DOI Artikel:
Rōmaios, Kōnstantinos Ath.: Arkadikoi hermai
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0163
Αρκαδικοί έρμάϊ νπ6 Κ. Ρωμαίου. 153
Άριϋ*. 8 (είκ. 8. Καταλ. άρι&. 221). Μάρ- μορφώσεως. Ό εκδότης δεν
μαρον Δολιανών. Σωζάμενον ΰψ. 0'20, πλάτ. ανεγνώρισε τον έρμήν πε-
εμπροσθεν 0*08, της συνεχόμενης πλευράς 0Ό7. ριγράφων αύτόν ό'λως άτά-
Έντελώς ισθεν. Εις το μου- πως (ρΐ&ομιβ άβ πι&Λγθ
σεΐον είσηλθεν, άγνωστον πόθεν της Τεγεάτιδος,' ΒΟΗ XVII 24).
μετά το 1897. Έπί της κυρίας όψεως έ'χομεν Άντίο-
μεγα Χ, ως εκ του σχήματος αυτού και των κατα Δαμό-
τά άκρα διαπλατύνσεων άνηκον εις ύστερους χρό- Λι?Πα-
νους, και Οπ αύτό ουσόοι- ^^^^^^^^^^^^ τρώιω.
στον άνάγλυπτον εικόνα. Δι'άβλεψίαν περελείφθη
Άλλ' ού'τε περί τοΟ γράμ- β'5^. τό ι του και, άλλ' δχι βε-
ματος ούτε περί της εικόνος Ηκΐί§ϋώ|^&Β βαίως διά τον χύτόν λόγον
δυνάμεθα νά ειπωμέν τί βέ- ΗΗΗΗΜΜβρΡβ και τό τελευταΐον ι τοΟ
βαιον. Είναι αρά γε τό Χ ΒηηΗ^^«^,Η πατρώιω. Διότι εν τοις ϋ-
τοΟτο ώς τα της καταγρα- ^^|^β|^>^^Β στέροις χρόνοις της έπι-
φης σημεία τά παρατηρη- ΗΚ'Κ^^ν^^Ι γραφής τό { τούτο της δο-
θέντα έπί πολλών βάσεων ■Ημ^ηΙ τικης, ώς εκλιπόν έν τη
και βωμών έν Έπιδαύρω ΗΡβΗτ'^^Η προφορα,παρελείπετο πολ-
(10 IV 186 κέ.) ή είναι άρ- λάκις. Οί χαρακτήρες τών
χικόν γράμμα της σημαινο- γραμμάτων, ιδίως οί Ο. Α
μένης θεότητος;Τό άνάγλυ- και II), άπαντώσιν ομοίως
φον θά εϊκονίζη τι ιερόν εις έν ταΐς από τοΟ Αδριανού
την θεότητα. Άλλα ποίον; (126 μ. Χρ.) χρονολογου- Ε1κ. 9.' Ερμής Διός Πατρφου.
Ενταύθα είναι καλόν νά μέναιςτεγεατικαΐς έπιγρα- ^^^^^^^^^
σημειωθώσιν ολίγα περί του I φαΐς. ΤοιαΟται είναι έφη- Β^^Η
εκ Παλλαντίου έρμου, ο3 βικός κατάλογος (ΒΟΗ XVII ΒΒΡ^τΙ
δεν κατωρθώθη νάπαρατεθη β-· ■ 20-21), γραφείς «έτους μο Β^Ρ^β
είκών. Οΰτος άπετειχίσθη Είχών 8. της θεού Αδριανού εις
ύπ' έμοΟ τω 1909 εκ τίνος Γ' την Ελλάδα παρουσίας» και
ήρειπωμένης εκκλησίας, κειμένης έν τη ακριβώς ή επί τοΟ έρμοΟ τοΟ Ήρα-
ώρισμένη θέσει της αρχαίας πόλεως. Ή πυραμίς κλέους (έτους ξθ', ΒΟΗ XXV
αύτοΟ είναι σχεδόν κατεστραμμένη, άλλά παρά 275). Κατά ταΟτα ή έπί τοΟ
ταύτα εύδιάγνωστος. Ό έρμης ομοιάζει προς τον έρμου του Διός Πατρώου έπι-
άνωτέρω περιγραφέντα, καθότι έπί τοΟ κορμοΟ φέ- γραφή έ/αράχθη περίπου κα-
ρει άνάγλυπτον εικόνα άνδρός μεθ'ιματίου, άτυ- τά τά τέλη του Β'μ.Χρ.αϊώνος.
