DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.24588#0042
door G. VAN DEN GHEYN.
EN moet niet over kleuren twisten », zegt het
latijnsch spreekwoord. Wat eertijds een axioma
scheen, is het nu niet meer, en het vraagstuk
der polychromie van de burgerlijke, evenals die van de
godsdienstige gebouwen zet velerlei beroepen en onbe-
roepen tongen en pennen in beweging.
Men moet dit vraagstuk oplossen, zoowel door de
geschiedenis als door de schoonheidsleer; het antwoord
wat het verledene ons gelaten heeft moet ons heden
nog tot leiddraad dienen.
In de .XIIe eeuw bereikte de gebouwschildering
haren hoogsten graad van volmaaktheid. « Les vitraux,
zegt Viollet-le-duc (i), les vignettes des manuscrits, et
les fragments de peintures murales de cette époque accu-
sent un art savant très-avancé, une singuliere entente
de l'harmonie des tons, la co'incidence de cette harmonie
avec les formes de 1'architecture. »
Men herkent gansch den geest van dien tijd in de
(1) Dictionnaire raisonné de i'architecture, t. VII, p. 5g.
EN moet niet over kleuren twisten », zegt het
latijnsch spreekwoord. Wat eertijds een axioma
scheen, is het nu niet meer, en het vraagstuk
der polychromie van de burgerlijke, evenals die van de
godsdienstige gebouwen zet velerlei beroepen en onbe-
roepen tongen en pennen in beweging.
Men moet dit vraagstuk oplossen, zoowel door de
geschiedenis als door de schoonheidsleer; het antwoord
wat het verledene ons gelaten heeft moet ons heden
nog tot leiddraad dienen.
In de .XIIe eeuw bereikte de gebouwschildering
haren hoogsten graad van volmaaktheid. « Les vitraux,
zegt Viollet-le-duc (i), les vignettes des manuscrits, et
les fragments de peintures murales de cette époque accu-
sent un art savant très-avancé, une singuliere entente
de l'harmonie des tons, la co'incidence de cette harmonie
avec les formes de 1'architecture. »
Men herkent gansch den geest van dien tijd in de
(1) Dictionnaire raisonné de i'architecture, t. VII, p. 5g.