De Dietsche warande: tijdschrift voor kunst en Zedegeschiedenis (3.Ser. 3.1890)

364

KUNSTENAARS EN KUNSTWERKEN.

vaardigheden, schonk aan het klooster een landgoed,
gelegen in Wasegga (Wasseige), en 4 mk. gouds, het eenige
wat hij nog bezat. Uit dit goud nu werd later een
prachtige kelk vervaardigd.

Toen Stephanus, de monnik van St Vannes (1),
met zijne zes kloosterlingen in 1025 bezit van het
klooster had genomen, duurde het niet la/ig of hij
ontving den titel en de waardigheid van abt. Onder
zijn bestuur werd, in het jaar io34 (3 Nov.), door
Peregrinus, bisschop van Keulen, en Johannes, bisschop
van Porto en gezant van den Heiligen Stoel, de kloos-
terkerk gewijd. Doch het is noodig hier in eenige
nadere bijzonderheden te treden.

Men verhaalt dat Reginardus, B. van Luik, in 1029
naar Rome toog, om daar vergiffenis te bekomen van
zijne simonie. Hij verkreeg die, onder voorwaarde van
zich milddadig te toonen jegens de armen, en eene
kerk ter eere van eenen Heilige te stichten. De bisschop
nam deze voorwaarden aan. Toen hij nu bij zijne
terugkomst de stad in het gezicht begon te krijgen,
kwam graaf Hezelo hem te gemoet, en verzocht hem
de abdij St Laurentius onder zijne hoede te willen
nemen en den vromen abt met zijne monniken, die
zich in zeer netelige omstandigheden bevonden, uit
hunnen benarden toestand te willen helpen.

Weinige uren na dit gesprek ging de bisschop den
abt een bezoek brengen, om hem aan te moedigen en
hoop in te boezemen. Het gure weder (dit geschiedde in
de maand November) stond hem niet toe reeds aanstonds
tot het bouwen van een nieuw klooster over te gaan, zooals

(1) Hij was vroeger kanunnik van de kerk des h. Dionysius en
geheimschrijver van B. Wol bod 0 geweest.