DOI article:
Oikonomos, Georgios P.: Epigraphai ek tēs Athēnais agoras
DOI article:Chiller, Phriderikos: Polybios
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.13160#0252
242
Πολύβιοςνπο Φριδερίκον Χίλλερ.
Τεμάχιον επιτύμβιου ναίσκου έχοντος άετΌν καΐ
ακρωτήρια, εϋρεθέν τω 1907 και εχον ΰψος 0'39.
Αριθ. Έπιγραφ. μουσ. 470. Λίθο ς πεντελήσιος
(είκ. 13).
XVIII.
ΕΙκων 14. "Ορος νπο&ήκης.
Όρος
1ργαστηρ[ί-
ο ύπ(ο)κειμέ-
νο ΓΉΗΗΠ
Ρωμαϊκών χρόνων.
Τελευταία επιγραφή ορός υποθήκης λίθου Ομητ-
τίου ευρεθείς τω 1907. Ύψ. 0-275, μήκ. 0155,
πάχ. 0'07' ΰψ. γραμμ. 0Ό2. Αριθ.Έπιγρ. μου-
σείου 461 (είκ. 14).
Δια τήν δρθογραφίαν ο = ου κα'ι τον τύπον των
γραμμάτων δ λίθος ανήκει εις τον 5ον αιώνα τε-
λευτώντα ή και τον 4ον άρχόμενον. Περί όρων
υποθήκης τελευταΐον διέλαβε καί δ Παππούλιας
έν Έμπραγμ. άσφαλεία κατά το Έλληνικόν καί
1 ωμ. οικαιον I 206.
Το έπι τών δύο πρώτων έκ της Άγορας επιγρα-
φών ΑΕ 1910,1 κέ. έν συνδυασμώ και προς άλλο
πλαστικόν εύρημα της Άγορας στηριζόμενον το-
πογραφικόν συμπέρασμα, καθ' δ ευρισκόμεθα παρά
τδ άρχαΐον Μητρώον πραγματευόμενος άλλαχοΟ,
παραλείπω ένταΰθα.
Γεώργιος Π. Οικονόμος.
Πολύβιος;
ύπό
Φριδερίκου Χίλλερ.
Ό μεν Παυσανίας γράψας (Η' 37) περί τύ-
πων εκ λίθου λευκού πεποιημένων και σταθέντων
έν τω τοίχω στοάς τήί παρά τον ναδν της έν Λυ-
κοσούρα Δεσποίνης οίκοδομηθείσης, αναφέρει τά
έξης (§2)· «έπι δε τω τετάρτω Πολύβιος δ Αυκόρτα-
καί οί έπίγραμμά έστιν έξ άρχής τε μή άν σφα-
λήναι τήν Ελλάδα, εΐ Πολυβίω τά πάντα έπεί-
Οετο, καί άμαρτούση δι'έκείνου βοήθειαν αύτη γε-
νέσθαι μόνου». Αί δ' άνασκαφαί, άστινας μετά τοι-
αύτης ενεργείας καί επιτυχίας έτέλεσεν ή Αρ-
χαιολογική Εταιρεία, έπιθεΐσα καί το άξιον της
έπιχειρήσεως τέλος διά της τοΟ μουσείου ιδρύ-
σεως καί της τών ευρημάτων παραδειγματικής
έκδόσεως καί δή καί καταλόγου τινδς κομψοτάτου
δημοσιεύσεως, τον μεν Δαμοφώντα ανέδειξαν, τον
δέ Πολύβιον ακόντων νή Δία τών άκουράστων
σκαπανέων, ίσως δέ και μεμψιμοιρούντων τή κατά
τούτο μόνον βασκάνω Τύχη παρέλιπον, άφήκαν δέ
τοις τε Κλειτορίοις καί ΜαντινεΟσι τήν δόξαν, οί'-
τινες οί μεν τήν ολην στήλην, φέρουσαν τό τε άνά-
γλυοον τοΟ ανδρός καί τό έπίγραμμά (Αίΐι. Μϊίί.
1881 πίν. V), οί δέ τουλάχιστον της επιγραφής
μέρος (ΒαΙΙ. ΗθΠ. XX 1896, 147, 13) παρέλιπον
τοις νΟν ετι λατρεύουσι τήν τοΟ μεγάλου συγγρα-
Πολύβιοςνπο Φριδερίκον Χίλλερ.
