DOI Heft:
Nr. 2
DOI Artikel:Bohdziewicz, Piotr: Wnętrza pałacu Krasińskich (Rzeczypospolitej) w drugiej połowie XVIII wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37712#0144
136
Piotr Bohdziewicz
(19)
Ryc. 60. Westybul, widok ogólny (stan przed pierwszą wojną światową).
tarzu 1768 r. pozwalają przede wszystkim stwierdzić, że dochowana do
ostatniej restauracji pałacu ornamentacja na plafonie nie jest pierwotna.
Z drugiej strony figuruje już ona na rysunku z 1876 r. Należy przy-
puszczać, że pierwotna dekoracja plafonu miała ten sam charakter, co i za-
chowana do ostatnich czasów dekoracja ścian, a przede wszystkim
supraport. Ze zaś dekorację ścian z ich rzeźbami figuralnymi w niszach
i na kroksztynach należy odnieść do czasów Jana Bonawentury, tzn. na
koniec XVII w., zdaje się nie ulegać wątpliwości. Dowodzi tego porównanie
dekoracji tej z ornamentem pokrywającym ściany przedsionka pałacu na
wyspie w Łazienkach.
Przechodząc z kolei do klatki schodowej, (ryc. 58, 59, 63, 64), przypo-
minamy sobie, że w inwentarzu 1765 r. (zrekonstruowanym) sklepienie
wymieniono jako całe, wspomniane są i balaski pod oknami („palisady"),
nie ma natomiast wzmianki o „latarniach", z którymi poraź pierwszy spo-
tykamy się w inwentarzu 1775 r. Wprawdzie dopiero tu po raz pierwszy
mówi się i o dekoracji filarów, które tu nazwano „wielkiemi kolumnami
murowanemi"; na podstawie jednak analizy stylowej, którą podamy w na-
stępnym dziale niniejszej rozprawy, możemy przyjąć, że ta dekoracja
istniała już w r. 1765. Innego natomiast zdania należało by się trzymać
w stosunku do „latarń" czyli, ściślej, „postumentów do latarń". Jak wiado-
Piotr Bohdziewicz
(19)
Ryc. 60. Westybul, widok ogólny (stan przed pierwszą wojną światową).
tarzu 1768 r. pozwalają przede wszystkim stwierdzić, że dochowana do
ostatniej restauracji pałacu ornamentacja na plafonie nie jest pierwotna.
Z drugiej strony figuruje już ona na rysunku z 1876 r. Należy przy-
puszczać, że pierwotna dekoracja plafonu miała ten sam charakter, co i za-
chowana do ostatnich czasów dekoracja ścian, a przede wszystkim
supraport. Ze zaś dekorację ścian z ich rzeźbami figuralnymi w niszach
i na kroksztynach należy odnieść do czasów Jana Bonawentury, tzn. na
koniec XVII w., zdaje się nie ulegać wątpliwości. Dowodzi tego porównanie
dekoracji tej z ornamentem pokrywającym ściany przedsionka pałacu na
wyspie w Łazienkach.
Przechodząc z kolei do klatki schodowej, (ryc. 58, 59, 63, 64), przypo-
minamy sobie, że w inwentarzu 1765 r. (zrekonstruowanym) sklepienie
wymieniono jako całe, wspomniane są i balaski pod oknami („palisady"),
nie ma natomiast wzmianki o „latarniach", z którymi poraź pierwszy spo-
tykamy się w inwentarzu 1775 r. Wprawdzie dopiero tu po raz pierwszy
mówi się i o dekoracji filarów, które tu nazwano „wielkiemi kolumnami
murowanemi"; na podstawie jednak analizy stylowej, którą podamy w na-
stępnym dziale niniejszej rozprawy, możemy przyjąć, że ta dekoracja
istniała już w r. 1765. Innego natomiast zdania należało by się trzymać
w stosunku do „latarń" czyli, ściślej, „postumentów do latarń". Jak wiado-