DOI Artikel:
Philios, Demetrius: Eleusiniaka anaglypha
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14587#0022
21
ΕΛΕΥΣΙΝΙΑΚΑ ΑΝΑΓΛΥΦΑ
22
δμως έστραμμένον έχουσα τό πρόσωπον κατά το
πλείστον, περιβέβληται δέ ποδήρη καΐ μέχρι του
άγκώνος χειριδωτόν χιτώνα και ίμάτιον, δπερ επί-
σης σκεπάζει έν μέρει μόνον το κατώτερον μέρος
τοΟ σώματος. Τήν κόμην έχει όπισθεν άναδεδεμέ-
νην χωρίς νά διακρίνηται σαφώς και ό τρόπος της
άναδέσεως αυτής" άδηλον επίσης αν έφόρει ταινίαν
ή άλλο τι παραπλήσιον κόσμημα" άμφοτέραις οέ
ταΐς χερσί κρατεί δυσδιάκριτων τι άντικείμενον.
Προ αυτών εικονίζεται τράπεζα, έφ' ής είναι ένα-
ποτεθειμένα τά συνήθη εκείνα στρογγύΤ,α ή πυρα-
μιδοειδή πράγματα, δι' ών, ώς φαίνεται, οϊ τεχνί-
ται τών τύπων τούτων ήθε7^ον νά παριστώσι τά
προς τροφήν χρήσιμα,ήτοι τον άρτον,τούς καρπούς
και τά παραπλήσια.
Έν δέ τω έτέρω τμήματι εικονίζονται πλήν τοΟ
κρατηρος και του παρ' αύτον κατ' ενώπιον ιστα-
μένου γυμνού" οινοχόου τοΟ κρατούντος τη ύψω-
μένη δεξιά τήν πρό^ονν, ην άρτι φαίνεται πλη-
ρώσας εκ του έν τω κρατηρι ποτού, οινοχόου, δστις
υποτίθεται ύπηρετών άμφοτέροις τοΓς συμπλέγ-
μασι, π)^ήν, λέγω, τούτων εικονίζονται και δύο
γυναίκες" και ή μεν τούτων ή παρά τον οίνοχόον
έν καταγραφΫ) μάλλον ή κατ ενώπιον είκονιζο-
μένη κάΟηται έπί δίφρον σπονδυλοειδοΟς,ήτοι σπον-
δύλω κίονος προσομοιάζοντος, και φορεί πλήν τοΟ
ποδήρους και μέχρι του άγκώνος χειριδωτου χι-
τώνος και ίμάτιον , δπερ φαίνεται καλύπτον δχι
μόνον το κατώτερον μέρος του" σώματος,αλλά και
τούς ώμους και έν μέρει και τους βραχίονας και
του οποίου τήν έτέραν άκραν άνέχ ει έλαφρώς διά
της άριστεράς χειρός" τήν δεξιάν έχει άφελώς τε-
ταμένην προς τά κάτω μόλις ψαύουσαν το σκη-
πτρον, δπερ μάλλον εις τον ωμον στηριζόμενον
ΐσταται δρΟιον. Το κτένισμα της κεφαλής δεν δια-
φέρει του της έν τω έτέρω τμήματι γυναικός ειμή
μόνον οτι ένταΟθα διακρίνεται ή κόμη διηρημένη
κατά το μέσον του κρανίου διά %ωρίστρα(;' ή ετέρα
τών γυναικών κατ' ένώπιον είκονιζομένη κάΟηται
ωσαύτως έπί δμοίόυ, ώς εστίν είκάσαι (1), δίφρου
και φορεί επίσης ποδήρη άχειρίδωτον (;) χιτώνα και
ίμάτιον, δπερ άφίνει μόνον το κατά τον δεΗιόν μα-
στόν μέρος του θώρακος άκάλυπτον. Ή κόμη φαί-
(1) Τό κάθισμα καλυπτόμενον καΟ' ολοκληρίαν Οπό της καθήμενης
είναι παντάπασιν άο'ρατον.
