Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (10.1948)

(26)

Pałac Krasińskich

143


Ryc. 68. Sala kariatyd, resztki dekoracji i kominka.
Zdjęcie autora 1946 r.

cie do tegoż niewątpliwie czasu odnieść należy i stiukowo-malarską deko-
rację „Apartamentów" na parterze i na pierwszym piętrze. Charakter
jej — znając ówczesny smak — można mniej więcej sobie wyobrazić. Zgi-
nęła ona prawdopodobnie podczas pożaru 1782 r.
Mówiąc o „wyglądzie" wnętrz, należało by przytoczony wyżej opis
architektury ich uzupełnić opisem wyposażenia w sprzęty, obrazy itp.
U Bartoszewicza czytamy, że „na ścianach zwieszały się bogate obicia,
kosztowne dywany, piękne gobeliny, szpalery z fabryk francuskich i ni-
derlandzkich. Portrety przodków i starożytne zbroje". To samo powtarza
„Opis historyczny". Baranowski7') opisuje „przepych niezwykły", jaki
panował w pałacu. Niestety, żaden z tych autorów nie podaje źródeł, z któ-
rych czerpie swoje wiadomości. Musimy więc do nich odnosić się z jak
najdalej idącą ostrożnością. Co do spisu ruchomości Jana Bonawentury
Krasińskiego z r. 1713, to nie można się zgodzić z Lauterbachem '8), że „dają