χώς πολυ έφθαρμένην. Είναι εΰ'λογον νά τεθη ό'τι Άρΐϋ>. 10 (είκ. 10). Ό
τά ανάγλυφα ταΟτα δεικνύουσιν, ώς άλλως αί έπι- έρμης οδτος είναι άνεπίγραφος
γραφαί, τήν διά του έρμοΰ* παριστωμένην θεότη- και άλλως άσημος. Άλλ' έ- Μ, β
τα, όπως εύρυτερον θά δειχθη κατωτέρω. κρίθη καλόν νά άπεικονισθη Κ· Β
Άρΐύ·. 9 (είκ. 9. Καταλ. άριϋ. 219). Μάρ μα- ού μόνον διότι διατηρείται και Βρ^·..1
ρον Δολιανών. Γψ. 0"40, πλάτ. κάτω 0Ό95, προς τά κάτω άκέραιος, ■>.'/.'/.χ ψΒ' ··'* ·' 1 £|
άνω 0"08, της συνεχομένης πλευράς κάτω 0 08. προπάντων ίνα δειχθη, πόσον
Τραχεία όπισθεν ή έργασία. Ή έπιγραφή άνεγνώ- ευκόλως τοιαύτα μνημεία ει-
σθη Οπό του ΒβΓ&Γά, εύρόντος τόν έρμην έπί της ναι δυνατόν νά παροραθώσιν.
μάνδρας της παρά τό Πιαλη έκκλησίας της Μετα- Ήτο έμπεπηγμένος όριζον- ΊΕρ'μης άίεπ^ραψος'.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1911 20
Άριϋ*. 8 (είκ. 8. Καταλ. άρι&. 221). Μάρ- μορφώσεως. Ό εκδότης δεν
μαρον Δολιανών. Σωζάμενον ΰψ. 0'20, πλάτ. ανεγνώρισε τον έρμήν πε-
εμπροσθεν 0*08, της συνεχόμενης πλευράς 0Ό7. ριγράφων αύτόν ό'λως άτά-
Έντελώς ισθεν. Εις το μου- πως (ρΐ&ομιβ άβ πι&Λγθ
σεΐον είσηλθεν, άγνωστον πόθεν της Τεγεάτιδος,' ΒΟΗ XVII 24).
μετά το 1897. Έπί της κυρίας όψεως έ'χομεν Άντίο-
μεγα Χ, ως εκ του σχήματος αυτού και των κατα Δαμό-
τά άκρα διαπλατύνσεων άνηκον εις ύστερους χρό- Λι?Πα-
νους, και Οπ αύτό ουσόοι- ^^^^^^^^^^^^ τρώιω.
στον άνάγλυπτον εικόνα. Δι'άβλεψίαν περελείφθη
Άλλ' ού'τε περί τοΟ γράμ- β'5^. τό ι του και, άλλ' δχι βε-
ματος ούτε περί της εικόνος Ηκΐί§ϋώ|^&Β βαίως διά τον χύτόν λόγον
δυνάμεθα νά ειπωμέν τί βέ- ΗΗΗΗΜΜβρΡβ και τό τελευταΐον ι τοΟ
βαιον. Είναι αρά γε τό Χ ΒηηΗ^^«^,Η πατρώιω. Διότι εν τοις ϋ-
τοΟτο ώς τα της καταγρα- ^^|^β|^>^^Β στέροις χρόνοις της έπι-
φης σημεία τά παρατηρη- ΗΚ'Κ^^ν^^Ι γραφής τό { τούτο της δο-
θέντα έπί πολλών βάσεων ■Ημ^ηΙ τικης, ώς εκλιπόν έν τη
και βωμών έν Έπιδαύρω ΗΡβΗτ'^^Η προφορα,παρελείπετο πολ-
(10 IV 186 κέ.) ή είναι άρ- λάκις. Οί χαρακτήρες τών
χικόν γράμμα της σημαινο- γραμμάτων, ιδίως οί Ο. Α
μένης θεότητος;Τό άνάγλυ- και II), άπαντώσιν ομοίως
φον θά εϊκονίζη τι ιερόν εις έν ταΐς από τοΟ Αδριανού
την θεότητα. Άλλα ποίον; (126 μ. Χρ.) χρονολογου- Ε1κ. 9.' Ερμής Διός Πατρφου.