νεταί πως περιττότερον διεσκευασμένη' δύο δ' αυ-
τής πλόκαμοι κρέμανται έκατέρωθεν τών ώτων
μέχρι τών μαστών έμπροσθεν καταπίπτοντες. Έν
γένει δέ ή δλη έ'κφρασις τοΟ προσώπου της έχει
τι μάλλον τό [ΐτ\τροπρεπέα (ίπαίΓΟπηΙ) κατά τήν
γνώμην μου. Και τή μεν άριστερά έκράτει Γσως
σκηπτρον (1), δπερ δμως οΰτω συγχέεται με τήν
χωρίζουσαν τον δλον τύπον εις τά δύο αύτοΟ τμή-
ματα κάΟετον γραμμήν,ώστε δεν διακρίνεται, ή δέ
παλάμη της χειρός φαίνεται οιονεί έρειδομένη μό-
νον έκεΓ, τή δέ υψωμένη δεΕιά κρατεί" ύπέρ τήν
κεφαλήν της ομοτράπεζου της στρογγύλον τι πράγ-
μα, δπερ ήδύνατο μέν τις και ώς στέφανον (2) νά
ύπολάβη, εγώ δμως Οπολαμβάνω αύτό ώς φιά-
2ην. Προ αύτών υπάρχει, ώς καί έν τω άλλω
τμήματι, τράπεζα καθ' δμοιον δλως τρόπον διε-
σκευασμένη.
Η έν γένει διατήρησις τοΟ τύπου είναι έπιεικώς
καλή* αλλ αί ρίνες είναι ώς τό πολύ άποκεκρου-
σμέναι, ρύπος δέ δυσεξίτηλος έπί της επιφανείας
τοΟ μαρμάρου ούκ ολίγον παραβλάπτει τήν 8λην
εκ της θέας τοΟ έργου έντύπωσιν. Δηλον δέ και
εκ της εικόνος δτι καί κατά τήν έργασίαν δεν είναι
μέγα τι χρήμα τό ήμέτερον άνάγλυφον" και δμως
τό σχήμα τών γραμμάτων (3) τών έπ' αύτοΟ" έπι-
γραφών (Θ Ε Ω I Θ Ε Α I (4) ΛΥ£ΙΜΑΧΙΔΗ£
Α Ν Ε Θ Η Κ Ε) μαρτυρεί" οτι δεν είναι προϊόν τέ-
χνης πολύ μεταγενεστέρων χρόνων" και ούδέν τό
παράδοξον, άφοΟ εχομεν καί άλλους τοιούτους τύ-
πους έπί το βαναυσικώτερον είργασμένους, καίπερ
τών καλών της τέχνης χρόνων προϊόντα οντάς,
διότι,ώς ορθώς παρατηρεί δ Ρπβάβποΐΐδ (5;,έπρεπε
νά ύπάρχη καί τότε ώς καί πάντοτε βαναυσικω-
τέρα τις διά τούς πολλούς τέχνη, άν μή καλλιτε-
χνικά, εύωνα δμως δυναμένη νά παράγη έργα.
Αλλ' άν το ήμέτερον άνάγλυφον δεν έχει αύτό
καθ'αύτό ώς καλλιτεχνικών έργον ίδιάζουσαν άξίαν,
είναι αναντιρρήτως καί διά τον τόπον της εύρέσεως
καί διά τήν είκονιζομένη ν παράστασιν λόγου άξιον'
(1) Λέγω σκηπτρον διότι πρός δϊδα δέν δεικνύει ομοιότητα.
(?) Παράδ. ΕΙϊΙβ ΟέΓαΐΉΟ^. Τομ. 3,Ρ1αιι. 39.
(3) Τό σχήμα τών γραμμάτων και ό τρόπος της γραφής αύτών
φαίνονται μοι μαρτοροϋντα ού-/_Ί νεωτέρους τών της 3ης Ικατονταετη-
ρίδος π. Χ. χρόνους.
(4) Περ'ι τών όνομάτιον τούτων, δι' (όν έδηλοϋντο ό Πλούτων και
ή Περσεφόνη, παράδ. και ΒαΙΙ. (1. Ο. ΗβΗ. 1883, σελ. 399-401.
(5) Β&ιΐίίΙίπηο, σελ. 213 της εκδόσεως τοϋ 1868.
