DOI Heft:
Nr. 3/4
DOI Artikel:Mańkowski, Tadeusz: Od renesansu włoskiego do pólnocnego: ustęp z dziejów rzeżby w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37712#0283
(15)
Polska rzeźba renesansowa
271
Fot. dr J. Eckliardtówna.
Ryc. 121. Postać Macieja Czarnkowskiego z nagrobka w kościele parafialnym w Czarn-
kowie.
ręce, ze zgiętą wysoko w kolanie prawą nogą, z twarzą zwróconą do widza,
a głową nieco w tył przechyloną, ma wiele swobody w ruchu. Czarnkowski
przedstawiany jest nie jako zmarły ani też jako żywy, lecz jako podnoszący się
na głos trąby archanielskiej na Sąd Ostateczny.
Kompozycja nagrobka Gzarnkowskich w Czarnkowie znajduje analogię
w również podwójnym nagrobku Kościeleckich w Kościelcu (ryc. 120) o podob-
nym schemacie architektonicznym, podobnych edykulach bocznych. Również
i postać Kościelectkiego w górnej części nagrobka ma wiele cech wspólnych
z Maciejem Czamkowskim (ryc. 121)- Bliską zatem jest hipoteza o autorstwie
Huttego także nagrobka Kościeleckich.
Kompozycja nagrobka Gzarnkowskich wskazuje na włoskie wpływy, podob-
nie jak Kościeleckich. A jednak archiwalne dane stwierdzają, że autorem pierw-
szego z nich był napewno Hutte-Czapka, przypuszczalnie twórca także drugie-
go nagrobka. Jak przedtem można było mówić o wpływach północnych u nas
na plastykę włoskiego pochodzenia, tak na odwrót, rzeźbiarze przyszli z półno-
cy przejmują się wipływami sztuki włoskiej, ulegając miejscowemu smakowi
i stosując się do wymagań polskich fundatorów. Wszystko to świadczy o wza-
jemnym oddziaływaniu na siebie sztuki południa i północy, o wymieszaniu
form idących daleko, dalej może jiak gdzie indziej.
Oba powyższe bliskie sobie podwójne nagrobki Gzarnkowskich i Kościelec-
kich mówią o działalności Huttego w Wielkopolsce. Lecz wróćmy do jego prac
Polska rzeźba renesansowa
271
Fot. dr J. Eckliardtówna.
Ryc. 121. Postać Macieja Czarnkowskiego z nagrobka w kościele parafialnym w Czarn-
kowie.
ręce, ze zgiętą wysoko w kolanie prawą nogą, z twarzą zwróconą do widza,
a głową nieco w tył przechyloną, ma wiele swobody w ruchu. Czarnkowski
przedstawiany jest nie jako zmarły ani też jako żywy, lecz jako podnoszący się
na głos trąby archanielskiej na Sąd Ostateczny.
Kompozycja nagrobka Gzarnkowskich w Czarnkowie znajduje analogię
w również podwójnym nagrobku Kościeleckich w Kościelcu (ryc. 120) o podob-
nym schemacie architektonicznym, podobnych edykulach bocznych. Również
i postać Kościelectkiego w górnej części nagrobka ma wiele cech wspólnych
z Maciejem Czamkowskim (ryc. 121)- Bliską zatem jest hipoteza o autorstwie
Huttego także nagrobka Kościeleckich.
Kompozycja nagrobka Gzarnkowskich wskazuje na włoskie wpływy, podob-
nie jak Kościeleckich. A jednak archiwalne dane stwierdzają, że autorem pierw-
szego z nich był napewno Hutte-Czapka, przypuszczalnie twórca także drugie-
go nagrobka. Jak przedtem można było mówić o wpływach północnych u nas
na plastykę włoskiego pochodzenia, tak na odwrót, rzeźbiarze przyszli z półno-
cy przejmują się wipływami sztuki włoskiej, ulegając miejscowemu smakowi
i stosując się do wymagań polskich fundatorów. Wszystko to świadczy o wza-
jemnym oddziaływaniu na siebie sztuki południa i północy, o wymieszaniu
form idących daleko, dalej może jiak gdzie indziej.
Oba powyższe bliskie sobie podwójne nagrobki Gzarnkowskich i Kościelec-
kich mówią o działalności Huttego w Wielkopolsce. Lecz wróćmy do jego prac