DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.26592#0073
62 VONDEL EEN ZUID-NEDERLANDER.
geest, die in de Antwerpsche lucht zweeft, vervulde hem
geheel en al. Hij was dan ook Antwerpsch in zijnen
handel en wandel, in zijne geaardheid, en aldus, in
zijne kunst.
Zijne bekeering tot den Roomschen Godsdienst is,
in deze orde van gedachten, een gewichtig feit. Men
heeft zich veel moeite gegeven, om deze bekeering
te verklaren. Volgens Jozef Alberdingk-Thijm, in zijne
prachtige Vondel-portretten, zou deze groote stap niet
zonder feilen gewetensstrijd geschied zijn. Ik bewonder
de schoone schets van den fijnvoelenden esthetieker;
doch ik denk, dat de grond hiervan onjuist is.
Ook Dr. Kalff wijdt een hoofdstuk aan Vondels
« Overgang tot het Katholicisme » (i).
«.( Verscheidene Katholieke schrijvers, » zegt hij in eene
noot, « (Allard, Drabbe, Klönne, Koets, Van Lommel,
Schaepman) hebben de vraag behandeld, of de eer van
Vondels bekeering aan Marius, dan wel aan Laurentius
toekomt. Die vraag is door sommigen onjuist gesteld :
Vondels bekeering is niet het werk van een priester,
wien dan ook, doch resultante van allerlei samenwerkende
krachten. De vraag welke priester den meesten invloed
heeft geoefend op Vondels overgang kan langs weten-
schappelijken weg niet worden uitgemaakt met de tegen-
woordige gegevens; Marius’ invloed kan in geen geval
geloochend worden, doch, dat hoogst waarschijnlijk ook
Laurentius en andere Jezuieten invloed gehad hebben,
moet erkend; dat Vondel over Laurentius zwijgt, bewijst
niet veel daarentegen — dat ben ik met pater Allard
eens. Vraagt men welke priester Vondel als lid der Kerk
bevestigd heeft, dan noem ik dat eene vrij onbeteekenende
(i) Vondels leven, blz. ioo en vlg.
geest, die in de Antwerpsche lucht zweeft, vervulde hem
geheel en al. Hij was dan ook Antwerpsch in zijnen
handel en wandel, in zijne geaardheid, en aldus, in
zijne kunst.
Zijne bekeering tot den Roomschen Godsdienst is,
in deze orde van gedachten, een gewichtig feit. Men
heeft zich veel moeite gegeven, om deze bekeering
te verklaren. Volgens Jozef Alberdingk-Thijm, in zijne
prachtige Vondel-portretten, zou deze groote stap niet
zonder feilen gewetensstrijd geschied zijn. Ik bewonder
de schoone schets van den fijnvoelenden esthetieker;
doch ik denk, dat de grond hiervan onjuist is.
Ook Dr. Kalff wijdt een hoofdstuk aan Vondels
« Overgang tot het Katholicisme » (i).
«.( Verscheidene Katholieke schrijvers, » zegt hij in eene
noot, « (Allard, Drabbe, Klönne, Koets, Van Lommel,
Schaepman) hebben de vraag behandeld, of de eer van
Vondels bekeering aan Marius, dan wel aan Laurentius
toekomt. Die vraag is door sommigen onjuist gesteld :
Vondels bekeering is niet het werk van een priester,
wien dan ook, doch resultante van allerlei samenwerkende
krachten. De vraag welke priester den meesten invloed
heeft geoefend op Vondels overgang kan langs weten-
schappelijken weg niet worden uitgemaakt met de tegen-
woordige gegevens; Marius’ invloed kan in geen geval
geloochend worden, doch, dat hoogst waarschijnlijk ook
Laurentius en andere Jezuieten invloed gehad hebben,
moet erkend; dat Vondel over Laurentius zwijgt, bewijst
niet veel daarentegen — dat ben ik met pater Allard
eens. Vraagt men welke priester Vondel als lid der Kerk
bevestigd heeft, dan noem ik dat eene vrij onbeteekenende
(i) Vondels leven, blz. ioo en vlg.