jRudak
' „ H lt» Limen Borii
j-D0RVSTHENIS JrLU\rIjPARSj j pei- Vlad i4l
a Foi-rahtio KuDAKufcj ad I j UZ:, rł
, Infuł. Chortiica cum ftus ' |
XIII.Cararactis kopulom/ ;
\ vitlgo poi-aky (Jaliuf Liimu.y dictu.j '
Delineatio A Fortality
ŚN, mam Cataracra.ru
: exftrturt u ra.
XAUM INtRec.
\lNViCTLS.S'.
~7S-.
K. K-oCJ
. Pala tina N
Ja Caiupu-^fffcrtl " "R
X
%
TUJ %, . A
>/ ^
Kij O WILN
\rlllurxa THci
-*-
Cltrd V* ^\>Bofiltenem
‘Li- v); .7 >A h-
■* c? .W ^ 3 NaNA tP**'
Par.&. p
a^yŁ® SR.J4’ .4~k>U<C WJU ,« C-U ^ £ ( 1 ^ Ul K .✓. >. • -
ArSSi*r CkAj.fc^f c*~.friAl. Gcism. A*m Cli 10 C LJI £ ) - Ok ^ g ^ J
*
Ryc. 161. W. Beauplan: Dniepr od twierdzy Kudak do wyspy Chortycy. Ryt. W. Hondiąs.
STANISŁAW HERBST
TRZY PRZYCZYNKI DO DZIEJÓW FORTYFIKACJI XVII WIEKU
Dzieje umocnień polowych i półstałych są dziedziną upośledzoną, choć hez
ich znajomości nie może być historii budownictwa wojskowego i historii woj-
skowej. Z natury swego istnienia przejściowego, gdy spełnią swe zadanie giną
rozdeptywane i rozorywane, poza nielicznymi przekazami kartograficznymi
i ikonograficznymi ocalały tylko tam gdzie stanowią wciąż niedostępny nieu-
żytek. Sekcja Fortyfikacji Zakładu Architektury Polskiej Pol. Warsz. w ostat-
nich latach przed wojną wykonała sporo prac pomiarowych1), ale zginęły one
w r. 1944.
Próbę ogólnej charakterystyki naukowej fortyfikacji polskiej XVII w. mu-
si poprzedzić jeszcze zbieranie materiału, nieraz na nowo. Dlatego też w for-
mie surowej ogłaszam trzy przyczynki zawarte między latami 1639 — 1657.
Dwóch przyczynków dostarczyła kartografia. W r. 1934 Karol Buczek ogło-
sił małą ale ważną mapkę Polski opracowaną przez Beauplana a wyrytowa-
ną przez Hondiusa tuż przed jego śmiercią (1652) 2), teraz udało się odszu-
1) Sprawozdania ZAP — BHSK V (1937) 110, VI (1939) 115 n., 382.
2) Beauplaniana, Wiadomości Służby Geograficznej 1934 z. 1; Beauplan Wilhelm,
Pol. SL Biogr. / (1935) 384-6; sprawie tej poświęciłem komunikat: Prace kartograficz-
ne Beauplana—Hondiusa z r. 1652 (w Komisji Atlasu Historycznego Tow. Nauk. Warsz.).
' „ H lt» Limen Borii
j-D0RVSTHENIS JrLU\rIjPARSj j pei- Vlad i4l
a Foi-rahtio KuDAKufcj ad I j UZ:, rł
, Infuł. Chortiica cum ftus ' |
XIII.Cararactis kopulom/ ;
\ vitlgo poi-aky (Jaliuf Liimu.y dictu.j '
Delineatio A Fortality
ŚN, mam Cataracra.ru
: exftrturt u ra.
XAUM INtRec.
\lNViCTLS.S'.
~7S-.
K. K-oCJ
. Pala tina N
Ja Caiupu-^fffcrtl " "R
X
%
TUJ %, . A
>/ ^
Kij O WILN
\rlllurxa THci
-*-
Cltrd V* ^\>Bofiltenem
‘Li- v); .7 >A h-
■* c? .W ^ 3 NaNA tP**'
Par.&. p
a^yŁ® SR.J4’ .4~k>U<C WJU ,« C-U ^ £ ( 1 ^ Ul K .✓. >. • -
ArSSi*r CkAj.fc^f c*~.friAl. Gcism. A*m Cli 10 C LJI £ ) - Ok ^ g ^ J
*
Ryc. 161. W. Beauplan: Dniepr od twierdzy Kudak do wyspy Chortycy. Ryt. W. Hondiąs.
STANISŁAW HERBST
TRZY PRZYCZYNKI DO DZIEJÓW FORTYFIKACJI XVII WIEKU
Dzieje umocnień polowych i półstałych są dziedziną upośledzoną, choć hez
ich znajomości nie może być historii budownictwa wojskowego i historii woj-
skowej. Z natury swego istnienia przejściowego, gdy spełnią swe zadanie giną
rozdeptywane i rozorywane, poza nielicznymi przekazami kartograficznymi
i ikonograficznymi ocalały tylko tam gdzie stanowią wciąż niedostępny nieu-
żytek. Sekcja Fortyfikacji Zakładu Architektury Polskiej Pol. Warsz. w ostat-
nich latach przed wojną wykonała sporo prac pomiarowych1), ale zginęły one
w r. 1944.
Próbę ogólnej charakterystyki naukowej fortyfikacji polskiej XVII w. mu-
si poprzedzić jeszcze zbieranie materiału, nieraz na nowo. Dlatego też w for-
mie surowej ogłaszam trzy przyczynki zawarte między latami 1639 — 1657.
Dwóch przyczynków dostarczyła kartografia. W r. 1934 Karol Buczek ogło-
sił małą ale ważną mapkę Polski opracowaną przez Beauplana a wyrytowa-
ną przez Hondiusa tuż przed jego śmiercią (1652) 2), teraz udało się odszu-
1) Sprawozdania ZAP — BHSK V (1937) 110, VI (1939) 115 n., 382.
2) Beauplaniana, Wiadomości Służby Geograficznej 1934 z. 1; Beauplan Wilhelm,
Pol. SL Biogr. / (1935) 384-6; sprawie tej poświęciłem komunikat: Prace kartograficz-
ne Beauplana—Hondiusa z r. 1652 (w Komisji Atlasu Historycznego Tow. Nauk. Warsz.).