Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (10.1948)

200

J. Jamroz

(16)


PRZEKRÓJ E-E
Ryc. 87. Skala 1 : 250.

środkowe jest oprowadzone wzdłuż sklepienia paskiem cegły grub. 8 cm. Wnę-
trze glifu sklepionego, za wyjątkiem obrzeża na szerokość 15 cm, wykazuje ce-
głę niestarannie ułożoną, co wskazuje, że glif w sklepieniu był tynkowany7.
W ścianie poniżej opszurów okien znajdują się dwie wnęki, jedna z nich,
umieszczona na osi środkowego okna, jest współczesna budowli. Pocisk rozbił
jej ościeże kamienne nie profilowane. Przy tym okazało się, że jest ona częś-
ciowrn sklepiona cegłą, a od frontu obłożona kamieniem, której półkole, wy-
robione jest w jednym bloku kamienia. Wnętrze jest tynkowane. Tynk ma gru-
bość. 0,5 cm. Wymiar wnęki: szerokość 0,46 m, wysokość 0,74 m, głębokość
0,49,5. Spód wnęki jest wyniesiony 2,00 m nad posadzkę. Drugą wnękę zajmu-
je armarium z r. 1542 (28). Obie są z kamienia zaw icliojskiego. Resztki tyn-
ków, które zachowały się na ścianach poniżej okien, wykazują bardzo znisz-
czoną polichromię, składającą się z pasa poziomego w? kolorze rdzawym szero-
kości 23 cm, pośrodku którego widoczny jest ornament w- formie pestek, uło-
żonych przy sobie w kolorze białym. Ten pas ornamentalny, oprowadzony jest
wzdłuż ścian, 50 cm ponad posadzką. Tło ściany podzielone wąskimi paskami
pionowymi w kolorze rdzawym, wychodzącymi z wspomnianego pasa, wypeł-
nione jest ornamentem przedstawiającym pęki żółtych liści.