Zakład Architektury Polskiej i Historii Sztuki <Warschau> [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (10.1948)

Hyc. 152. Ogólny widok założenia klasztornego (od strony półn.-zachodniej).

ZDZISŁAW W. TOMASZEWSKI
KLASZTOR 00. KARMELITÓW BOSYCH W LUBLINIE — DAWNY ZBÓR
WAROWNY
Pomiar inwentaryzacyjny klasztoru 00. karmelitów bosych przy kościele św.
Józefa w Lublinie wykonany dla Zakładu Architektury Polskiej Politechniki
Warszawskiej był pośrednią przyczyną niniejszych badań. 1) Zespół budynków
klasztornych, zarówno zewnętrzną formą architektoniczną jak i wyposażeniem
wnętrz przedstawiał się skromnie i surowo. Specjalne zainteresowanie wzbudzały
baszty w narożach głównego korpusu, ożywiające elewacje i rzuty, które były
już w początku prac momentem zastanawiającym. Pogłębienie badań pozwoliło
rozwiązać ciekawe zagadnienie jakim jest niewątpliwie stwierdzenie renesanso-
wego założenia warownego w istniejących murach klasztornych.
Klasztor 00. karmelitów bosych w Lublinie (ryc. 152) położony jest na wzgó-
rzu poza linią dawnych obwarowań, w odległości kilkuset metrów na półuoco-
-izachód od głównej bramy miejskiej — Bramy Krakowskiej. Znajduje się on
obecnie w dość ruchliwej części miasta, przy targowisku. Przesłonięty sylwetą
kościoła św. Józefa, otoczony od południo-zachodu wysokim murem, głębiej od

i) Inwentaryzację zespołu klasztornego 00. Karmelitów Bosych w Lublinie wyko-
nali w sierpniu 1947 r. z ramienia Zakładu studenci Wydziału Architektury Politechniki
Warszawskiej: Marian Osmólski, Zdzisław Tomaszewski, Lech Woźniak,