53
πινακια δικαστικα
54
κατ' άντίγραφον , δ έ'πεμψεν ήμϊ'ν φιλοφρόνως δ έν πτάι επί λίθου εγχωρίου λευκοΟ, μήκους δ'σον ενός
Δομβρένη ιατρός Τίτος Παπαδόπουλος. καί 40 εκατοστών και βάθους ή πάχους δ'σον 25,
γυρόθεν ουδέν σημε'ίον γεισώσεως φέρει. »
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ Αυτοκράτορα Είς τα0τα πρ;0σθετδμεν ήμεις, 8τι δ ύπδ των θι-
ΚΑΙΟΑΡΑΛΛΑΥ Κκίσ*ρα. Μ. Αΰ- σβέων > κα0ώς κα1 ύπό -άντων το0 ποτέ <ρωααϊ_
ΡΗΑΙΟΝ06ΥΗ ρ%ον Σευη- χοα κ?άτους 6πηκ6ων, αναστηλωθείς έπί τοΟ λίθου
ΡΟΝΑΝΤυϋΝΘΙ ρον Αντωνεϊ- , , , / , .„.,
' , τούτου αυτοκράτωρ είναι ο αδελφοκτόνος καί άλ-
5 ΝΟΝ06ΒΑΟΤΟΝ 5 νον σεβαστον '.,
. , , ^ ,. Ρ Λως τυραννικωτατος Αντωνινος, ο επικληθεις Κα-
6Υ06ΒΗΑΡΑΒ1 ευσεβή Αραβι- 1 , ν ■ ,
ΚΟΝΑΔΙΑΒΗΝΙ κόν ΑοΊαβηνι- ρακαλλας η Καρακαλλος, υιος τοΟ Σεπτιμιου Σευη-
ΚΟΝΠΑΡΘΙΚΟΝ κόν Πάρθων Ρου> 9°^θείς^τώ 217 α. Χρ. Άλλ' αντί του όνό-
ΒΡ 6Τ Α Ν Ν I Κ Ο Ν Βρεταννικόν ματος Καρακάλλα, δπερ κατά τους ιστορικούς άπε-
10 Μ6ΓΙΟΤΟΝΗ 10 μεγιΛτον ή δόθη αύτώ εκτινός ίδιοσχήμου έσθήτος ήν έφόρει,
Β Ο Υ Α Η ΚΑΙ Ο Δ Η βουλή κ,αϊ ό δη- δεν ήρμοζε δε νά γραφή επί του βάθρου του άνδριάν-
ΛλΟΟθΙΟΒβυϋΝ μος Θισβε'ων. τος του , βλέπομεν πάντα τά άλλα αύτοΰ επίθετα,
ά έκληρονόμησε παρά του πατρός. Έκ τούτων τδ
Έν τή προς ημάς έπιστολή του λέγει δ Παπα- 'Αδιαβηνικός είναι έκ της έν Άσσυρία χώρας Ά-
δόπουλος τάδε- « 'Ανωρύχθη ή επιγραφή κατά διαβηνης, της μεταξύ Λύκου καί Κάπρου, παρα-
Μάρτιον 1887 έν Κακοσίω [το Κακόσι , ώς οι- ποταμών του Τίγριδος καί καλουμένων τά νυν Ζάβ
δατε , ωκισται ακριβώς έπί της πάλαι Θίσβης") μεγάλου καί Ζάβ μικροΟ.
προς τό ΑΜ μέρος καί εντός του χωρίου. Γέγρα- ΣΤΕΦΑΝΟΣ Α. ΚοΥΜΑΝΟΥΔΗΣ
ΠΙΝΑΚΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ
Τά κατωτέρω άπεικονιζόμενα τρία ανέκδοτα (ί'δε
τά μέχρι τοΰδε γνωστά έν ΒιαΙΙ. <1β Οογγ. ΙιβΙΙβη. II
σ. 524 κ.έ. καί VII σ. 29 κ.έ. ΑηηυαίΡβ άο ΙΆδ-
800. κτλ. 1878 σ. 201 κ.έ. Έφ. Άρχ. 1883 σ.
105) χαλκά δικαστικά πινάκια, φέροντα έγκεχα-
ραγμένας έπιγραφάς, ευρέθησαν έν 'Αττική τά μεν
δύο πρώτα περί τδ χωρίον Σπάτα έν τάφοις, τδ
δέ τρίτον βορειοανατολικώς των Αθηνών καί άνή-
κουσι τω Μουσείω της Άρχ. Εταιρίας (ΧΑΛ.
άρ. 1107-8, 1122).
Α Τιμόδο . τος Εϋπο(λέμου) | 'Ερχιεύς !
Ως φαίνεται έν τη έίκό,νι τδ πινάκιον τοΟτο φέ- εις τήν άνάγνωσιν ή έπανάληψις τοΟ ονόματος έν
ρει αριστερά μεν έγκεχαραγμένον τδ διακριτικών τω ύπ' άρ. 2 πινακίω, διότι εκεί* είναι συντετμη-
γράμμα Α, δεξιά δέ έ'ντυπον σύυ,βολον ήμισελη- μένη ή λέξις. Τδ έλασμα είναι τεθραυσμένον εις
νοειδές. Τδ εβδομον γράμμα του ονόματος δύναται δύο. Μήκους 0,12, πλ. 0,02, πάχ. 0,002.
