Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (10.1948)

(3)

Fara w Szydłowie

2 5


Kyc. 21. Fara w Szydłowie. — Elewacja zachodnia przed (na lewo) i po rekonstrukcji.
Skala 1 : 400.
Kobiałka 1580, Czabanej ? , Jan Kobiałka 1589, Stanis Kobiałka 1604.
Potym następuje dłuższa przerwa, a nazwiska i daty późniejsze odniósłbym
już do prac przy odbudowie spalonego kościoła:
Iacobus Kasvba 1645, Adam Radliński 1665, Kapinosek 1671.
Można by zatem przypuszczać, że roboty przy odbudowie trwały z przer-
wami do około 1671 r. Ostatnim etapem źle zrozumianej rozbudowy kościoła
było dobudowanie w roku 1872 bezstylowej, szpecącej krucbty przy portalu
południowym.
Fara w ostatnim, przedwojennym okresie, uchodziła za kościół jednona-
wowy. W planie składała się ona z nawy o wymiarach 10.10 X 14.70 m., pre-
zbiterium zakończonego połową sześcioboku o wym. 5.90 X 9.45 m., zakry-
stii zakończonej również połową sześcioboku o wym. 3.25 X 7.00 m., przyle-
gającej do północnej ściany zakrystii, oraz kręconej klatki schodowej. Poza
tym miała ona później dobudowane: kaplicę północną oraz krucbty: zachod-
nią i południową. Ściany nawy głównej, grubości pod gzymsem kordonowym
1.25 m. i nad nim 1.10 m. i zakrystii odpowiednio 1.05 m. i 0.90 m., wyko-
nane były z cegły gdtyckiej. Ściany zakrystii — z kamienia i cegły.