Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1886)

223

μεγαρικαι επιγραφλι

224

. . αΐ' καθόλου τε ού ρ.όνον έν ταΐς . . ται και ή της πατρί(όο;) ς α . . .

. τέ)τευγεν επαίνου και οοςής ατα . . άςίως.
10 . . εως έν αύταΐς άνάστραφηναι . .

ά)λλα και έ-ιστάτης έτ:ί πολλ . .

άποταγεις πάντα καλώς και όΐ7ί(ως . .
. . . φευς ήρξεν επιεικώς ώςτε [ληθε(ν . .

. τ)ης πόλεως όρβώς και δικαίως . .
15 . . . πόλεως Άθηναι, της Οεας άςί(ως

. . και τΐάσαις ταΐς συναρνίαις του . .
έτ;;)αγγελίαν τους πολίτας ή χάριν των. .

........™« γρ· ■ ■

οαπ)αν/ψ.άτων..... ,

Ιό αέγεΟος των λίθων έδηλώθη μοι ούτω' «του
μεν ύπο το στοιχεϊΌν Α τίμα/ίου ΰψος 0,49, πλά-
τος 0,33, του δέ ίιπό το στοιχείον Β ύψος 0,48,
•πλάτος μέγιστον 0,51, πάχος 0,10». ΓποΟέτω
■ο' εγώ, 5τι πάχος θά έ'γη το αύτο και ό ύπο το
στοιχ_ε'ίον Α λίθος, εί και ουδέν περί τούτου έση-
μείωσεν ο άντιγραφεύς' διότι φαίνεται μοι, ότι μιας
και της αυτής στήλης τεμάχια είναι οί δύο λίθοι,
και καλώς ποιών 6 άντιγράψας αύτούς προέταξε μέν
τον ύπο το Α, έπέταξε οέ τον ύπο το Β, τον έχοντα
τά γράμματα εις δύο έν τή αύτη επιφάνεια άφε-
στηκυίας σελίδας (οοΐοηηρδ), ών ή δευτέρα,ή ολι-
γόστιχος, προδή/^ως έχει τάς τελευταίας τυπικάς
Φράσεις του ψηφίσματος, ήτοι τάς περί εκδόσεως
και ιδρύσεως της στήλης.

Εκ των ολίγων μέχρι τούδε γνωσΟεισών εκ
Πριήνης επιγραφών (καΟ' δσον τούλάχιστον εγώ
ήρεύνησα έν τω Οοΐ'ρυδ ΙηδΟΓΪρΙίοηυΐΐΊ Οταβοαπιπι,
έν τή ύπο ^β!3α8-\ν;κ](1ίη»Ιοη συλλογή, έν ταϊς
ΑηοίβηΙ ω;γ6θ1< Ιηίοπρίϊοηδ οΓ Ιΐιβ 1> ρ ί I ϊ κ Η ΜιΐδΡυιη,
ετι δέ και έν τοις περιοδικοΐς ΜΗΐΙιΙ. (.1. (3. αιτΊι.
ΙηβΙ., ΒυΙΙοΙ. άβ οοπ·. Ιιβίΐ., ϋουπκιΐ οί Ιιβίίβη.
δΙυυΊεδ και Μουσ. και βιβλιοΟ. τής εύαγγ. σχολής

Σμύρνης)" μία μόνη ή ύπ'άρ. 2906, τοΟ Ο Ο ήτις
είναι ψήοισμα κολοοόν, όμοίαν εχει ύπόθεσιν τή έν
τοις δυσί σήμερον έκδιδομένοις τεμα.·/ίοις. Τιμάται
και έν έκείνω τώ πολύ πλέον κεκολοβωαένω λίΟω
πολίτης ποικίλας παράσχων τή πατρίοι υπηρεσίας
και εύεργετήσας αυτήν. Και οί χρόνοι δέ έκείνου τε
κα'ι τούτων τών τεμαχίων φαίνονται οί αύτοί, οί
προ ΧριστοΟ, υποθέτω, Τωμαϊκοί. Πρόσχες εις το
δτι εκεί μεν μνημονεύονται "Ρωμαίοι, ένταυθα δέ ό
Ιούλιος Καίσαρ. Δεν λέγω δέ, ό'τι και ό αύτός
άνήρ έκέΐ τε και ένταυθα τιμάται, εί και ουδέ τοΟτο
είναι άπίΟανον. Οπωςδήποτε ό'μως τά νυν εκδιδό-
μενα τεμάχια, ώς πολύ εκτενέστερα και ποικιλω-
τέρας ύλης, άξια είναι μελέτης πλείονος, μάλιστα
δέ το έν στί'/ω ζ'. του Α ύφ' ήμών συμπληρωβέν
Βίάντ{εοθΓ} ελκύει δικαίως την προσοχήν παντός
άναγνώστου, διότι του Πριηνέως Βίαντος, τοΟ κλεϊ-
'ζομένου ώς ενός τών πάλαι έπτά σοφών τής Ελλά-
δος, δέν έγνωρίζομεν έοος τώρα ό'τι ύπήρχεν έν τΫ)
γενέτειρα αύτοΟ πόλει κτίσμα έπώνυμον ι ναός ή τι
άλλο", καθώς έν Σμύρνη το Όαήρειον.
Τη 13 ΔεκεμδοίοΜ 1886.

Σ. Α. Κ.

ΜΕΓΑΡΙΚΑΙ ΕΠΙΓΡΑΦΑΙ

Τέλη Αυγούστου του έτους τούτου περιηγηθείς
τήν Μεγαρίδα είοα και αντέγραψα περί τάς 12 έπι-
γραφάς, αί όποΓαι κατά το πλείστον ήδη είναι έκ-

δεδομέναι έν διαφόροις έπιγραφικαίς συλλογαίς.
Όθεν έκδίδω ένταυθα έπτά, εξ ών αί ύπ'άρ. 1. 3.
6. 7 εινε ολοος ανέκδοτοι, αί δέ ύπ άρ. 2. 4. 5