Τεμάχιον επιτύμβιου ναίσκου έχοντος άετΌν καΐ
ακρωτήρια, εϋρεθέν τω 1907 και εχον ΰψος 0'39.
Αριθ. Έπιγραφ. μουσ. 470. Λίθο ς πεντελήσιος
(είκ. 13).
XVIII.
ΕΙκων 14. "Ορος νπο&ήκης.
Όρος
1ργαστηρ[ί-
ο ύπ(ο)κειμέ-
νο ΓΉΗΗΠ
Ρωμαϊκών χρόνων.
Τελευταία επιγραφή ορός υποθήκης λίθου Ομητ-
τίου ευρεθείς τω 1907. Ύψ. 0-275, μήκ. 0155,
πάχ. 0'07' ΰψ. γραμμ. 0Ό2. Αριθ.Έπιγρ. μου-
σείου 461 (είκ. 14).
Δια τήν δρθογραφίαν ο = ου κα'ι τον τύπον των
γραμμάτων δ λίθος ανήκει εις τον 5ον αιώνα τε-
λευτώντα ή και τον 4ον άρχόμενον. Περί όρων
υποθήκης τελευταΐον διέλαβε καί δ Παππούλιας
έν Έμπραγμ. άσφαλεία κατά το Έλληνικόν καί
1 ωμ. οικαιον I 206.
Το έπι τών δύο πρώτων έκ της Άγορας επιγρα-
φών ΑΕ 1910,1 κέ. έν συνδυασμώ και προς άλλο
πλαστικόν εύρημα της Άγορας στηριζόμενον το-
πογραφικόν συμπέρασμα, καθ' δ ευρισκόμεθα παρά
τδ άρχαΐον Μητρώον πραγματευόμενος άλλαχοΟ,
παραλείπω ένταΰθα.
Γεώργιος Π. Οικονόμος.
Πολύβιος;
ύπό
Φριδερίκου Χίλλερ.
Ό μεν Παυσανίας γράψας (Η' 37) περί τύ-
πων εκ λίθου λευκού πεποιημένων και σταθέντων
έν τω τοίχω στοάς τήί παρά τον ναδν της έν Λυ-
κοσούρα Δεσποίνης οίκοδομηθείσης, αναφέρει τά
έξης (§2)· «έπι δε τω τετάρτω Πολύβιος δ Αυκόρτα-
καί οί έπίγραμμά έστιν έξ άρχής τε μή άν σφα-
λήναι τήν Ελλάδα, εΐ Πολυβίω τά πάντα έπεί-
Οετο, καί άμαρτούση δι'έκείνου βοήθειαν αύτη γε-
νέσθαι μόνου». Αί δ' άνασκαφαί, άστινας μετά τοι-
αύτης ενεργείας καί επιτυχίας έτέλεσεν ή Αρ-
χαιολογική Εταιρεία, έπιθεΐσα καί το άξιον της
έπιχειρήσεως τέλος διά της τοΟ μουσείου ιδρύ-
σεως καί της τών ευρημάτων παραδειγματικής
έκδόσεως καί δή καί καταλόγου τινδς κομψοτάτου
δημοσιεύσεως, τον μεν Δαμοφώντα ανέδειξαν, τον
δέ Πολύβιον ακόντων νή Δία τών άκουράστων
σκαπανέων, ίσως δέ και μεμψιμοιρούντων τή κατά
τούτο μόνον βασκάνω Τύχη παρέλιπον, άφήκαν δέ
τοις τε Κλειτορίοις καί ΜαντινεΟσι τήν δόξαν, οί'-
τινες οί μεν τήν ολην στήλην, φέρουσαν τό τε άνά-
γλυοον τοΟ ανδρός καί τό έπίγραμμά (Αίΐι. Μϊίί.
1881 πίν. V), οί δέ τουλάχιστον της επιγραφής
μέρος (ΒαΙΙ. ΗθΠ. XX 1896, 147, 13) παρέλιπον
τοις νΟν ετι λατρεύουσι τήν τοΟ μεγάλου συγγρα-