DOI Artikel:
Oikonomos, Georgios P.: Epigraphai ek tēs Athēnais agoras
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0248
238
Επιγραφαι έκ της έν 'Αϋήναις αγοράς' υπό Γ. Οικονόμου.
Είκών 8. Τεμάχιον αναθηματικής επιγραφής.
γραρικώ μουσείω ύπ' άρ. 474."Γψ. γραμμ.0Ό41, Φέρει άνάγλυπτον σύνθετον άνθέμιον άκάνθης
μήκος δέ τοΰ δλου τεμα/ίου 0Ί77 ("εικ. <§^. μεταγενεστέρου τύπου, ώς άλλως εμφαίνεται και
εκ του σχήματος των γραμμάτων, ανήκει δε εις
τήν περίοδον έκείνην, ήτις έν τή τέχνη των επι-
τύμβιων μνημείων εχει να επίδειξη ποιάν τινα άνα-
γέννησιν των δια του νόμου του Δημητρίου (317
π. Χρ·) καταπνιγεισών καλλιτεχνικών τάσεων και
ζήλον περί τήν μίμησιν τών προ των ομμά-
των αύτής ισταμένων άκόμη μεγαλοπρεπών πα-
ραδειγμάτων τοΟ 5ου και του 4ου π. Χρ. αιώνος
(νεωστ'ι και Οοπζθ, ϋϊβ Άίί. ΟγηΙ>γθ1ϊθ£8 IV Τβχί.
- ά]νέθη[κ - 8. 29.— Περί τοΟ νόμου του Δημητρίου ΒπίΘΟΙί-
ιιθγ και ΑΕ 1910). Το ήμικυκλικΌν έπίκρανον δεν
Φαίνεται μέρος επιγραφής μεγάλου αναθήματος είναι βεβαίως οσον και το τριγωνικον ή το άν-
τοΰ 3ου ή του 2ου π. Χρ. αιώνος. Οεμωτον (τό τε άνάγλυπτον και το περίοπτον)
σύνηθες έν ταΐς άττικα^ έπιτυυ.βίοι; στήλαι;:,
XIII | 1 '
άλλά οέν είναι και όλως σπάνιον, άπαντα δέ είτε
Τεμά/ιον βάθρου κυκλι/.οΟ έκπεντελησίου μαρ- μετ'άναγλύπτου είτε μετά γραπτού άνθεμίου, συ-
μάρου εΰρεθέν τω 1907, φέρον δ' έν τω Έπιγρα- ννά δέ και ό'λως λευκον ή διότι άρχήθεν εμει-
φικω μουσείω άριθ. 475. Έχει ύψ. 0" 1Β, πλάτ. νεν ούτως άκόσμητον ή διότι ο γραπτός αύτοϋ'
Ο'ΒΟ και ύψ. γραμμ. 0Ό3-0"035.Αναθηματική κόσμος έγένετο διά τοΟ χρόνου έξίτηλος. Κανονι-
έπιγραφή (εικ. Θ). κώς το έπίκρανον τοΰτο άποτελεΐ σαφώς διακεκρι-
μένον άρχιτεκτονικον μέλος της
ό'λης στήλης, ενίοτε δ' όμως ά-
παντα ήνωμένον εις έν όλον
μετά τοΟ κυρίου σώματος τοΰ
έπιτυμβίου ώς π.χ. έν τη στή-
λη της Μητρός Θράσωνος έν
Αίί. ΟΓίΛΓβΙ. ΤβχΙΙο. III σ.
289 άρ. 1334, ήτις φέρει εις
τήν μνήμην τον έν τή μέση αι-
γυπτιακή περιοοω ηοη απο της
11ηί δυναστείας άναφάινόμε-
νον και άντ'ι της λεγομένης
Είκών 0. Βάϋρον αναϋ-ηματικόν. «'Χευοοθύρας » επικρατούντα
Ί τύπον τών έπιτυμβίων στηλών.
-ω]μον 'Δ ' _ ί „ ~ο
αρετής Ι] δίκαιο- υι σαχρρο- (·/) φιλοφρο)σΰν]ης ένεκεν Λναφιρω π. χ. εν.ιχυχχ επι-
τύμβια τινα, ών το έπίκρανον
XIV. είναι ήμικυκλικόν «τοξοειδές». Οοηζβ ΑΙΙ. Οΐ&1>-
γθΙ. I πίν. ΧΠΙ, 142. 118. II πίν. ΟΧΧνίΙ, 662.
Έπίκρανον ήμικυκλικόν έπιτυμβίου στήλης έκ Τβχίβ. III σελ. 290 άριθ; 1334&. 1334ο. III πίν.
πεντελησίου μαρμάρου εΰρεθέν έντετειχισμένον τή ΟΟΟνίΙ-ΧΙ. Αευκόν είναι το έδαφος έν I πίν.
1 τ) μαίου 1908. Απόκειται έν τω Έπιγραφικω XXII, 1 ΕΠΙ, 166. Είν, 189. ΕΧ, 240. II,
μουσείω όπ'άρ. 469.Έχει μήκος χορδής 0'69, ύψ. ΟΕΙΥ, 842. Έζωγραφημένον ε/ουσιν άνθέμιον
0-41, πάχ. 0 21 · ύψ. γραμμ. 0Ό17 (εΐκ. 10). π. χ. 1, 111, 163 (ούχι ακριβώς ήμικυκλικΌν το
Επιγραφαι έκ της έν 'Αϋήναις αγοράς' υπό Γ. Οικονόμου.
