DOI issue:
Nr. 1
DOI article:Artykuły i Komunikaty
DOI article:Myśliński, Michał: Znak imienny złotnika i znak firmowy jego zakładu: Uwagi o złotnictwie krakowskim w 2. połowie XIX wieku*
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.70649#0096
94
Michał Myśliński
w znak wytwórni, co podtrzymały przepisy austriackiej ustawy przemysłowej z 1859 r.
oraz probierczej z 1866 r. Jak świadczą dzieła przywołane jako przykłady, znaki imienne
oraz firmowe stosowano wymiennie lub równocześnie, choć zasady ich użytkowania wy-
nikały z odmiennych, niekiedy zapewne dość prozaicznych, przyczyn: o ile niewielki znak
imienny złotnika był czytelny wyłącznie dla dość wąskiego grona osób związanych z prze-
mysłem złotniczym, to znak firmowy nie pozostawiał żadnych wątpliwości, gdzie i w jakiej
pracowni określony wyrób powstał. Tym samym świadczył on o możliwościach wytwór-
czych zakładu, jego asortymencie i klasie wykonania. Niekiedy znak taki - jak dowodzą
wskazane przykłady - spełniał również rolę swoistego znaku importowego, zapewne gwa-
rantującego jakość sprowadzonego wyrobu.
Goldsmith’s Name Mark and Trade Mark of His Workshop.
Remarks on Cracow Goldsmithery Marks
in the 2nd Half of the 19th Century
Visible changes in the principles of marking Cracow
goldsmithery occurred already by the end of the 1st
half of the 19th century. These resulted for various
reasons, e.g. also commercial treatises concluded by
Cracow (with the Kingdom of Poland in 1823),
hallmark laws (of 1843 and 1866), as well as
political changes, e.g. Cracow’s incorporation into
the Habsburg monarchy in 1846 and its autonomy
since 1866.
Still in the 1st half of the 19th century Cracow
goldsmiths used a name mark consisting of the
Christian and family name initials, however the
hallmark law of 1843 required that it contained the
family name of the craftsman. The introduced law
made Cracow’s goldsmiths use at the time both
versions of the mark: with initials or with the family
name. The practice of using the mark with the family
name was consolidated by the Austrian industrial
law of 1859 as well as the hallmark law of 1866,
with the latter introducing the difference between the
name mark and the trademark which was supposed
to contain the goldsmith’s family name and the name
of town where he had his workshop (the goldsmiths
were free to choose one of the available marks; in
the case of Cracow the used trademark was derived
directly from the marks with Christian and family
names). In the result of the above, Cracow’s
goldsmiths’ works from the 2nd half of the 19th
century were marked with two different kinds of
marks (complementarily or alternatively): Christian
name or trademark. Both exerted the same
identification role; while the first identified only the
craftsman, the other pointed to the place where the
product was made, at times also playing the role of
an import sign confirming the quality of imported
and hallmarked products.
Translated by Mgdalena Iwińska
Michał Myśliński
w znak wytwórni, co podtrzymały przepisy austriackiej ustawy przemysłowej z 1859 r.
oraz probierczej z 1866 r. Jak świadczą dzieła przywołane jako przykłady, znaki imienne
oraz firmowe stosowano wymiennie lub równocześnie, choć zasady ich użytkowania wy-
nikały z odmiennych, niekiedy zapewne dość prozaicznych, przyczyn: o ile niewielki znak
imienny złotnika był czytelny wyłącznie dla dość wąskiego grona osób związanych z prze-
mysłem złotniczym, to znak firmowy nie pozostawiał żadnych wątpliwości, gdzie i w jakiej
pracowni określony wyrób powstał. Tym samym świadczył on o możliwościach wytwór-
czych zakładu, jego asortymencie i klasie wykonania. Niekiedy znak taki - jak dowodzą
wskazane przykłady - spełniał również rolę swoistego znaku importowego, zapewne gwa-
rantującego jakość sprowadzonego wyrobu.
Goldsmith’s Name Mark and Trade Mark of His Workshop.
Remarks on Cracow Goldsmithery Marks
in the 2nd Half of the 19th Century
Visible changes in the principles of marking Cracow
goldsmithery occurred already by the end of the 1st
half of the 19th century. These resulted for various
reasons, e.g. also commercial treatises concluded by
Cracow (with the Kingdom of Poland in 1823),
hallmark laws (of 1843 and 1866), as well as
political changes, e.g. Cracow’s incorporation into
the Habsburg monarchy in 1846 and its autonomy
since 1866.
Still in the 1st half of the 19th century Cracow
goldsmiths used a name mark consisting of the
Christian and family name initials, however the
hallmark law of 1843 required that it contained the
family name of the craftsman. The introduced law
made Cracow’s goldsmiths use at the time both
versions of the mark: with initials or with the family
name. The practice of using the mark with the family
name was consolidated by the Austrian industrial
law of 1859 as well as the hallmark law of 1866,
with the latter introducing the difference between the
name mark and the trademark which was supposed
to contain the goldsmith’s family name and the name
of town where he had his workshop (the goldsmiths
were free to choose one of the available marks; in
the case of Cracow the used trademark was derived
directly from the marks with Christian and family
names). In the result of the above, Cracow’s
goldsmiths’ works from the 2nd half of the 19th
century were marked with two different kinds of
marks (complementarily or alternatively): Christian
name or trademark. Both exerted the same
identification role; while the first identified only the
craftsman, the other pointed to the place where the
product was made, at times also playing the role of
an import sign confirming the quality of imported
and hallmarked products.
Translated by Mgdalena Iwińska