Koninklijke Nederlandse Oudheidkundige Bond [Hrsg.]: Bulletin van den Nederlandschen Oudheidkundigen Bond (2.Ser. 7.1914)

Wat het inwendige aangaat is de hoofdzaal beneden van nissen en vakken voorzien
voor de plaatsing van beeldhouwwerken. In het gewelf is de groote mythologische fresco
van de hand van Mario Rossi. De wanden zijn bedekt met ornament-schilderingen en
mozaïek-versiering (afb. 9). De decoratie der verdere benedenzalen is op dergelijke wijze
behandeld. De gewelfschilderingen aldaar zijn doorgaans van later tijd ; het meest bewonderd
!s steeds de linker frontzaal, »de zaal van den dansenden faun” (op het plan n°. 11),
waar de beschildering, met schijnarchitectuur en figuren staande op het fries, door
Tommaso Conca is aangebracht. In deze zaal was in het begin van dit jaar Leonardo’s

Afb. 9. Hoofdzaal (»Salone”) der Villa Borghese.

»Monna Lisa” tijdens haar kort bezoek aan Rome voor het publiek tentoongesteld.

Het fraaist versierd is de langwerpige achterzaal gelijkvloersch, de z.g. »Galleria”.
Zij is bijzonder rijk van materiaal! Ook hier zijn de wandvakken met mozaïek bekleed, maar
in plaats van de omlijstende schildering vindt men marmer-incrustaties van bijzondere weelde x). 1

1) Burckhardt, «Cicerone”, 9e Aufl. II, blz. 356: ». .. . ein Luxus der Inkrustation, welche dem
hintern Saai einen wahrhaft einzigen Stoffwert gibt. Die Verwendung der Steine besonnener und
geschmackvoller als in irgend einer Kirche. Der Bau übrigens typisch für den Barockstil.” — Vgl.
Wölfflin, «Renaissance und Barock", blz. 108.

225