DOI Artikel:
Lees-Maffei, Grace: Paradygmat produkcyjno-konsumpcyjno-mediacyjny
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.73044#0280
278 Grace Lees-Maffei
specjalnym Liz McFall nazwała „starymi pośrednikami kulturowymi" - twór-
ców reklam - stało się również przedmiotem namysłu historyków designu,
w tym Judith Williamson92. Podczas gdy Nixon i Du Gay chcą promować ba-
danie praktyki profesjonalnych pośredników kulturowych, historia designu
może zaoferować analizy artefaktów jako pośredników kulturowych i kana-
łów mediacyjnych.
Jak pokazał zbiór tekstów akademickich powstałych na przestrzeni dwu-
dziestu lat, Design and the Modern Magazine, pod redakcją Jeremy'ego Ayns-
leya i Kate Forde, historia designu wykazywała długotrwałe zainteresowanie
analizą kanałów mediacyjnych93. Struktura książki demonstruje trzy nurty
badań nad owym magazynem: „Magazyn jako obiekt designu", „magazy-
ny i konsument", w którym trzy eseje analizują edukującą konsumentów
funkcję słów wstępnych i reklam, a także politykę reprezentacji magazynu
oraz „promowania designu przez magazyny". We wprowadzeniu redaktorzy
nie tylko omawiają użyteczność magazynów jako zasobu dla namysłu nad
historycznym rozumieniem designu, ale też konkretne, silne strony analizy
magazynów z perspektywy historii designu. „W przeciwieństwie do historii
designu - zauważają - studia kulturowe rzadko angażują się w okoliczności
produkcji, proces projektowania lub materialne jakości magazynów". Eseje
w ich książce stanowią przykład analizy w ujęciu historii designu.
The British Arts and Humanities Research Board Centre for the Study of
the Domestic Interior (2001-2006) zgromadziło badaczy literatury, historii
i historii designu, aby wygenerować tekstowe, badawcze rezultaty, które w wy-
szukanej hybrydalnej formie pozwoliłyby zrozumieć projektowane towary
i przestrzenie. Jednym z nich jest Publishing the Modern Home: Magazines
and the Domestic Interior 1870-1965, numer specjalny tego czasopisma,
zredagowany przez Jeremy'ego Aynsleya i Francescę Berry (2005)94. Dokonać
można ważnego rozróżnienia między badaniami, które używają magazynów,
na przykład jako źródła danych dla rozumienia designu, i badaniami takimi
jak te zaprezentowane w numerze specjalnym Aynsleya i Berry, które przyglą-
dają się magazynom, a nie traktują je jako media [look at magazines rather
92 L. McFall, What about the Old Cultural Intermediaries? An Historical Review of
Advertising Producers, „Cultural Studies" 2002, 16(4), s. 532-552. Zob. np. Williamson,
Decoding Advertisements.
93 Design and the Modern Magazine, red. J. Aynsley, K. Forde, Manchester 2007; In-
troduction, s. 1-16.
94 J. Aynsley, F. Berry Publishing the Modern Home: Magazines and the Domestic Inte-
rior 1870-1965, numer specjalny „The Journal of Design History" 2005, 18(1). Zob. także:
J. Aynsley C. Grant, Imagined Interiors: Representing the Domestic Interior Since the Re-
naissance, London 2006.
specjalnym Liz McFall nazwała „starymi pośrednikami kulturowymi" - twór-
ców reklam - stało się również przedmiotem namysłu historyków designu,
w tym Judith Williamson92. Podczas gdy Nixon i Du Gay chcą promować ba-
danie praktyki profesjonalnych pośredników kulturowych, historia designu
może zaoferować analizy artefaktów jako pośredników kulturowych i kana-
łów mediacyjnych.
Jak pokazał zbiór tekstów akademickich powstałych na przestrzeni dwu-
dziestu lat, Design and the Modern Magazine, pod redakcją Jeremy'ego Ayns-
leya i Kate Forde, historia designu wykazywała długotrwałe zainteresowanie
analizą kanałów mediacyjnych93. Struktura książki demonstruje trzy nurty
badań nad owym magazynem: „Magazyn jako obiekt designu", „magazy-
ny i konsument", w którym trzy eseje analizują edukującą konsumentów
funkcję słów wstępnych i reklam, a także politykę reprezentacji magazynu
oraz „promowania designu przez magazyny". We wprowadzeniu redaktorzy
nie tylko omawiają użyteczność magazynów jako zasobu dla namysłu nad
historycznym rozumieniem designu, ale też konkretne, silne strony analizy
magazynów z perspektywy historii designu. „W przeciwieństwie do historii
designu - zauważają - studia kulturowe rzadko angażują się w okoliczności
produkcji, proces projektowania lub materialne jakości magazynów". Eseje
w ich książce stanowią przykład analizy w ujęciu historii designu.
The British Arts and Humanities Research Board Centre for the Study of
the Domestic Interior (2001-2006) zgromadziło badaczy literatury, historii
i historii designu, aby wygenerować tekstowe, badawcze rezultaty, które w wy-
szukanej hybrydalnej formie pozwoliłyby zrozumieć projektowane towary
i przestrzenie. Jednym z nich jest Publishing the Modern Home: Magazines
and the Domestic Interior 1870-1965, numer specjalny tego czasopisma,
zredagowany przez Jeremy'ego Aynsleya i Francescę Berry (2005)94. Dokonać
można ważnego rozróżnienia między badaniami, które używają magazynów,
na przykład jako źródła danych dla rozumienia designu, i badaniami takimi
jak te zaprezentowane w numerze specjalnym Aynsleya i Berry, które przyglą-
dają się magazynom, a nie traktują je jako media [look at magazines rather
92 L. McFall, What about the Old Cultural Intermediaries? An Historical Review of
Advertising Producers, „Cultural Studies" 2002, 16(4), s. 532-552. Zob. np. Williamson,
Decoding Advertisements.
93 Design and the Modern Magazine, red. J. Aynsley, K. Forde, Manchester 2007; In-
troduction, s. 1-16.
94 J. Aynsley, F. Berry Publishing the Modern Home: Magazines and the Domestic Inte-
rior 1870-1965, numer specjalny „The Journal of Design History" 2005, 18(1). Zob. także:
J. Aynsley C. Grant, Imagined Interiors: Representing the Domestic Interior Since the Re-
naissance, London 2006.