νά έκληφθή ώς Τ ή μάλλον ώς Κ , δεν ωφελεί δέ
πινακια δικαστικα
54
κατ' άντίγραφον , δ έ'πεμψεν ήμϊ'ν φιλοφρόνως δ έν πτάι επί λίθου εγχωρίου λευκοΟ, μήκους δ'σον ενός
Δομβρένη ιατρός Τίτος Παπαδόπουλος. καί 40 εκατοστών και βάθους ή πάχους δ'σον 25,
γυρόθεν ουδέν σημε'ίον γεισώσεως φέρει. »
ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΑ Αυτοκράτορα Είς τα0τα πρ;0σθετδμεν ήμεις, 8τι δ ύπδ των θι-
ΚΑΙΟΑΡΑΛΛΑΥ Κκίσ*ρα. Μ. Αΰ- σβέων > κα0ώς κα1 ύπό -άντων το0 ποτέ <ρωααϊ_
ΡΗΑΙΟΝ06ΥΗ ρ%ον Σευη- χοα κ?άτους 6πηκ6ων, αναστηλωθείς έπί τοΟ λίθου
ΡΟΝΑΝΤυϋΝΘΙ ρον Αντωνεϊ- , , , / , .„.,
' , τούτου αυτοκράτωρ είναι ο αδελφοκτόνος καί άλ-
5 ΝΟΝ06ΒΑΟΤΟΝ 5 νον σεβαστον '.,
. , , ^ ,. Ρ Λως τυραννικωτατος Αντωνινος, ο επικληθεις Κα-
6Υ06ΒΗΑΡΑΒ1 ευσεβή Αραβι- 1 , ν ■ ,
ΚΟΝΑΔΙΑΒΗΝΙ κόν ΑοΊαβηνι- ρακαλλας η Καρακαλλος, υιος τοΟ Σεπτιμιου Σευη-
ΚΟΝΠΑΡΘΙΚΟΝ κόν Πάρθων Ρου> 9°^θείς^τώ 217 α. Χρ. Άλλ' αντί του όνό-
ΒΡ 6Τ Α Ν Ν I Κ Ο Ν Βρεταννικόν ματος Καρακάλλα, δπερ κατά τους ιστορικούς άπε-
10 Μ6ΓΙΟΤΟΝΗ 10 μεγιΛτον ή δόθη αύτώ εκτινός ίδιοσχήμου έσθήτος ήν έφόρει,
Β Ο Υ Α Η ΚΑΙ Ο Δ Η βουλή κ,αϊ ό δη- δεν ήρμοζε δε νά γραφή επί του βάθρου του άνδριάν-
ΛλΟΟθΙΟΒβυϋΝ μος Θισβε'ων. τος του , βλέπομεν πάντα τά άλλα αύτοΰ επίθετα,
ά έκληρονόμησε παρά του πατρός. Έκ τούτων τδ
Έν τή προς ημάς έπιστολή του λέγει δ Παπα- 'Αδιαβηνικός είναι έκ της έν Άσσυρία χώρας Ά-
δόπουλος τάδε- « 'Ανωρύχθη ή επιγραφή κατά διαβηνης, της μεταξύ Λύκου καί Κάπρου, παρα-
Μάρτιον 1887 έν Κακοσίω [το Κακόσι , ώς οι- ποταμών του Τίγριδος καί καλουμένων τά νυν Ζάβ
δατε , ωκισται ακριβώς έπί της πάλαι Θίσβης") μεγάλου καί Ζάβ μικροΟ.
προς τό ΑΜ μέρος καί εντός του χωρίου. Γέγρα- ΣΤΕΦΑΝΟΣ Α. ΚοΥΜΑΝΟΥΔΗΣ
ΠΙΝΑΚΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΑ
Τά κατωτέρω άπεικονιζόμενα τρία ανέκδοτα (ί'δε
τά μέχρι τοΰδε γνωστά έν ΒιαΙΙ. <1β Οογγ. ΙιβΙΙβη. II
σ. 524 κ.έ. καί VII σ. 29 κ.έ. ΑηηυαίΡβ άο ΙΆδ-
800. κτλ. 1878 σ. 201 κ.έ. Έφ. Άρχ. 1883 σ.
105) χαλκά δικαστικά πινάκια, φέροντα έγκεχα-
ραγμένας έπιγραφάς, ευρέθησαν έν 'Αττική τά μεν
δύο πρώτα περί τδ χωρίον Σπάτα έν τάφοις, τδ
δέ τρίτον βορειοανατολικώς των Αθηνών καί άνή-
κουσι τω Μουσείω της Άρχ. Εταιρίας (ΧΑΛ.
άρ. 1107-8, 1122).
Α Τιμόδο . τος Εϋπο(λέμου) | 'Ερχιεύς !
Ως φαίνεται έν τη έίκό,νι τδ πινάκιον τοΟτο φέ- εις τήν άνάγνωσιν ή έπανάληψις τοΟ ονόματος έν
ρει αριστερά μεν έγκεχαραγμένον τδ διακριτικών τω ύπ' άρ. 2 πινακίω, διότι εκεί* είναι συντετμη-
γράμμα Α, δεξιά δέ έ'ντυπον σύυ,βολον ήμισελη- μένη ή λέξις. Τδ έλασμα είναι τεθραυσμένον εις
νοειδές. Τδ εβδομον γράμμα του ονόματος δύναται δύο. Μήκους 0,12, πλ. 0,02, πάχ. 0,002.
νά έκληφθή ώς Τ ή μάλλον ώς Κ , δεν ωφελεί δέ