Είκών 8. Τεμάχιον αναθηματικής επιγραφής.
γραρικώ μουσείω ύπ' άρ. 474."Γψ. γραμμ.0Ό41, Φέρει άνάγλυπτον σύνθετον άνθέμιον άκάνθης
μήκος δέ τοΰ δλου τεμα/ίου 0Ί77 ("εικ. <§^. μεταγενεστέρου τύπου, ώς άλλως εμφαίνεται και
εκ του σχήματος των γραμμάτων, ανήκει δε εις
τήν περίοδον έκείνην, ήτις έν τή τέχνη των επι-
τύμβιων μνημείων εχει να επίδειξη ποιάν τινα άνα-
γέννησιν των δια του νόμου του Δημητρίου (317
π. Χρ·) καταπνιγεισών καλλιτεχνικών τάσεων και
ζήλον περί τήν μίμησιν τών προ των ομμά-
των αύτής ισταμένων άκόμη μεγαλοπρεπών πα-
ραδειγμάτων τοΟ 5ου και του 4ου π. Χρ. αιώνος
(νεωστ'ι και Οοπζθ, ϋϊβ Άίί. ΟγηΙ>γθ1ϊθ£8 IV Τβχί.
- ά]νέθη[κ - 8. 29.— Περί τοΟ νόμου του Δημητρίου ΒπίΘΟΙί-
ιιθγ και ΑΕ 1910). Το ήμικυκλικΌν έπίκρανον δεν
Φαίνεται μέρος επιγραφής μεγάλου αναθήματος είναι βεβαίως οσον και το τριγωνικον ή το άν-
τοΰ 3ου ή του 2ου π. Χρ. αιώνος. Οεμωτον (τό τε άνάγλυπτον και το περίοπτον)
σύνηθες έν ταΐς άττικα^ έπιτυυ.βίοι; στήλαι;:,
XIII | 1 '
άλλά οέν είναι και όλως σπάνιον, άπαντα δέ είτε
Τεμά/ιον βάθρου κυκλι/.οΟ έκπεντελησίου μαρ- μετ'άναγλύπτου είτε μετά γραπτού άνθεμίου, συ-
μάρου εΰρεθέν τω 1907, φέρον δ' έν τω Έπιγρα- ννά δέ και ό'λως λευκον ή διότι άρχήθεν εμει-
φικω μουσείω άριθ. 475. Έχει ύψ. 0" 1Β, πλάτ. νεν ούτως άκόσμητον ή διότι ο γραπτός αύτοϋ'
Ο'ΒΟ και ύψ. γραμμ. 0Ό3-0"035.Αναθηματική κόσμος έγένετο διά τοΟ χρόνου έξίτηλος. Κανονι-
έπιγραφή (εικ. Θ). κώς το έπίκρανον τοΰτο άποτελεΐ σαφώς διακεκρι-
μένον άρχιτεκτονικον μέλος της
ό'λης στήλης, ενίοτε δ' όμως ά-
παντα ήνωμένον εις έν όλον
μετά τοΟ κυρίου σώματος τοΰ
έπιτυμβίου ώς π.χ. έν τη στή-
λη της Μητρός Θράσωνος έν
Αίί. ΟΓίΛΓβΙ. ΤβχΙΙο. III σ.
289 άρ. 1334, ήτις φέρει εις
τήν μνήμην τον έν τή μέση αι-
γυπτιακή περιοοω ηοη απο της
11ηί δυναστείας άναφάινόμε-
νον και άντ'ι της λεγομένης
Είκών 0. Βάϋρον αναϋ-ηματικόν. «'Χευοοθύρας » επικρατούντα
Ί τύπον τών έπιτυμβίων στηλών.
-ω]μον 'Δ ' _ ί „ ~ο
αρετής Ι] δίκαιο- υι σαχρρο- (·/) φιλοφρο)σΰν]ης ένεκεν Λναφιρω π. χ. εν.ιχυχχ επι-
τύμβια τινα, ών το έπίκρανον
XIV. είναι ήμικυκλικόν «τοξοειδές». Οοηζβ ΑΙΙ. Οΐ&1>-
γθΙ. I πίν. ΧΠΙ, 142. 118. II πίν. ΟΧΧνίΙ, 662.
Έπίκρανον ήμικυκλικόν έπιτυμβίου στήλης έκ Τβχίβ. III σελ. 290 άριθ; 1334&. 1334ο. III πίν.
πεντελησίου μαρμάρου εΰρεθέν έντετειχισμένον τή ΟΟΟνίΙ-ΧΙ. Αευκόν είναι το έδαφος έν I πίν.
1 τ) μαίου 1908. Απόκειται έν τω Έπιγραφικω XXII, 1 ΕΠΙ, 166. Είν, 189. ΕΧ, 240. II,
μουσείω όπ'άρ. 469.Έχει μήκος χορδής 0'69, ύψ. ΟΕΙΥ, 842. Έζωγραφημένον ε/ουσιν άνθέμιον
0-41, πάχ. 0 21 · ύψ. γραμμ. 0Ό17 (εΐκ. 10). π. χ. 1, 111, 163 (ούχι ακριβώς ήμικυκλικΌν το