Θεσσαλικαι έττιγραφαί' ύτζδ Ά. ^Λρβανιτοποΰλλου.
125
Ανάλογοι στρατιωτικά! βεβαίως άρχαί ήσαν έν μετ' ακρωτηρίων άπόκοπέντων ή άποσχισθέντων
Φθιώτισι θήβαις οί άρχέσκοποι μετά των συσκό- τά πολλά" επί τοΟ μέσου του τυμπάνου ύπάρχει
πων (16 IX2 1322, Πρακτικά 1908 σελ. 173), ασπίς οία έπί τοΟ προηγουμένου. — Τψ. 0'263,
γνωστοί ές επιγραφών εύρεθεισών επίσης επί της πλάτ. 0'275, πάχ. 0Ί1 (άριϋ. Εύρετ. 44).
ακροπόλεως παρά τον ναον της και εκεί Αθηνάς Εύθύς ύπΌ το γεισον έχαράχθη άβαθώς καί σχε-
Πολιάδος. δον καλώς ή επιγραφή." ΰψ. γραμμ. 0Ό09-0Ό19"
Πιθανώς και οί ττολίαρχοι υ,ετά του άρχιττολι-
„ ,τγ, τν, ίοοοι - ^ΐφΡοΥΡΟΙΑΘΗΝΑΙ ο]ί φρουροί Άθηναι.
αρχεντος των Φαλαννων (ΙΟ IX2 Ιζοα) πέντε εν Τ 1
ολω, ων έσώθη άνάΟημα τη Άθηνα Πολιάδι επί- >Εκ ταύτγ)ς ?αίνετα, δτί τ^ έπίσημον όνομα τών
σης, ήσαν ό'μοιαι ταϊς πρ.οηγουμέναις άρχαί, άνα- περιπέλων ήτο φρουροί, ώνομάζοντο'δέ σ?5>γρουρο<,
λογοΟσαι πάσαι προς τούς έν Αθήναις περιπόλους *. συνήΟως οσάκις προσετίθετο ό άρχίφρουρός.
Πλείονα περί τούτων βλ. έν τέλει της παρούσης Το έπ,:9ετον ^ θεάς παρελείφθη ή ώς τοις πασί
μελέτης έν τοϊ: περί της Γον^ πο^ίας. γνωστόν και έκ της έπί τόπου θέσεως της στήλης
Ότι οί φρουροί ούτοι και άρχιφρουρ.οΐ άπετε- -λον; « §[ότ[ εύ0ύ, ,.^ τ.<ν |πιγραφήν κατά τί}
λουντο έκ νέων τών τά πρώτα φερουσών οΐκογε- ν0ν λεΤον §ιάστη[Λα τής στήλη, ύπη-?χε 7ρα7Γτ^
νειών, αποδεικνύει πρώτον ϊ'Ασανδρος Δημαινέζου παράσταοίς, ως επ; ^ προηγουμένης. Δυνατόν
απαντών ώς ταγός έν τω κατωτέρω αριθ. 69 δη- ά?α ^ τήν πα?άστασιν κατα το έλλεϊπον της
μοσιευομένω ψηφίσματι; έν άλλοις δε ώς ταμίας ^ήχής να είχεν επιγραφή καί τό Πολιάδι καί τά
πιθανώς. "Ισως αδελφός αύτου ήτο ό στρατηγός Ονόματα τών &κα φρουρών,
τών Περραιβών Δημήτριος δ Δημαινέτου Γοννεύς
περί τους ολίγον μετά το 178 π. Χρ. χρόνους, Άριϋ. 53. Στήλη μαρμάρου ύπομέλανος άμ-
άπαντών έν ψηφίσματι τών Κορκυραίων ΌιΙΙβη- φοτέρωθεν ομοίως λεία είργασμένη, ώς ή κατωτέρω
θ€,Τ(]βν 8γ11.2 453 = 1(5 IX1 689. Δεύτερον ό φρου- αριθ. 61 καί μετ' αετώματος, διπλού γείσου καί
ρός Φιλοκράτης Χαρίδημου έν στίχ. 5 φαίνεται ών ακρωτηρίων άποτριβέντών. — "Τψ. 0'28, πλάτ.
