Εις Χριστιανικής και Βνζαντιακάς έπιγραφάς' νπο Ν. Βέη.
10ο
Έυιποοσθϊν "0~ΐ3ΰεν
4- Δελτ. Χριστ.Άρχαιολ. Έταιρ. Αθηνών Α' 1892,
ΟΑΒΒΑ Σάββα- 103 κέ.ϊ.
ΤΙΟΥΧΕ τίου Χε- >Αριϋ, 40 Έπιγρα.φή έκδεδομένη εν τώ Δελτίω
ΡΙΚΕΟΟ ριχέος «Όθρυος» τεύχ. Δ', Άθήνησι, 1901, 37,· άρ. 2.'
«Τί δηλοΐ — επάγεται 6 έκδότης — το Χερικέος, α Επιτύμβιος χριστιανική επιγραφή τοΟ μεσαί-
άγνοουμεν. Μή άναγνωστέον χέρι ( = χαίρει) 2Γεος ωνος και έπτάφωτος λυχνία, εΐκών ένορώντος θεοΟ.
(=Κέως);». Πλήν προφανώς έν τή λέξει ταύτη
Χερικέος λανθάνει ή λέξις Χαρκέως = Χάλκέως.
Η εναλλαγή του Λ και ρ έν τη μέση και νέα Ελ- Υ06ΒΙΟΥΑ
ληνικη είναι τι τών συνήθων γλωσσικών φαινομέ- §!62ΑΝΔΡ
νων, περί οδ εγραψεν ιδίαν διατριβήν ό κ. Ί. Ψυ^ κΑίΘβΟ
/άρης *. Έν επιγραφή Σινώπης άναγινώσκεται: £γ· ΕΝΟΡω
« + ΰέσις Μεγάλη μέρον χαρκέον» (ϊδέ Εβνιιβ Λ Υ ΘβΟΥ
1901, 354, άριθ. 8. — ,·'
π . . Τ „ . , «ηπ" οοο (( " επιτυμοιος πλας η οερουσα εκατέρωθεν τας
Ποβ. Αιϊιθποβπ Λοαπι. ο£ ΑγοΙί. 190ο, 322, , 1 ΤΙ
, ' 11?>- , _ α λ. , , προκείμενα; επιτύμβιου; έπιγραφας . . . εοωοηθη
αο. Ο*)· Ες επιγραφής Άυοιας των πρώτων, ω; Γ ... !Λ . ' " Γ ' 1
1 , ν , ~ ττ- * τη έν Αλμυρω Θεσσαλίας οιλαρναίω εταιρεία
Φαίνεται, μ. Αο. νοονων κείται Χαρκωματαόος = , ' .. ' , „ ' ' , Γ/-, ' \ Γ '
' , * ' -, 9 .η , ~ (( Ονρνι » . Και έμπροσθεν μεν έπιγεγραπται
Χαλκωμαχαδος = χ^ου?1οϋ Εν επιγραφικόις [Μ]νήμα Εύσφου ^λ]εξάν¥ου] κα1 Θεο δώ_
ναοάγαασι της στοάς του Αδριανού έν Αθήναις , η ,Γ _η ,, Λ . , .
Κ '· " 1 1 , ' ρα\ς γν[ναικος\ αν^τον], όπισθεν οε υπο επτά-
κεΐται -Χαρκαΐ'<5(υ)/1(??ς) == Χαρκανδύλιις καΐ Χαρ- , γεπ» γ< ι » -γ /-> -
Κ ν ' Λ , ' ■ φωτον λυννιαν Ιϋ]ίκ!ων] ενορο)I ντος] (5>εου . . .
κοΜΰ/Ιϊκ) = ΧαΑκοίΐ'ίυ^ς) 3, άτινα είναι οιάοοοοι V ρτ ι* , <· \ > < < ρ
' ' 1 ' Γ 1 Α . . .. Είναι οε οι επτα λύχνοι κατα τήν I ρα-
τύποι του έπωνύμου της γνωρίμου αττικής οίκο- , ,σ λη\ < · \ , γ. < ~ ν
ί" ,- ?τιν (^α/αρ. ο 11») οι επτα οφθαλμοί του Κυρίου
γενειας Λαλκοκονουλη. Εαι τανυν πολλα/ου-Λ.αρ- , Λ, , „ , , , \ ' < »
' , πανα ορωντος και εκαστω κατα τα εργα αυτού
κιάς = Χαλκιάς - — ναλκεύς. , «, λ, γγ , ,' , , ,
( ( μ αποοιοοντος». Ιαυτα γράφει περι του μνημείου ο
Αοΐν·. 39. Επιγοαοή άποκειμένη έν τώ , <>, =, «, φ\ , \ ,
^ ^_ ^ ~ η ' εκοοτης Α. Ζπνριοακης. Ιήν επιγραφην αναγνω-
αουσείω της έν Αλαυοώ τή; Θεσσαλίας φίλαο- , ,., ~ ο
1 , ' ' , 1 ,' ' 1 , ' στεον, νομίζω, ωοε'
χαίου Εταιρείας της « Οθρυος»' έγκεκολαπται εν
τεμα/ίω α πίθου κεραμεοΟ βυζαντιακοΟ »' εξεδόθη [Μ]νημα Ε-
έν Δελτ. «Όθρυος» τεύχ. Ε'Άθήν. 1903, 42, ύσεβίου Ά-
ώδε· [λ]εξανδρ-
Κτίτω(;)]ρ Ύλασί[ων]. [έωζ] κα1 θε°-
5 [δώρα;]ς γ·
Κατ' έμέ δε άναγνωστέον το όνομα Ύλάσι[ος]. [υναικός] αυ-
Κεΐται δέ τούτο πολλάκις έν έπιγραφαις τοΟ περι- [του].
πύστου έν Πάρω ναοΟ της 'Έκατοπνληανής, μαλ- Τ^ μνήμεϊον πρ0φανώς είναι ίουδαϊκόν.Ή έπτά-
λον δέ Κατωπολιανής. ΤοΟ ναου τούτου ό κτίστης φωτος καλουμένη λυχνία είναι άριδηλότατον τε-
φαίνεται καλούμενος Ύλάσως επίσκοπος (πρβ. κμήρ,0ν της τοιαύτης κατατάξεως! Ίδέ παραπλή-
1 ^. ΡείοΙιαΗ Ε383Ϊ άβ §Γ3ΐηιη3Ϊι·θ Ιιϊδίοπηυθ θιιγ 1θ σια μνημεία Ιουδαίων έν Αθήναις ευρεθέντα έν
ο^βπιβηί άβ λ βη Ρ άβνϋηΐ οοη3οηηβ8 βη 8γθο βηοίβη, Ι0 ΙΠ 8545, 3546 (πρβ. Κβίαΐΐβ Τΐΐθβθΐοη, σ.
ιιΐθ(1ιβν3ΐ βι ηιοάθΐ'ηβ (Εχ1ι·3ΐί άββ Μβηιοιτββ οηβηίαηχ, > ττ <
ρυοΙϊβΒ ρ3Γ Γβοοίβ άββ Γ,3η§υβ8 οπβηίβίββ νίν3ηίβ8, 132 ύπ άρ. 324). Περι της έπταφώτου λυχνίας
Ρ3Π8 1905). Έν Παρισίοις 1905. ιουδαϊκής επιγοαφής "Ρώμης ίδέ τα ύπό ΟανΤϊΐΰβϊ
2 I. 8ο1ιιη%άΙ Ιν ΑΜ 1871, 142, άριθ. 22 (κρό'. καί Βητ8%αη , ,. . , .
^311^β8^β^ 1885 73. (ΟπΏθίβΐΌ θΟΓβο άι νι§η& Κ3ΐια£ΐηιηι) γεγραμ-
3 Κ. Γ. Ζηαίον έν Δελτίιο τη; Ίστορ. και Έθνολ. "Εταιρείας, μένχ.
τόμ. Β· σ. 26 «έ. (,Ρβ. Κ. ΏίβίβΗβΙι υηΙβΓ8υοΗυη§βη ζαΓ >Α $ Έπ[ 2ή έγκεκολαμμένη έπί του
Οβδοηιοΐιΐθ άβι· §ηθο1ιΐ8θ1ΐθη 8ρΐ'3θ1ιβ α. 10< και 166. Ρβι- ^ 5> ■1 ·
οΗαΗί. &). πρώτου κίονος της δυτικής έσωτερικής κιονοστοι-
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦνίΜΕΡΙΣ 1911 14
10ο
Έυιποοσθϊν "0~ΐ3ΰεν
4- Δελτ. Χριστ.Άρχαιολ. Έταιρ. Αθηνών Α' 1892,
ΟΑΒΒΑ Σάββα- 103 κέ.ϊ.
