MALARSTWO NATURY A NATURA MALARSTWA

205

Ryc. 18. Leon Tarasewicz, CWS, Warszawa 1997

czgtku, na wstçpie w przestrzen mialo charakter rozstrzygajgcy i ksztal-
tujgcy warunki percepcji, staje siç wtôrna niejako wobec innego orga-
nizujgcego porzgdku - koloru. Wiasciwosc ta ujawni siç silniej, gdy po-
rôwnamy pracç Tarasewicza, majgc w pamiçci takze tç z galerii Foksal,
z realizacjg Burena z 1972 (il. 19). Nie chodzi o przekonywanie, ze znana
byla ona polskiemu twôrcy, ale o dostrzezenie na tle wspôlnej plaszczy-
zny tym glçbszych rôznic. Buren, wybierajgc przestrzen uzytkowg, „zwy-
kly” korytarz, czçsc posrednig i niesamodzielng, prôbuje nadac podobny
charakter formie pasôw. Totalnosc ukiadu - motyw szczelnie wypeïnia
pomieszczenie - ma jak gdyby zapobiec pojawieniu siç odczucia zjawiskowo-
sci i wyjgtkowosci w percepcji pasôw - odebrac im artystyczny wymiar.