Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1889)

ΑΡΧΑ1ΚΑΙ ΚΕΦΑΛΑΙ ΕΞ ΕΑΕΥΣΙΝΟΣ

(Πίν. 3, 4, 5 και 6).

Σκαπτών προπέρυσι τον μεταξύ της πομπικης τηλος οίκτρώς παραμορφώνει όλόκληρον τήν άρι-

ό^οΰ και του αρχαίου τοί/ου τοΟ κατά το πλείστον στεράν παρειάν παραβλάπτων ούτω και του όλου

εξ ώμων πλίνθων πεποιημένου γώρον 1 εύρον σχε- προσώπου το σχήμα" πάσας δε ταύτας τάς έλλεί-

δόν τον βράχον ψαυούσας τεσσάρας άρχαϊκάς κε- ψεις τάς εκ της κακής διατηρήσεως επαυξάνει δυ-

φαλάς παρίου, ώς εικάζω, λίθου άπάσας. Τούτων στυχώς και ή μή επιτυχής φωτοτυπική άπεικόνι-

μόνον ή μία και προσηρμόσθη ήδη εις τον κορμόν σις του έργου . Και όμως και ούτως έκρινα εγώ

αγάλματος έν τω Κεντρικω νυν Μου σείω Αθηνών άναγκαίαν τήν μετ' εικόνος δημοσίευσιν και τούτου

ίδρυμένον, προ πολλού δέ ήδη τοΓς άναγνώσταις του Έλευσινιακου έργου, διότι προστιθέμενον εις

τής'Αρχ. Εφημερίδος γνωστόν γενόμενον2. Εστω τήν σειράν των ομοίων του συμβάλλεται το καθ1

δέ και αύτη μαρτύριον της καταστροφής, ήν έπή- εαυτό εις τήν γνώσιν τής πορείας τής τέχνης έν

νεγκον οί βάρβαροι εις τά ίερά έν γένει τής Άττι- τή Αττική κατ' εκείνους τους χρόνους,

κής, και του τρόπου ακόμη, καθ' δν οί "Ελληνες Και περί μεν του κορμού έκαμα ήδη λόγον και

ευθύς μετά τάς λαμπράς νίκας εσπευδον εις θερα- υπέδειξα έκτοτε τήν μεγάλην αύτοΟ ομοιότητα πρός

πείαν τών από του πολέμου συμφορών. Ό κορμός τινα των έν Άκροπόλει εις φώς έλθόντων μέχρις

εύρέθη έν τή έπιχώσει τή κατά τήν μεσημβρινήν εκείνου του χρόνου έργων και προ πάντων πρός

πλευράν του Ναοΰ, ή δέ κεφαλή 80 περίπου με- τάς εκ Δήλου γυναικείας μορφάς1. Ένταΰθα λοι-

τρα μακράν αύτοΟ κατά τό όλως άντίθετον μέρος, πόν περί αυτής τής κεφαλής πρέπει νά παρατηοή-

ήτοι προς βορράν. σω ολίγα τινά τά ακόλουθα.

Εί και άναμφιβόλως ή κεφαλή αύτη του είρημέ- Κατά τον σχηματισμον του προσώπου δεικνύει

νου κορμού είναι και προσαρμόζει αύτώ, ή προσαρ- βεβαίως και ή Έλευσινιακή αύτη κεφαλή πρόςπολ-

μογή δεν γίνεται ατυχώς τελεία διότι και Ό λαιμός λάς και άλλας, τών έν Άκροπόλει Αθηνών μάλι-

αύτος έν τή γενική καταστροφή δεν εμεινεν, ώς εί- στα, πολλήν τήν ομοιότητα" Ό σχηματισμός λ. /.

κός, αλώβητος, τούτο δέ συντελεί έ'τι μάλλον, ώς του μετώπου επιπέδου ό'λως και άνευ τίνος οίασοή-

βλέπει ό άναγνώστης και έν τή είκόνι, εις άνάδει- ποτε κυρτώσεως κατά τό μέσον έποιήθη κατά τους

ξι ν του έλαττώματος, ό κοινον εί^ε και το ήμέτε- αυτούς κανόνας, καθ' ους και το τής ένταυθα δη-

ρον άγαλμα πρός πολλά άλλα τών αύτών χρόνων, μοσιευομένης Έλευσινιακής επίσης κεφαλής (πίν.

τής άνευ δηλ. /άριτος καί πως βεβιασμένης συν- 4) και τό τής έν Ακροπόλει τής ύπ' έμοΰ τό πρώ-

δέσεως τής κεφαλής μετά του λαιμού πρός τό λοι- τον δημοσιευθείσης ('Αρχ. Έφημ. 1883, πίν. 6.

πόν σώμα καί του ούχι κατά τον πρέποντα λόγον = 3α1ΐΓΐ)ίΐο1ι , 1887, πίν. 13) περι ής εσται καί

σχηματισμού του θώρακος μετά τών μαστών.'Αλλά κατωτέρω ό λόγος. Επίσης καί τά γείσα τών οφρύων

και αυτή καθ' έαυτήν ή κεφαλή πολλάς, ώς εικός, καί οί οφθαλμοί καθόλου καί ή ρίς, καθόσον ούνα-

ύπέστη βλάβας' ή ρις είναι σχεδόν ολόκληρος άπο- ταί τις περί πάντων τούτων νά κρίνη έν τή νυν

κεκρουσμένη, τό άκρον του πηγουνίου έπίσης, οί καταστάσει των, κατά τον αυτόν που τρόπον οαί-

όφθαλμοί καί τά βλέφαρα μόλις διακρίνονται, ή ι ΆΡχ. Έφημ. 1884, σελ. 182 -185. "Ισως τινές θά ή'θελο

στέφουσα τήν κόυ,ην στεφάνη πολλαχου βεβλαα- "Τ02 ^'δγ1 Τοΰ *°ΡΗ·°α έδημοσίευσα αρκετά καλήν λιθογραφικήν εικόνα

, , , , λ, , , ,λ , , ^ , , νά έδημοσίευον ήδη μόνον τήν κεφαλήν, όποτε της εικόνος αυτής μεί-

μενη και αυτη δε η κομη εοώ και εκει επίσης λε- ζονο? γενομίνης 0« ήδύναντο πιθανώς ετ-. μάλλον τάί'δκ* αύτηςχαρα-

λωβημένη καί τό πάντων ^είρίστον ρύπος δυσεξί- κτηριστικά νάναδειχθώσι· άλλ'εγώ φρονώ δτι δεν έδικαιούμην νάπο-

χωρίσω καί αύθις τήν κεφαλήν από του σοίματος, άλλως τε καί διο'τ'

1 Παράβ. Πρακτικά τής 'Αρ/_. Εταιρίας, 1887, σελ. 55. ή του έργου έκτίμησις πρέπει νά γένηται κατά τήν γνώμην ρ.ου έν τω

2 Παράβ. Άρχ. Εφημερίδα, 1884, Πίν. 80ν , άριθ. 5. καί 5". συνο'λω αύτοϋ καθόσον σώζεται.