ΤΙΟΥΧΕ τίου Χε- >Αριϋ, 40 Έπιγρα.φή έκδεδομένη εν τώ Δελτίω
ΡΙΚΕΟΟ ριχέος «Όθρυος» τεύχ. Δ', Άθήνησι, 1901, 37,· άρ. 2.'
«Τί δηλοΐ — επάγεται 6 έκδότης — το Χερικέος, α Επιτύμβιος χριστιανική επιγραφή τοΟ μεσαί-
άγνοουμεν. Μή άναγνωστέον χέρι ( = χαίρει) 2Γεος ωνος και έπτάφωτος λυχνία, εΐκών ένορώντος θεοΟ.
(=Κέως);». Πλήν προφανώς έν τή λέξει ταύτη
Χερικέος λανθάνει ή λέξις Χαρκέως = Χάλκέως.
Η εναλλαγή του Λ και ρ έν τη μέση και νέα Ελ- Υ06ΒΙΟΥΑ
ληνικη είναι τι τών συνήθων γλωσσικών φαινομέ- §!62ΑΝΔΡ
νων, περί οδ εγραψεν ιδίαν διατριβήν ό κ. Ί. Ψυ^ κΑίΘβΟ
/άρης *. Έν επιγραφή Σινώπης άναγινώσκεται: £γ· ΕΝΟΡω
« + ΰέσις Μεγάλη μέρον χαρκέον» (ϊδέ Εβνιιβ Λ Υ ΘβΟΥ
1901, 354, άριθ. 8. — ,·'
π . . Τ „ . , «ηπ" οοο (( " επιτυμοιος πλας η οερουσα εκατέρωθεν τας
Ποβ. Αιϊιθποβπ Λοαπι. ο£ ΑγοΙί. 190ο, 322, , 1 ΤΙ
, ' 11?>- , _ α λ. , , προκείμενα; επιτύμβιου; έπιγραφας . . . εοωοηθη
αο. Ο*)· Ες επιγραφής Άυοιας των πρώτων, ω; Γ ... !Λ . ' " Γ ' 1
1 , ν , ~ ττ- * τη έν Αλμυρω Θεσσαλίας οιλαρναίω εταιρεία
Φαίνεται, μ. Αο. νοονων κείται Χαρκωματαόος = , ' .. ' , „ ' ' , Γ/-, ' \ Γ '
' , * ' -, 9 .η , ~ (( Ονρνι » . Και έμπροσθεν μεν έπιγεγραπται
Χαλκωμαχαδος = χ^ου?1οϋ Εν επιγραφικόις [Μ]νήμα Εύσφου ^λ]εξάν¥ου] κα1 Θεο δώ_
ναοάγαασι της στοάς του Αδριανού έν Αθήναις , η ,Γ _η ,, Λ . , .
Κ '· " 1 1 , ' ρα\ς γν[ναικος\ αν^τον], όπισθεν οε υπο επτά-
κεΐται -Χαρκαΐ'<5(υ)/1(??ς) == Χαρκανδύλιις καΐ Χαρ- , γεπ» γ< ι » -γ /-> -
Κ ν ' Λ , ' ■ φωτον λυννιαν Ιϋ]ίκ!ων] ενορο)I ντος] (5>εου . . .