Ενταύθα είναι καλόν νά μέναιςτεγεατικαΐς έπιγρα- ^^^^^^^^^
σημειωθώσιν ολίγα περί του I φαΐς. ΤοιαΟται είναι έφη- Β^^Η
εκ Παλλαντίου έρμου, ο3 βικός κατάλογος (ΒΟΗ XVII ΒΒΡ^τΙ
δεν κατωρθώθη νάπαρατεθη β-· ■ 20-21), γραφείς «έτους μο Β^Ρ^β
είκών. Οΰτος άπετειχίσθη Είχών 8. της θεού Αδριανού εις
ύπ' έμοΟ τω 1909 εκ τίνος Γ' την Ελλάδα παρουσίας» και
ήρειπωμένης εκκλησίας, κειμένης έν τη ακριβώς ή επί τοΟ έρμοΟ τοΟ Ήρα-
ώρισμένη θέσει της αρχαίας πόλεως. Ή πυραμίς κλέους (έτους ξθ', ΒΟΗ XXV
αύτοΟ είναι σχεδόν κατεστραμμένη, άλλά παρά 275). Κατά ταΟτα ή έπί τοΟ
ταύτα εύδιάγνωστος. Ό έρμης ομοιάζει προς τον έρμου του Διός Πατρώου έπι-
άνωτέρω περιγραφέντα, καθότι έπί τοΟ κορμοΟ φέ- γραφή έ/αράχθη περίπου κα-
ρει άνάγλυπτον εικόνα άνδρός μεθ'ιματίου, άτυ- τά τά τέλη του Β'μ.Χρ.αϊώνος.
χώς πολυ έφθαρμένην. Είναι εΰ'λογον νά τεθη ό'τι Άρΐϋ>. 10 (είκ. 10). Ό
τά ανάγλυφα ταΟτα δεικνύουσιν, ώς άλλως αί έπι- έρμης οδτος είναι άνεπίγραφος
γραφαί, τήν διά του έρμοΰ* παριστωμένην θεότη- και άλλως άσημος. Άλλ' έ- Μ, β
τα, όπως εύρυτερον θά δειχθη κατωτέρω. κρίθη καλόν νά άπεικονισθη Κ· Β
Άρΐύ·. 9 (είκ. 9. Καταλ. άριϋ. 219). Μάρ μα- ού μόνον διότι διατηρείται και Βρ^·..1
ρον Δολιανών. Γψ. 0"40, πλάτ. κάτω 0Ό95, προς τά κάτω άκέραιος, ■>.'/.'/.χ ψΒ' ··'* ·' 1 £|
άνω 0"08, της συνεχομένης πλευράς κάτω 0 08. προπάντων ίνα δειχθη, πόσον
Τραχεία όπισθεν ή έργασία. Ή έπιγραφή άνεγνώ- ευκόλως τοιαύτα μνημεία ει-
σθη Οπό του ΒβΓ&Γά, εύρόντος τόν έρμην έπί της ναι δυνατόν νά παροραθώσιν.
μάνδρας της παρά τό Πιαλη έκκλησίας της Μετα- Ήτο έμπεπηγμένος όριζον- ΊΕρ'μης άίεπ^ραψος'.
ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΦΗΜΕΡΙΕ 1911 20