De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis (3.Ser. 3.1890)

Bnmïjarö Stoms.

ET is een verblijdend verschijnsel dat de jonge
nederlandsche toonkunstenaars onzer dagen zich
niet tevreden stellen met eenige liederen te schrijven,
die vatbaar zijn onverschillig door hooge en lage stemmen
te worden voorgedragen, en die", wanneer men den tekst
afzondert, menigmaal niets kunstrijks meer hebben.

Gelukkig hij die niet gedwongen is, om den broode,.
het grootste deel zijns levens te wijden aan leerlingen,
wien geen hooger doel wordt gesteld, dan op papa's-
verjaardag een « schoon polkake » op de « pi-jano »
te hakken.. ..

Zweers heeft den moed, eenvoudig, bescheiden te leven,,
en naar het hoogste te streven wat een kunstenaar bereiken
kan : de schepping van eene symphonie, van meerdere
symphonieën, waarin de kunstenaar zonder eenigen band,
zonder eenigen steun, geheel aan zich zeiven, aan eigen
begeestering overgelaten, gelijk een adelaar kan opstijgen —
westwaarts of oostwaarts zijne vlucht richtende, maar altoos
hooger en hooger ter zonne, en met verachting van allen
aardschen schijn, nog aan de zonne voorbij, en hooger dan die
bronne van het aardsche, naar het eeuwige licht.

Zweers' symphonie n° 3, « Aan mijn vaderland » getiteld,
werd Donderdag den ion April voor de eerste maal ten
gehoore gebracht in het Concertgebomv te Amsterdam.

Bij vroegere gelegenheden werd reeds met grooten lof
van de eerste deelen gewag gemaakt. Het slot ontbrak. Om
dit, om het werk in zijn geheel te hooren, stroomden de
liefhebbers in de groote zaal, voor 2000 hoorders bestemd, bij
een, door geen ander, meer oppervlakkig genot aangelokt, dan
door dit werk alleen, dat uitsluitelijk op het program stond..