πατήρ του ίερομνήμονος τών. Περραιβών έν Δελ- 0 .325, πάχ. ΟΊΟ (άριϋ. Ενρετ. 129).
φοΐς τώ 130-129 π.Χρ. Χαρίδημου Φιλοκράτονς Έπί του γείσου φαίνεται ό'τι έ'φερέν έπιγραφήν,
Γοννίον, περί ού Ιβ II 551 στί/. 66 καί Ροηι- άποτριβεΐσαν ώς 5λη ή στήλη έκ της έν ύπαίθρω
ίθ\ν, ΡαηΙν-]νΪ88. ΕβαΙ-Εηΰΐ/βΙ. IV 2691. πάλαι εκθέσεως" έμπροσθεν διεκρίναμεν ίχνη άβα-
Στίχ. 4-13. — Πολλοί τών λοιπών φρουρών θώς κεχαραγμένων γραμμάτων δλως συγκεχυ-
λανΟανουσιν ώς ταγοί, ταμίαι, γραμματείς ή κρι- μένων'
ταί' περί έ/.άστου τούτων γενήσεται λόγος εϋθέτως .....Ρ...... οί φρου]ρ[οί Άΰηναϊ;
έν τοις κάτωθι οημόσιέυομένοις ψη^ίσμασι.
Σημειωτέον έν τέλει ό'τι ού μακράν του ναοϋ Άριϋ'. 54. Τμημάτιον άπεσχισμένον έκ στή-
τής Αθηνάς έπί της ακροπόλεως διακρίνονται έρεί- λευκ0° χονδρόκοκκου μαρμάρου άνω καί άρι-
πια οικοδομήματος ισχυρού, πιθανώς στρατώνος, στε?« άκέραιον άνω λήγει εις έλαφρώς προέχον
ένθα διέμενον οί οοο^ά ούτοι κατά τό χρονικόν γεισον.—"Τψ. 0Ό46, πλάτ. 0Ό96, πάχ. 0Ό25
διάστημα της θητείας αύτών, όπερ φαίνεται ένιαύ- (άριϋ'. Ενρετ. 62).
σιον. θά ήσαν δε τό όλον ένδεκα μετά του άρχι- '^~'ι "-ο0 γείσου έχαράχΟη βαθέως και έπιμελώς
φρουρού, ώς φέρονται έπί του άνω αναθήματος. έπιγραφή μονόστιχος, ής ή συνέχεια θά εκείτο άπό
της αρχής της άντηρίδος εύθύς υπό το γεΐσον' ΰψ.
Άριϋ. 52. Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου τό γραμμ. 0 015"
/ 3ΗΝ...... Ά·θ]ην[αι Πολιάδι
άνω ήμισυ περίπου σωθεΐσα' λήγει άνω εις αέτωμα
1 ϊσω; έν Άζωριω οί αυτοί φρουροί ε/.αλοΰντο ότζΧοψόοοί' ποβ
Ιβ XII 8 178 άπό Άζωρίον στρατηγός Τριπο).ι\των\ και όπλοφά- Ά Α ίΤ/Γ V 'ΐ ' - ' >
ττ . ,. . ι·.··.- ,, - Τ^· πιι. Αριν. ΟΟ. ^ττ,λΥΐ υ.αομ.αρου Λευκοφαίου και
ροί Ιίαρμενίοκος (η -ιοζ-ομ-Ί} δι αλλο ζήτημα παρα Κίρ. Τ/ΐβ8- * ι I \ [ Γ Γ ι
8αίϊ8ΰ/ιβ 8ίιιάίβη 1909 σελ. 122 σημ. 5)· βλ. κατωτέρω άρ. 57. που ύπομέλανος, ολίγον άνω κατά τάς γωνίας άπο-
125
Ανάλογοι στρατιωτικά! βεβαίως άρχαί ήσαν έν μετ' ακρωτηρίων άπόκοπέντων ή άποσχισθέντων
Φθιώτισι θήβαις οί άρχέσκοποι μετά των συσκό- τά πολλά" επί τοΟ μέσου του τυμπάνου ύπάρχει
πων (16 IX2 1322, Πρακτικά 1908 σελ. 173), ασπίς οία έπί τοΟ προηγουμένου. — Τψ. 0'263,
γνωστοί ές επιγραφών εύρεθεισών επίσης επί της πλάτ. 0'275, πάχ. 0Ί1 (άριϋ. Εύρετ. 44).
ακροπόλεως παρά τον ναον της και εκεί Αθηνάς Εύθύς ύπΌ το γεισον έχαράχθη άβαθώς καί σχε-
Πολιάδος. δον καλώς ή επιγραφή." ΰψ. γραμμ. 0Ό09-0Ό19"
Πιθανώς και οί ττολίαρχοι υ,ετά του άρχιττολι-
„ ,τγ, τν, ίοοοι - ^ΐφΡοΥΡΟΙΑΘΗΝΑΙ ο]ί φρουροί Άθηναι.
αρχεντος των Φαλαννων (ΙΟ IX2 Ιζοα) πέντε εν Τ 1
ολω, ων έσώθη άνάΟημα τη Άθηνα Πολιάδι επί- >Εκ ταύτγ)ς ?αίνετα, δτί τ^ έπίσημον όνομα τών
σης, ήσαν ό'μοιαι ταϊς πρ.οηγουμέναις άρχαί, άνα- περιπέλων ήτο φρουροί, ώνομάζοντο'δέ σ?5>γρουρο<,
λογοΟσαι πάσαι προς τούς έν Αθήναις περιπόλους *. συνήΟως οσάκις προσετίθετο ό άρχίφρουρός.
Πλείονα περί τούτων βλ. έν τέλει της παρούσης Το έπ,:9ετον ^ θεάς παρελείφθη ή ώς τοις πασί
μελέτης έν τοϊ: περί της Γον^ πο^ίας. γνωστόν και έκ της έπί τόπου θέσεως της στήλης
Ότι οί φρουροί ούτοι και άρχιφρουρ.οΐ άπετε- -λον; « §[ότ[ εύ0ύ, ,.^ τ.<ν |πιγραφήν κατά τί}
λουντο έκ νέων τών τά πρώτα φερουσών οΐκογε- ν0ν λεΤον §ιάστη[Λα τής στήλη, ύπη-?χε 7ρα7Γτ^
νειών, αποδεικνύει πρώτον ϊ'Ασανδρος Δημαινέζου παράσταοίς, ως επ; ^ προηγουμένης. Δυνατόν
απαντών ώς ταγός έν τω κατωτέρω αριθ. 69 δη- ά?α ^ τήν πα?άστασιν κατα το έλλεϊπον της
μοσιευομένω ψηφίσματι; έν άλλοις δε ώς ταμίας ^ήχής να είχεν επιγραφή καί τό Πολιάδι καί τά
πιθανώς. "Ισως αδελφός αύτου ήτο ό στρατηγός Ονόματα τών &κα φρουρών,
τών Περραιβών Δημήτριος δ Δημαινέτου Γοννεύς
περί τους ολίγον μετά το 178 π. Χρ. χρόνους, Άριϋ. 53. Στήλη μαρμάρου ύπομέλανος άμ-
άπαντών έν ψηφίσματι τών Κορκυραίων ΌιΙΙβη- φοτέρωθεν ομοίως λεία είργασμένη, ώς ή κατωτέρω
θ€,Τ(]βν 8γ11.2 453 = 1(5 IX1 689. Δεύτερον ό φρου- αριθ. 61 καί μετ' αετώματος, διπλού γείσου καί
ρός Φιλοκράτης Χαρίδημου έν στίχ. 5 φαίνεται ών ακρωτηρίων άποτριβέντών. — "Τψ. 0'28, πλάτ.
πατήρ του ίερομνήμονος τών. Περραιβών έν Δελ- 0 .325, πάχ. ΟΊΟ (άριϋ. Ενρετ. 129).
φοΐς τώ 130-129 π.Χρ. Χαρίδημου Φιλοκράτονς Έπί του γείσου φαίνεται ό'τι έ'φερέν έπιγραφήν,
Γοννίον, περί ού Ιβ II 551 στί/. 66 καί Ροηι- άποτριβεΐσαν ώς 5λη ή στήλη έκ της έν ύπαίθρω
ίθ\ν, ΡαηΙν-]νΪ88. ΕβαΙ-Εηΰΐ/βΙ. IV 2691. πάλαι εκθέσεως" έμπροσθεν διεκρίναμεν ίχνη άβα-
Στίχ. 4-13. — Πολλοί τών λοιπών φρουρών θώς κεχαραγμένων γραμμάτων δλως συγκεχυ-
λανΟανουσιν ώς ταγοί, ταμίαι, γραμματείς ή κρι- μένων'
ταί' περί έ/.άστου τούτων γενήσεται λόγος εϋθέτως .....Ρ...... οί φρου]ρ[οί Άΰηναϊ;
έν τοις κάτωθι οημόσιέυομένοις ψη^ίσμασι.
Σημειωτέον έν τέλει ό'τι ού μακράν του ναοϋ Άριϋ'. 54. Τμημάτιον άπεσχισμένον έκ στή-
τής Αθηνάς έπί της ακροπόλεως διακρίνονται έρεί- λευκ0° χονδρόκοκκου μαρμάρου άνω καί άρι-
πια οικοδομήματος ισχυρού, πιθανώς στρατώνος, στε?« άκέραιον άνω λήγει εις έλαφρώς προέχον
ένθα διέμενον οί οοο^ά ούτοι κατά τό χρονικόν γεισον.—"Τψ. 0Ό46, πλάτ. 0Ό96, πάχ. 0Ό25
διάστημα της θητείας αύτών, όπερ φαίνεται ένιαύ- (άριϋ'. Ενρετ. 62).
σιον. θά ήσαν δε τό όλον ένδεκα μετά του άρχι- '^~'ι "-ο0 γείσου έχαράχΟη βαθέως και έπιμελώς
φρουρού, ώς φέρονται έπί του άνω αναθήματος. έπιγραφή μονόστιχος, ής ή συνέχεια θά εκείτο άπό
της αρχής της άντηρίδος εύθύς υπό το γεΐσον' ΰψ.
Άριϋ. 52. Στήλη μαρμάρου λευκοφαίου τό γραμμ. 0 015"
/ 3ΗΝ...... Ά·θ]ην[αι Πολιάδι
άνω ήμισυ περίπου σωθεΐσα' λήγει άνω εις αέτωμα
1 ϊσω; έν Άζωριω οί αυτοί φρουροί ε/.αλοΰντο ότζΧοψόοοί' ποβ
Ιβ XII 8 178 άπό Άζωρίον στρατηγός Τριπο).ι\των\ και όπλοφά- Ά Α ίΤ/Γ V 'ΐ ' - ' >
ττ . ,. . ι·.··.- ,, - Τ^· πιι. Αριν. ΟΟ. ^ττ,λΥΐ υ.αομ.αρου Λευκοφαίου και
ροί Ιίαρμενίοκος (η -ιοζ-ομ-Ί} δι αλλο ζήτημα παρα Κίρ. Τ/ΐβ8- * ι I \ [ Γ Γ ι
8αίϊ8ΰ/ιβ 8ίιιάίβη 1909 σελ. 122 σημ. 5)· βλ. κατωτέρω άρ. 57. που ύπομέλανος, ολίγον άνω κατά τάς γωνίας άπο-