Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (10.1948)

(35)

Zawichost

219


rys. inż. arch. .!■ Jamroz.
Ryc. 101. Rekonstrukcja lektorium.

tyłu ścianą tęczy. W lektorium umieszczone były ołtarze, do odprawiania mszy
św. dla wiernych, było ich prawdopodobnie dwa w skrajnych przęsłach, w środ-
kowym mogło nie być ołtarza, z powodu umieszczenia drzwi w murze zamyka-
jącym otwór tęczy, a służącym do połączenia nawy z chórem zakonnym. Lek-
torium to służyło podobnie jak na Zachodzie (45) do wygłaszania Lekcji
i Ewangelii, a także kazań, co odbywało się z podium nad portykiem. Oddziel-
nymi schodami wchodził lektor czytający Ewangelię, osobnymi czytający Lek-
cję. W XIII wieku więc tylko nawa dostępna była dla wiernych, w niej słu-
chano mszy ś. tam się też spowiadano i komunikowano. Prezbiterium służy-
ło wyłącznie jako chór zakonny braci, co potwierdza między innymi znalezie-
nie mensy. Położenie jej w odstępie 0.62 m od ściany wschodniej prezbiterium,
pozwala wysnuć następujące wnioski: 1. ze względu na zbyt mały odstęp men-
sy od ściany, kapłan odprawiający mszę ś. był zwrócony twarzą na wschód, nie