ΕΛΕΥΣΙΝΙΑΚΑ ΑΝΑΓΛΥΦΑ
22
δμως έστραμμένον έχουσα τό πρόσωπον κατά το
πλείστον, περιβέβληται δέ ποδήρη καΐ μέχρι του
άγκώνος χειριδωτόν χιτώνα και ίμάτιον, δπερ επί-
σης σκεπάζει έν μέρει μόνον το κατώτερον μέρος
τοΟ σώματος. Τήν κόμην έχει όπισθεν άναδεδεμέ-
νην χωρίς νά διακρίνηται σαφώς και ό τρόπος της
άναδέσεως αυτής" άδηλον επίσης αν έφόρει ταινίαν
ή άλλο τι παραπλήσιον κόσμημα" άμφοτέραις οέ
ταΐς χερσί κρατεί δυσδιάκριτων τι άντικείμενον.
Προ αυτών εικονίζεται τράπεζα, έφ' ής είναι ένα-
ποτεθειμένα τά συνήθη εκείνα στρογγύΤ,α ή πυρα-
μιδοειδή πράγματα, δι' ών, ώς φαίνεται, οϊ τεχνί-
ται τών τύπων τούτων ήθε7^ον νά παριστώσι τά
προς τροφήν χρήσιμα,ήτοι τον άρτον,τούς καρπούς
και τά παραπλήσια.
Έν δέ τω έτέρω τμήματι εικονίζονται πλήν τοΟ
κρατηρος και του παρ' αύτον κατ' ενώπιον ιστα-
μένου γυμνού" οινοχόου τοΟ κρατούντος τη ύψω-
μένη δεξιά τήν πρό^ονν, ην άρτι φαίνεται πλη-
ρώσας εκ του έν τω κρατηρι ποτού, οινοχόου, δστις
υποτίθεται ύπηρετών άμφοτέροις τοΓς συμπλέγ-
μασι, π)^ήν, λέγω, τούτων εικονίζονται και δύο
γυναίκες" και ή μεν τούτων ή παρά τον οίνοχόον
έν καταγραφΫ) μάλλον ή κατ ενώπιον είκονιζο-
μένη κάΟηται έπί δίφρον σπονδυλοειδοΟς,ήτοι σπον-
δύλω κίονος προσομοιάζοντος, και φορεί πλήν τοΟ
ποδήρους και μέχρι του άγκώνος χειριδωτου χι-
τώνος και ίμάτιον , δπερ φαίνεται καλύπτον δχι
μόνον το κατώτερον μέρος του" σώματος,αλλά και
τούς ώμους και έν μέρει και τους βραχίονας και
του οποίου τήν έτέραν άκραν άνέχ ει έλαφρώς διά
της άριστεράς χειρός" τήν δεξιάν έχει άφελώς τε-
ταμένην προς τά κάτω μόλις ψαύουσαν το σκη-
πτρον, δπερ μάλλον εις τον ωμον στηριζόμενον
ΐσταται δρΟιον. Το κτένισμα της κεφαλής δεν δια-
φέρει του της έν τω έτέρω τμήματι γυναικός ειμή
μόνον οτι ένταΟθα διακρίνεται ή κόμη διηρημένη
κατά το μέσον του κρανίου διά %ωρίστρα(;' ή ετέρα
τών γυναικών κατ' ένώπιον είκονιζομένη κάΟηται
ωσαύτως έπί δμοίόυ, ώς εστίν είκάσαι (1), δίφρου
και φορεί επίσης ποδήρη άχειρίδωτον (;) χιτώνα και
ίμάτιον, δπερ άφίνει μόνον το κατά τον δεΗιόν μα-
στόν μέρος του θώρακος άκάλυπτον. Ή κόμη φαί-
(1) Τό κάθισμα καλυπτόμενον καΟ' ολοκληρίαν Οπό της καθήμενης
είναι παντάπασιν άο'ρατον.
