DOI issue:
Nr. 2
DOI article:Ciekliński, Zbigniew: Zaślubiny mistyczne św. Katarzyny ze Sieny w kościele parafialnym w Janisławicach: przyczynek do dziejów malarstwa polskiego u schyłku XVI w.
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.37712#0121
(5)
Obraz z Janisławic
113
fot. Z. Kaniewski
Ryc. 51. Obraz w ołtarzu głównym ko-
ścioła parafialnego w Janisławicach
w czasie usuwania późniejszych doma-
lowań.
w samej fakturze retuszu. Na ostatku obraz przewerniksowano werniksem
matowym, kończąc w ten sposób całość żmudnych, lecz bardzo interesu-
jących zabiegów konserwatorskich (ryc. 53).
Prace były prowadzone w warunkach dość ciężkich, ponieważ nie po-
siadano do dyspozycji aparatu Róntgena ani lampy kwarcowej, pomimo to
jednak wysiłek został uwieńczony pełnym rezultatem, będącym zasługą
artysty konserwatora, który wywiązał się ze swego zadania w sposób
wzorowy.
Omawiany obraz malowany jest na desce lipowej, techniką tempe-
rową na gruncie kredowym białym, o spoiwie klejowym. Deska u góry
zaokrąglona o wymiarach 104 X 148 cm, jest nieparkietowana, strugana
i posiada pęknięcie (ryc. 52) przez całą swą długość. Akcja dzieje się
w komnacie, w której po stronie lewej pod baldachimem o zielonej draperii
siedzi na karbowanym zydlu Madonna z Dzieciątkiem na kolanach, zaś po
stronie prawej, nieco poniżej Madonny, umieścił artysta postać św. Kata-
rzyny Sieneńskiej w momencie, kiedy Chrystusik wkłada Jej na palec
pierścień zaślubinowy. Maria przedstawiona jest jako młoda kobieta
o subtelnych i nieco stylizowanych rysach twarzy, owianych tkliwością
i uczuciem macierzyńskim, z jakim patrzy na siedzące na Jej kolanach
Obraz z Janisławic
113
fot. Z. Kaniewski
Ryc. 51. Obraz w ołtarzu głównym ko-
ścioła parafialnego w Janisławicach
w czasie usuwania późniejszych doma-
lowań.
w samej fakturze retuszu. Na ostatku obraz przewerniksowano werniksem
matowym, kończąc w ten sposób całość żmudnych, lecz bardzo interesu-
jących zabiegów konserwatorskich (ryc. 53).
Prace były prowadzone w warunkach dość ciężkich, ponieważ nie po-
siadano do dyspozycji aparatu Róntgena ani lampy kwarcowej, pomimo to
jednak wysiłek został uwieńczony pełnym rezultatem, będącym zasługą
artysty konserwatora, który wywiązał się ze swego zadania w sposób
wzorowy.
Omawiany obraz malowany jest na desce lipowej, techniką tempe-
rową na gruncie kredowym białym, o spoiwie klejowym. Deska u góry
zaokrąglona o wymiarach 104 X 148 cm, jest nieparkietowana, strugana
i posiada pęknięcie (ryc. 52) przez całą swą długość. Akcja dzieje się
w komnacie, w której po stronie lewej pod baldachimem o zielonej draperii
siedzi na karbowanym zydlu Madonna z Dzieciątkiem na kolanach, zaś po
stronie prawej, nieco poniżej Madonny, umieścił artysta postać św. Kata-
rzyny Sieneńskiej w momencie, kiedy Chrystusik wkłada Jej na palec
pierścień zaślubinowy. Maria przedstawiona jest jako młoda kobieta
o subtelnych i nieco stylizowanych rysach twarzy, owianych tkliwością
i uczuciem macierzyńskim, z jakim patrzy na siedzące na Jej kolanach