Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (10.1948)

od tęczy. Wymiar szerokości w świetle węgarka wynosi 0,99 m wr rozglifieniu
wewnętrznym 1,81 rn. Wykształcenie rzutu prezbiterium wykazuje, że zaskle-
pienie bvło juiż z góry przewidziane.
WNĘTRZE KOŚCIOŁA
Ściana wschodnia p r e z b i it e r i u m (ryc. 87 ) jest górą
zamknięta łukiem ostrołukowym sklepienia, oprowadzonym uskokiem na pół
cegły, stanowiącym żebro przyścienne, szczyt jego założony na wys. 11,85 m od
posadzki. W ścianie mieszczą się trzv okna ostrołukowe, otwarte rozwartymi
ościeżami do wnętrza, w tym środkowe okno jest szersze i wyższe. Okna te roz-
warte ościeżem swoim na wewnątrz, mają poszury wyprowadzone cegłą usko-
kowo, założone w środkowym oknie na wysokości 3,25 m od obecnej posadzki,
skrajne 2,84 m. Wymiar okna środkowego wynosi w świetle szerokości 0,98 m
i wysokości 6,60 m, w rozglifieniu zaś 1,70 m na 7,60 m, skrajne okna są węż-
sze o 0,20 m i niższe o 0,50 m. Okna zasklepione cegłą o wysokości 21 cm,