DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.22614#0164
150 ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ.— ΕΤΟΣ 1890.— ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ
1. Καθήμενον άρχαϊκον άγαλμα μετ' ενθέτου κεφαλής, έλλει-
πούσης, ύψ. 0,45. Εικονίζεται γυνή καθημένη επί θρόνου τετραγώ-
νου περίπου μετά υποποδίου, ένδεδυμένη ποδήρη χιτώνα μάλλινον,
και έπενδύτην έπι του άνω σώματος εις πτυχάς συμμετρικάς έκα-
τέρο^θεν του στήθους διατεταγμένον αϊ χείρες, άποκεκομμέναι κατά
τα άκρα, εκειντο ϊπ\ τών γονάτο^ν. Τύπος συνήθης τών καθήμενων
αρχαϊκών μορφών. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1605).
2. 'Ακέφαλον άρχαϊκον άγαλμάτιον (ΰψ. 0.43) γυναικός του τύ-
που τών εν τή_ Άκροπόλει. Φέρει τοΰτο στενόν ποδήρη χιτώνα έζω-
σμένον κατά τήν όσφύν μετά διπλοϊδίου, και έπ' αυτόν ίμάτιον
συμμετρικώς διατεταγμένον εκατέρωθεν του στήθους. Οι πόδες του
αγαλματίου είσι συγκεκολλημένοι, τών χειρών δε ή μεν αριστερά
καθειμένη, ή δεξιά δέ, ένθετος ούσα και απολεσθείσα, έκάμπτετο
προς το στήθος. Ελλείπει ή πλίνθος μετά τών άκρων τών ποδών.
(Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1606).
3. "Αγαλμα Έρμου άπολήγον εις τετράγωνον εμβολον, δι' ου
ΐδρυτο έπι βάθρου, άκέφαλον, ύψ. 0,52. Εικονίζεται δηλ. ανδρική
μορφή μέχρι που τών μηρών περιβεβλημένη χλαμύδα, ύπο τήν ο-
ποίαν εξέχει εις μικράς πτυχάς έσωτερικον ένδυμα (χιτών ; ) . Ή
καθειμένη δεξιά χειρ κρατεί το ένδυμα παρά το ίσχίον, ή καμπτο-
μένη δέ άριστερά κρατεί τούτο προ του στήθους ύπδ τον λαιμόν.
Τέχνη Αλεξανδρινών πιθανώς χρόνοον. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1607)·
4. "Ομοιον τω ανωτέρω. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1 608).
5. "Ομοιον τω άνο^τέρο^ μετά του τετραγώνου εμβόλου, σωζομέ-
νου εξ ολοκλήρου. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1 609).
6. Του αύτου περίπου τύπου άγαλμάτιον ύψ. 0,70 (άνευ του τε-
τραγώνου εμβόλου άποκεκομμένου ό'ντος) μετά τής κεφαλής άποκε-
κομμένης μέν άλλ' έφαρμοζομένης έπι του κορμού. Το άγαλμάτιον
φέρει χλαμύδα κεκομβωμένην έπι του δεξιού ώμου και καταλεί-
πουσαν άσκεπή τον δεξιον βραχίονα (ου έλλείπει ή χείρ). Ή άρι-
στερά χείρ, ύπο τήν χλαμύδα, ερείδεται επί τοϋ ισχίου. Ή κεφαλή,
λίαν ιδανικού τύπου ούσα, εχει μάλλον τά χαρακτηριστικά γυναι-
κός, ώς καΐ το όλον του αγαλματίου μαρτυρεί τύπον γυναικός^
τοΰθ' όπερ προσκρούει προς το ένδυμα, όπερ, παρεμφερές ον τοις
άνω περιγραφεΐσιν ΈρμαΤς, άφορμήν παρέχει εις το νά θεωρήται το
1. Καθήμενον άρχαϊκον άγαλμα μετ' ενθέτου κεφαλής, έλλει-
πούσης, ύψ. 0,45. Εικονίζεται γυνή καθημένη επί θρόνου τετραγώ-
νου περίπου μετά υποποδίου, ένδεδυμένη ποδήρη χιτώνα μάλλινον,
και έπενδύτην έπι του άνω σώματος εις πτυχάς συμμετρικάς έκα-
τέρο^θεν του στήθους διατεταγμένον αϊ χείρες, άποκεκομμέναι κατά
τα άκρα, εκειντο ϊπ\ τών γονάτο^ν. Τύπος συνήθης τών καθήμενων
αρχαϊκών μορφών. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1605).
2. 'Ακέφαλον άρχαϊκον άγαλμάτιον (ΰψ. 0.43) γυναικός του τύ-
που τών εν τή_ Άκροπόλει. Φέρει τοΰτο στενόν ποδήρη χιτώνα έζω-
σμένον κατά τήν όσφύν μετά διπλοϊδίου, και έπ' αυτόν ίμάτιον
συμμετρικώς διατεταγμένον εκατέρωθεν του στήθους. Οι πόδες του
αγαλματίου είσι συγκεκολλημένοι, τών χειρών δε ή μεν αριστερά
καθειμένη, ή δεξιά δέ, ένθετος ούσα και απολεσθείσα, έκάμπτετο
προς το στήθος. Ελλείπει ή πλίνθος μετά τών άκρων τών ποδών.
(Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1606).
3. "Αγαλμα Έρμου άπολήγον εις τετράγωνον εμβολον, δι' ου
ΐδρυτο έπι βάθρου, άκέφαλον, ύψ. 0,52. Εικονίζεται δηλ. ανδρική
μορφή μέχρι που τών μηρών περιβεβλημένη χλαμύδα, ύπο τήν ο-
ποίαν εξέχει εις μικράς πτυχάς έσωτερικον ένδυμα (χιτών ; ) . Ή
καθειμένη δεξιά χειρ κρατεί το ένδυμα παρά το ίσχίον, ή καμπτο-
μένη δέ άριστερά κρατεί τούτο προ του στήθους ύπδ τον λαιμόν.
Τέχνη Αλεξανδρινών πιθανώς χρόνοον. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1607)·
4. "Ομοιον τω ανωτέρω. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1 608).
5. "Ομοιον τω άνο^τέρο^ μετά του τετραγώνου εμβόλου, σωζομέ-
νου εξ ολοκλήρου. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1 609).
6. Του αύτου περίπου τύπου άγαλμάτιον ύψ. 0,70 (άνευ του τε-
τραγώνου εμβόλου άποκεκομμένου ό'ντος) μετά τής κεφαλής άποκε-
κομμένης μέν άλλ' έφαρμοζομένης έπι του κορμού. Το άγαλμάτιον
φέρει χλαμύδα κεκομβωμένην έπι του δεξιού ώμου και καταλεί-
πουσαν άσκεπή τον δεξιον βραχίονα (ου έλλείπει ή χείρ). Ή άρι-
στερά χείρ, ύπο τήν χλαμύδα, ερείδεται επί τοϋ ισχίου. Ή κεφαλή,
λίαν ιδανικού τύπου ούσα, εχει μάλλον τά χαρακτηριστικά γυναι-
κός, ώς καΐ το όλον του αγαλματίου μαρτυρεί τύπον γυναικός^
τοΰθ' όπερ προσκρούει προς το ένδυμα, όπερ, παρεμφερές ον τοις
άνω περιγραφεΐσιν ΈρμαΤς, άφορμήν παρέχει εις το νά θεωρήται το