νεταί πως περιττότερον διεσκευασμένη' δύο δ' αυ-
τής πλόκαμοι κρέμανται έκατέρωθεν τών ώτων
μέχρι τών μαστών έμπροσθεν καταπίπτοντες. Έν
γένει δέ ή δλη έ'κφρασις τοΟ προσώπου της έχει
τι μάλλον τό [ΐτ\τροπρεπέα (ίπαίΓΟπηΙ) κατά τήν
γνώμην μου. Και τή μεν άριστερά έκράτει Γσως
σκηπτρον (1), δπερ δμως οΰτω συγχέεται με τήν
χωρίζουσαν τον δλον τύπον εις τά δύο αύτοΟ τμή-
ματα κάΟετον γραμμήν,ώστε δεν διακρίνεται, ή δέ
παλάμη της χειρός φαίνεται οιονεί έρειδομένη μό-
νον έκεΓ, τή δέ υψωμένη δεΕιά κρατεί" ύπέρ τήν
κεφαλήν της ομοτράπεζου της στρογγύλον τι πράγ-
μα, δπερ ήδύνατο μέν τις και ώς στέφανον (2) νά
ύπολάβη, εγώ δμως Οπολαμβάνω αύτό ώς φιά-
2ην. Προ αύτών υπάρχει, ώς καί έν τω άλλω
τμήματι, τράπεζα καθ' δμοιον δλως τρόπον διε-
σκευασμένη.
Η έν γένει διατήρησις τοΟ τύπου είναι έπιεικώς
καλή* αλλ αί ρίνες είναι ώς τό πολύ άποκεκρου-
σμέναι, ρύπος δέ δυσεξίτηλος έπί της επιφανείας
τοΟ μαρμάρου ούκ ολίγον παραβλάπτει τήν 8λην
εκ της θέας τοΟ έργου έντύπωσιν. Δηλον δέ και
εκ της εικόνος δτι καί κατά τήν έργασίαν δεν είναι
μέγα τι χρήμα τό ήμέτερον άνάγλυφον" και δμως
τό σχήμα τών γραμμάτων (3) τών έπ' αύτοΟ" έπι-
γραφών (Θ Ε Ω I Θ Ε Α I (4) ΛΥ£ΙΜΑΧΙΔΗ£
Α Ν Ε Θ Η Κ Ε) μαρτυρεί" οτι δεν είναι προϊόν τέ-
χνης πολύ μεταγενεστέρων χρόνων" και ούδέν τό
παράδοξον, άφοΟ εχομεν καί άλλους τοιούτους τύ-
πους έπί το βαναυσικώτερον είργασμένους, καίπερ
τών καλών της τέχνης χρόνων προϊόντα οντάς,
διότι,ώς ορθώς παρατηρεί δ Ρπβάβποΐΐδ (5;,έπρεπε
νά ύπάρχη καί τότε ώς καί πάντοτε βαναυσικω-
τέρα τις διά τούς πολλούς τέχνη, άν μή καλλιτε-
χνικά, εύωνα δμως δυναμένη νά παράγη έργα.
Αλλ' άν το ήμέτερον άνάγλυφον δεν έχει αύτό
καθ'αύτό ώς καλλιτεχνικών έργον ίδιάζουσαν άξίαν,
είναι αναντιρρήτως καί διά τον τόπον της εύρέσεως
καί διά τήν είκονιζομένη ν παράστασιν λόγου άξιον'
(1) Λέγω σκηπτρον διότι πρός δϊδα δέν δεικνύει ομοιότητα.
(?) Παράδ. ΕΙϊΙβ ΟέΓαΐΉΟ^. Τομ. 3,Ρ1αιι. 39.
(3) Τό σχήμα τών γραμμάτων και ό τρόπος της γραφής αύτών
φαίνονται μοι μαρτοροϋντα ού-/_Ί νεωτέρους τών της 3ης Ικατονταετη-
ρίδος π. Χ. χρόνους.
(4) Περ'ι τών όνομάτιον τούτων, δι' (όν έδηλοϋντο ό Πλούτων και
ή Περσεφόνη, παράδ. και ΒαΙΙ. (1. Ο. ΗβΗ. 1883, σελ. 399-401.
(5) Β&ιΐίίΙίπηο, σελ. 213 της εκδόσεως τοϋ 1868.