«σ[ων] Ί]ππ[οκρ]ά[τευς].
Ε). Θυοσανοϋντος.
Άριϋ'. 46. Όρτατζί. Πλάξ λίθου λευκοΰ άνα-
καλυφθεΐσα παρά τήν μέσην άκτήν τοΟ λιμενίσκου,
ύψ. 0 65, πλ. 0-70, πίγ. 056. "Τψ. γραμμ.
0 016-0Ό25. Τής έπιγραφής τό δεξιον μέρος ήτο
έπί άλλης πλακός, καθότι ή παρούσα αέρος μόνον
τής όλης επιγραφής περιέχει και δεν Φαίνεται ότι
άπεκόπη έν νεωτέροις χρόνοις.
[Ή δείνα τον δεινός γυνά δέ Ξενοφάνευς];
[Ή δείνα Ξ]ενοφά[νευς].
[Μιήηρ κα]'ι θυγάτηρ κείνται δυο άώριαι αδη[ν],
[ά μεν β]ελτίστα, ά δέ ποί)εινοτάτ[α].
Τά γράμματα είναι τεταγμένα στοιχηδον και
άνήκουσιν εις τον Δ' π Χρ. αιώνα· ΰψος αυτών
0-02-0-025.
Καίτοι γνωρίζομεν δτι το έπίθετον άώριος άπαν-
τα μόνον ώς δικατάληκτον, ήδυνάμεΟα ίσως να έκ-
λάβωμεν τον ανωτέρω τύπον ώς ονομαστικήν του
πληθυντικού" έκ της ονομαστικής άωρία και ουχί
ώς έ-ίρρημα; Τούτο ούτε εις το νόημα, νομίζομεν,
του ελεγείου αντιβαίνει ούτε εις το μέτρον.
Ανωθι τοΟ ελεγείου ε-/α ρ άχθη σα ν τά ονόματα
τών νεκρών κατά την εν αύτώ προδήλως τάξιν,
ήτοι πρώτον τό τής μητρός και υπ αύτο το τής
θυγατράς.
ΆριΌ·. 42. Βάθρον ογκώδες λίθου λευκού κεί-
μενον πλαγίως' εχει ΰψος 0'6/, πλ. 138, πάχ.
Ο 39. Ύψος γραμμάτων 0-032-ΟΌο.
ΊΜΙΙΜΙΒ ΦΦΆ"§ 1 ' ίίΙΜ 1Η δείνα τοϋ δεινός]
VIII ι Ν Α Δ Ρ Π Υ Ο Ο Δ Ω Ρ Ο Υ [γυ]νά δ[?] Πυ[ν)]οδώρου.
ΆριΌ'. 43. θραύσμα άναΟηματικής έπιγραφής
λευκοΟ μαρμάρου. Ευρέθη έν Κασάροις και μετε-
κομίσΟη ύπο ΌθωμανοΟ εις Πούσπουρνου. Ανεκοι-
νώΟη ήμΐν μετ' έκτυπου. Τά γράμματα χ.οσμοΟν-
ται κεραίαις και έχουσιν υψος 0Ό11-0Ό23.
Είκών 7. Άναϋηματική.
Τίμων Τίμωνος
ίεροΟυτήσας
εΰετηρίοα.
Δ ). Φοίνικος.
Πρώτοι τον Φοίνικα τής Περαίας επεσκέφθησαν
ο κ. ΌππΊο^οΙι και ό κ. ΠηάοΙ και άξιολόγους έπι-
νπό Μιχαήλ και Νικήτα Χαβιαρά. 59
γραφάς έδημοσίευσαν έν ΒΟΗ 1886, 245 κέ., πα-
ραθέντες και άρκετάς ειδήσεις περί τών ερειπίων
και τής θέσεως τής πόλεως, ή ν ώς πρωτεΰουσαν
πόλιν τοΰ έν τή Ροδιακή χερσονήσω δάμου Τλωίων
ύπέδειςεν ό Ρ. ΗΠΙθγ νοη ΟΗβιΊηη^βη έν Ηθπτιθβ
XXXVII, σ. 143 κέ.
Άριϋ'. 44. Μεταξύ τών άλλων επιγραφών, άς
ό Όΐίιτβ&οΐι και ό ΚαάβΙ έξέδωκαν, κατεχώρισαν
έν τω μνημονευΟέντι περιοδικά» συγγράμματι (σ.
247) τήν επιγραφην:
ΗΛοΚΡΑΡΗΣ Ήλοκράρης
ΕΥΑΝΟΡΟΣ Είιάνορος.
Ιαΰτης όμους ή άνάγνωσις εξελέγχεται εσφαλμένη
ύπό τοΟ ημετέρου έκτυπου, ό'περ έ^ει ώς έςής :
Είκών 8. Έπιτύμβιον.
Φιλοκράτης
Εΰάνορος.
"Τψος γραμμάτων 0 018-0 033.
Άρίΰ'. 45. Έν αποστάσει σχεδόν τετάρτου τής
ώρας άπο τών ερειπίων του Φοίνικος προς δυσμάς
κείται ή Οέσις «'ς τά ΙΙατρι/τά». Αυτόθι κείται
βάθρον έξ ασβεστόλιθου κεχωμένον έν τώ έδάφει
πλην τής άνω επιφανείας, έφ' ής κεχάρα/ται ή
επιγραφή. "Τψ. γραμμ. 0 025-0 031.
§ΡΑΣ§§ΠΠ§^Αβ [Θ]ρ«σ[ων] Ί]ππ[οκρ]ά[τευς].
Ε). Θυοσανοϋντος.
Άριϋ'. 46. Όρτατζί. Πλάξ λίθου λευκοΰ άνα-
καλυφθεΐσα παρά τήν μέσην άκτήν τοΟ λιμενίσκου,
ύψ. 0 65, πλ. 0-70, πίγ. 056. "Τψ. γραμμ.
0 016-0Ό25. Τής έπιγραφής τό δεξιον μέρος ήτο
έπί άλλης πλακός, καθότι ή παρούσα αέρος μόνον
τής όλης επιγραφής περιέχει και δεν Φαίνεται ότι
άπεκόπη έν νεωτέροις χρόνοις.