κοΜΰ/Ιϊκ) = ΧαΑκοίΐ'ίυ^ς) 3, άτινα είναι οιάοοοοι V ρτ ι* , <· \ > < < ρ
' ' 1 ' Γ 1 Α . . .. Είναι οε οι επτα λύχνοι κατα τήν I ρα-
τύποι του έπωνύμου της γνωρίμου αττικής οίκο- , ,σ λη\ < · \ , γ. < ~ ν
ί" ,- ?τιν (^α/αρ. ο 11») οι επτα οφθαλμοί του Κυρίου
γενειας Λαλκοκονουλη. Εαι τανυν πολλα/ου-Λ.αρ- , Λ, , „ , , , \ ' < »
' , πανα ορωντος και εκαστω κατα τα εργα αυτού
κιάς = Χαλκιάς - — ναλκεύς. , «, λ, γγ , ,' , , ,
( ( μ αποοιοοντος». Ιαυτα γράφει περι του μνημείου ο
Αοΐν·. 39. Επιγοαοή άποκειμένη έν τώ , <>, =, «, φ\ , \ ,
^ ^_ ^ ~ η ' εκοοτης Α. Ζπνριοακης. Ιήν επιγραφην αναγνω-
αουσείω της έν Αλαυοώ τή; Θεσσαλίας φίλαο- , ,., ~ ο
1 , ' ' , 1 ,' ' 1 , ' στεον, νομίζω, ωοε'
χαίου Εταιρείας της « Οθρυος»' έγκεκολαπται εν
τεμα/ίω α πίθου κεραμεοΟ βυζαντιακοΟ »' εξεδόθη [Μ]νημα Ε-
έν Δελτ. «Όθρυος» τεύχ. Ε'Άθήν. 1903, 42, ύσεβίου Ά-
ώδε· [λ]εξανδρ-
Κτίτω(;)]ρ Ύλασί[ων]. [έωζ] κα1 θε°-
5 [δώρα;]ς γ·
Κατ' έμέ δε άναγνωστέον το όνομα Ύλάσι[ος]. [υναικός] αυ-
Κεΐται δέ τούτο πολλάκις έν έπιγραφαις τοΟ περι- [του].
πύστου έν Πάρω ναοΟ της 'Έκατοπνληανής, μαλ- Τ^ μνήμεϊον πρ0φανώς είναι ίουδαϊκόν.Ή έπτά-
λον δέ Κατωπολιανής. ΤοΟ ναου τούτου ό κτίστης φωτος καλουμένη λυχνία είναι άριδηλότατον τε-
φαίνεται καλούμενος Ύλάσως επίσκοπος (πρβ. κμήρ,0ν της τοιαύτης κατατάξεως! Ίδέ παραπλή-
1 ^. ΡείοΙιαΗ Ε383Ϊ άβ §Γ3ΐηιη3Ϊι·θ Ιιϊδίοπηυθ θιιγ 1θ σια μνημεία Ιουδαίων έν Αθήναις ευρεθέντα έν
ο^βπιβηί άβ λ βη Ρ άβνϋηΐ οοη3οηηβ8 βη 8γθο βηοίβη, Ι0 ΙΠ 8545, 3546 (πρβ. Κβίαΐΐβ Τΐΐθβθΐοη, σ.
ιιΐθ(1ιβν3ΐ βι ηιοάθΐ'ηβ (Εχ1ι·3ΐί άββ Μβηιοιτββ οηβηίαηχ, > ττ <
ρυοΙϊβΒ ρ3Γ Γβοοίβ άββ Γ,3η§υβ8 οπβηίβίββ νίν3ηίβ8, 132 ύπ άρ. 324). Περι της έπταφώτου λυχνίας
Ρ3Π8 1905). Έν Παρισίοις 1905. ιουδαϊκής επιγοαφής "Ρώμης ίδέ τα ύπό ΟανΤϊΐΰβϊ
2 I. 8ο1ιιη%άΙ Ιν ΑΜ 1871, 142, άριθ. 22 (κρό'. καί Βητ8%αη , ,. . , .
^311^β8^β^ 1885 73. (ΟπΏθίβΐΌ θΟΓβο άι νι§η& Κ3ΐια£ΐηιηι) γεγραμ-
3 Κ. Γ. Ζηαίον έν Δελτίιο τη; Ίστορ. και Έθνολ. "Εταιρείας, μένχ.
τόμ. Β· σ. 26 «έ. (,Ρβ. Κ. ΏίβίβΗβΙι υηΙβΓ8υοΗυη§βη ζαΓ >Α $ Έπ[ 2ή έγκεκολαμμένη έπί του
Οβδοηιοΐιΐθ άβι· §ηθο1ιΐ8θ1ΐθη 8ρΐ'3θ1ιβ α. 10< και 166. Ρβι- ^ 5> ■1 ·
οΗαΗί. &). πρώτου κίονος της δυτικής έσωτερικής κιονοστοι-
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦνίΜΕΡΙΣ 1911 14