TENTOONSTELLING VAN PORTRETTEN. 3o5
Wij leeren hier eene menigte buitenlanders kennen
wier naam slechts zelden in onze catalogussen voor-
komt. Lenbach schittert door de portretten van mannen
die ons allen belangstelling inboezemen : Leo XIII,
Bismarck, Döllinger, Strossmayer, Moltke, Gladstone,
Liszt, enz.
Vormen deze portretten reeds eene tegenstelling onder
elkander, zij steken bovendien af bij de werken van
Makart (graaf Zichy), Liezenmayer (kardinaal Simor),
den Belgischen Lonsing (Mirabeau), Munkacsy (kardi-
naal von Haynald en Liszt), Navez (het gezin de Hemp-
tinne), Wappers (baron Osy), Pieneman (kon. Willem I),
E Wauters (Goffinet), enz., enz., allen « des gens tres
étonnés de se trouver ensemble ».
Het is ons een waar genoegen in den catalogus,
ter Inleiding, van antithése piquante te zien spreken,
omdat de César Corse van Paul Delaroche niet ver van
Saint-Just, van Prud'hon, hangt, en daartegenover, Malou
en Frère-Órban elkander aanzien, enz. « Les contrastes
se heurtent, Lart les réunit tous. »
De opmerking is gelukkig, en voorzeker zijn deze
tegenstellingen niet zoo geweldig als de verschrikkelijke,
stootende contrasten, welke in gewone (!) tentoonstel-
lingen voorkomen, waarvan men zelden zeggen kan :
« De ware kunst vereenigt hen allen. » Want er bestaan
(Erbarmen daarmede!) nog geheel andere aanleidingen
gevoel en verstand der toeschouwers uit een te rijten dan
door het verschil der natuur van het afgebeelde voorwerp.
Ja, men verkwikt zich hier, nu men slechts mees-
terwerken ziet, die tegelijk den kunstzin en de historische
herinneringen bevredigen. En alle bonte, door en door
bonte tentoonstellingen mogen verdwijnen, wanneer wij
ook de kans liepen uitsluitelijk eehen Lenbach, een De la
Roche, of Stevens of Wauters in eene afgesloten ruimte
Wij leeren hier eene menigte buitenlanders kennen
wier naam slechts zelden in onze catalogussen voor-
komt. Lenbach schittert door de portretten van mannen
die ons allen belangstelling inboezemen : Leo XIII,
Bismarck, Döllinger, Strossmayer, Moltke, Gladstone,
Liszt, enz.
Vormen deze portretten reeds eene tegenstelling onder
elkander, zij steken bovendien af bij de werken van
Makart (graaf Zichy), Liezenmayer (kardinaal Simor),
den Belgischen Lonsing (Mirabeau), Munkacsy (kardi-
naal von Haynald en Liszt), Navez (het gezin de Hemp-
tinne), Wappers (baron Osy), Pieneman (kon. Willem I),
E Wauters (Goffinet), enz., enz., allen « des gens tres
étonnés de se trouver ensemble ».
Het is ons een waar genoegen in den catalogus,
ter Inleiding, van antithése piquante te zien spreken,
omdat de César Corse van Paul Delaroche niet ver van
Saint-Just, van Prud'hon, hangt, en daartegenover, Malou
en Frère-Órban elkander aanzien, enz. « Les contrastes
se heurtent, Lart les réunit tous. »
De opmerking is gelukkig, en voorzeker zijn deze
tegenstellingen niet zoo geweldig als de verschrikkelijke,
stootende contrasten, welke in gewone (!) tentoonstel-
lingen voorkomen, waarvan men zelden zeggen kan :
« De ware kunst vereenigt hen allen. » Want er bestaan
(Erbarmen daarmede!) nog geheel andere aanleidingen
gevoel en verstand der toeschouwers uit een te rijten dan
door het verschil der natuur van het afgebeelde voorwerp.
Ja, men verkwikt zich hier, nu men slechts mees-
terwerken ziet, die tegelijk den kunstzin en de historische
herinneringen bevredigen. En alle bonte, door en door
bonte tentoonstellingen mogen verdwijnen, wanneer wij
ook de kans liepen uitsluitelijk eehen Lenbach, een De la
Roche, of Stevens of Wauters in eene afgesloten ruimte