DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.22614#0165
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ—ΕΤΟΣ 1890.—ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 151
άγαλμάτιον τούτο ύπό τινο:>ν άνδρικόν. Τέχνη επιμελής αλεξαν-
δρινών χρόνων. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1610).
7. Δύο άνδρικαι ίνεανιων) κεφαλαΙ μετά διαδήματος καΐ βρα-
χείας κόμης, φυσικού σχεδόν μεγέθους, άνήκουσαι εις κορμούς
όμοιους τοις των ανωτέρω περιγραφέν των Έρμων, μη εύρεθέντας.
(Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1611).
8. Δύο άρχαϊκαί η άρχαΐζουσαι κεφαλαι πωγονοφόροι, ών ή μεν
ήσσονος φυσικού μεγέθους και άποκεκρουσμένη κατά το γένειον, ή
δε μικρού μεγέθους άρτια περίπου. Τύπος τών καλουμένων άρχαϊ-
ζουσών κεφαλών Διονύσου η Έρμου. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1612).
9. Κυλινδρική ενεπίγραφος βάσις φέρουσα άνωθεν τετράγο,νον
όπήν προς Τδρυσιν του τετραγώνου εμβόλου ενός τών άνω περιγρα-
φέντων Έρμων. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1613).
10. Βάσις ενεπίγραφος τετραγώνου σχήματος προς Τδρυσιν Έρ-
μου, (ός οί ανωτέρω. (Εύρετήρ. Γεν. Έφορ. 1614).
11. Βάσις ορθογωνίου σχήματος υψ. 0,95 ενεπίγραφος, έφ' ης
ΐδρυτο άγαλμάτιον παιδός άναθηματικόν, ώς καταφαίνεται έκ της
επιγραφής και έκ τών έπι της πλίνθου ιχνών τών ποδών. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 1615).
12. Τεμάχια θωρακοφόρου άγάλματος φυσικού μεγέθους ρω-
μαίου αύτοκράτορος ( Λ. Βέρου ; ), εν οίς και πολλά- της κεφαλής
αύτού. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1616).
13. Δύο τεμάχια άναγλύφων άναθηματικών τών τελευταίων
ρωμαϊκών χρόνων, έφ' ών σώζονται μόνον μορφαι ικετών. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 1617).
14. Τεμάχιον συμπλέγματος (τά κάτο) τών ποδών μετά της
πλίνθου) δύο μορφών φυσικού μεγέθους (αγαλμάτων) εξόχου τέχνης
τών καλλίστων ελληνικών χρόνων. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1618).
15. ' Τεμάχια πολλά γλυπτών έργων ( άγαλμάτων άναγλύφων
κ.λ.π.) μή συναρμοζόμενα προς άλληλα, άχρηστα τά πλείστα.
Μεταξύ τούτων τινά ανήκοντα ίσως είς τό μέγα άγαλμα της
Νεμέσεως τό υπό Άγορακρίτου ποιηθέν. Επίσης λίαν μικρόν τεμά-
χιον ανάγλυφου, έφ' ου δύο μικραι κεφαλαι (Έέμουλος και Έέμος)
θυλάζουσαι ζώον, έφ'ού πους μορφής (θεας "Ρώμης ; ), προερχόμενον
έκ θώρακος άγάλματός τίνος. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1619).
άγαλμάτιον τούτο ύπό τινο:>ν άνδρικόν. Τέχνη επιμελής αλεξαν-
δρινών χρόνων. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1610).
7. Δύο άνδρικαι ίνεανιων) κεφαλαΙ μετά διαδήματος καΐ βρα-
χείας κόμης, φυσικού σχεδόν μεγέθους, άνήκουσαι εις κορμούς
όμοιους τοις των ανωτέρω περιγραφέν των Έρμων, μη εύρεθέντας.
(Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1611).
8. Δύο άρχαϊκαί η άρχαΐζουσαι κεφαλαι πωγονοφόροι, ών ή μεν
ήσσονος φυσικού μεγέθους και άποκεκρουσμένη κατά το γένειον, ή
δε μικρού μεγέθους άρτια περίπου. Τύπος τών καλουμένων άρχαϊ-
ζουσών κεφαλών Διονύσου η Έρμου. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1612).
9. Κυλινδρική ενεπίγραφος βάσις φέρουσα άνωθεν τετράγο,νον
όπήν προς Τδρυσιν του τετραγώνου εμβόλου ενός τών άνω περιγρα-
φέντων Έρμων. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1613).
10. Βάσις ενεπίγραφος τετραγώνου σχήματος προς Τδρυσιν Έρ-
μου, (ός οί ανωτέρω. (Εύρετήρ. Γεν. Έφορ. 1614).
11. Βάσις ορθογωνίου σχήματος υψ. 0,95 ενεπίγραφος, έφ' ης
ΐδρυτο άγαλμάτιον παιδός άναθηματικόν, ώς καταφαίνεται έκ της
επιγραφής και έκ τών έπι της πλίνθου ιχνών τών ποδών. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 1615).
12. Τεμάχια θωρακοφόρου άγάλματος φυσικού μεγέθους ρω-
μαίου αύτοκράτορος ( Λ. Βέρου ; ), εν οίς και πολλά- της κεφαλής
αύτού. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1616).
13. Δύο τεμάχια άναγλύφων άναθηματικών τών τελευταίων
ρωμαϊκών χρόνων, έφ' ών σώζονται μόνον μορφαι ικετών. (Εύρετ.
Γεν. Έφορ. 1617).
14. Τεμάχιον συμπλέγματος (τά κάτο) τών ποδών μετά της
πλίνθου) δύο μορφών φυσικού μεγέθους (αγαλμάτων) εξόχου τέχνης
τών καλλίστων ελληνικών χρόνων. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1618).
15. ' Τεμάχια πολλά γλυπτών έργων ( άγαλμάτων άναγλύφων
κ.λ.π.) μή συναρμοζόμενα προς άλληλα, άχρηστα τά πλείστα.
Μεταξύ τούτων τινά ανήκοντα ίσως είς τό μέγα άγαλμα της
Νεμέσεως τό υπό Άγορακρίτου ποιηθέν. Επίσης λίαν μικρόν τεμά-
χιον ανάγλυφου, έφ' ου δύο μικραι κεφαλαι (Έέμουλος και Έέμος)
θυλάζουσαι ζώον, έφ'ού πους μορφής (θεας "Ρώμης ; ), προερχόμενον
έκ θώρακος άγάλματός τίνος. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1619).