Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1889)

ΠΡΟΣΘΗΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ Ν. ϋΕ Ι.Α Ο. Α.

194

Άλλα και Μυκηναϊκών χρόνων τάφους άλλους δεν
εΐ'/ομεν εύρει υιέ/ ρι τοθδε και τούτου ένεκα έθεώ-
ρησα οχι άνάςΊον λόγου νάνακοινώσω τα κατά τήν
εύρεσιν του είρημένου ανωτέρω τάφου εις τους
συναδέλφους δια της Αρχ. Εφημερίδος. Άν δέ
κατωοθουτο νά γνωσθή σα©ώς οτι και περίβολον
εϊγεν ούτος· ή και άλλοι ομοΰ μετ αύτοΰ αποτε-
λούντες εκεί σύμπλεγμα, το πράγμα όντως Οά ήτο
πολλοΟ λόγου άξιον' εισέτι δεν έλύθη οριστικώς
τό ζήτημα εις τί έχρησίμευε τό κρηπίδωμα το πε-
ρικλεΐον εντός αύτου τους τάφους της Ακροπό-
λεως τών Μυκηνών, είσί δέ τίνες φρονουντες οτι
και τούτο ουδέν άλλο ήν ή αυτών τούτων τών τά-
φων περίθοίοο,.

Έν Έλευσΐνι τη 9η Ιανουαρίου 1890.

Δ. Φ.

'Αβάεπτηματοο, όυόρθωσυ^ Έν τω ανωτέρω έν
σελίδι 188 τυπωθέντι ζιγκογραφήματι δεν έση-
μειώΟη ές έμής αβλεψίας ή προέκτασις εκείνη του
τοίχου ΤΤ' ήτις, ώς μή ούσα ετι τότε γνωστή, δεν
φέρεται σεσημειωμένη και έν τω Διαγράμματι τών
ανασκαφών του έτους 1887, ώς και άνωτέρω λέ-
γεται, και εντεύθεν τα λεγόμενα φαίνονται μή εύ-
αρμοστουντα κατά πάντα προς τό σ/εδιογράφημα"
πράγματι δμως τό ήμισυ του τάφου τό προς δυ-
σμάς (ε-ο-1-ζ) σκεπάζεται έπι τοσούτον υπό του
τοί/ου ΤΤ' (πλατύτερου κατ' εκείνο τό μέρος οντος)
ώστε μόλις ή βορειοδυτική αύτοΰ γωνία (ε) μένει
ακάλυπτος.

Έν Έλευσΐνι 31 ^ Μαρτίου 1890.

Δ. Φ,

ΠΡΟΣΘΗΚΑΙ ΕΙΣ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ

ΝυΜΙδΜΑΤΙΟϋΕ ΒΕ ΕΑ ΟΚΕΤΕ ΑΝΟΙΕΝΝΕ

( Π'.'ν. 11, 12 χαί 13)

Εΐ/εν ήδη προχωρήσει πολύ ή έκτύπωσις του
υπό τον άνωτέρω τίτλον βιβλίου μου , του κατ'
αύτάς έν Γαλλία δημοσιευθέντος1, οτε ηύτύ/ησα
νά επισκεφθώ εκ δευτέρου τάς έν τη Μεγάλη
εττανία συλλογάς , και δη τινας έν Λονδίνω ,
'Οξωνία και Κανταβριγία της Αγγλίας και έν Γλα-
σκώβη της Σκωττίας ας δεν ήδυνήθην νά μελετήσω
κατά το πρώτον ταξείδιον μου. 'Εν αύταίς εύρον
ουκ ολίγα νομίσματα ανέκδοτα ή ές εκείνων ων
δεν εί/ον άλλοτε εκμαγεία όπως τά συμπεριλάβω
και έν τοίς πίναςι τοΟ βιβλίου, έγνώριζον δ'ώς έπι
τό πλείστον μόνον εκ περιγραφών περί της ακρι-
βείας τών οποίων δεν ήμην πάντοτε βέβαιος. Προς
δέ από της ήμέρας της είς'ΑΟήνας επιστροφής μου
εΐδον εις χείρας ιδιωτών ο/1 ολίγα ανέκδοτα ή
λίαν αξιόλογα νομίσματα. Πάντα ταΰτα έθεώρησα
καλόν νά δημοσιεύσω ενταύθα από τοθδε, ποοβλέ-

4 ΡίβπιίβΓβ ραιΊίο. ϋο$οπρΙΐοη ιΐοδ Μοηηαϊβδ, ΙΙίκΙοϊιβ οΐ
Οέο§πψηϊο, [λετα 35 πινάκων. Εί; 4ον. Παρά τώ Ο. Βοο!\.

ΕΨΗΜΕΡΙΣ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ 1889

πων οτι, πιθανώς, θά βραδύνη ή τύπωσις του
δευτέρου μέρους του βιβλίου μου, έν τέλει του
οποίου συμ,περιληφθήσονται πάντα τά από της δη-
μοσιεύσεως του πρώτου μέρους γνωστά έμοί γενό-
υ.ενα και έξ αύτου ελλείποντα νοαίσαατα.

Δι έκαστον νόυ,ισυ,α έσημείωσα, ώ^ πάντοτε,

ΓΙ ·Ι ' "

και τήν προέλευσιν αύτου. Μόνον δέ τά ονόματα
τών έν Αθήναις ιδιωτών, πολλά όντα, έθεώρησα
περιττον νά σημειώσω ενταύθα, αφ1 ού δά τά νο-
μίσματα των βεβαίως και ώς τά/ιστα εις ςένας
δημοσίας ή ίοιωτικάς συλλογάς θά καταλήξωσιν.

Α Ν Ω Π Ο Λ I Σ

1) Πίνας 11,1. Τό έν ΟΓβίβ σελ. 6 ύπ'αρ. 2
περιγραφέν. Τό νόμισμα τούτο, άρτίως έν Κρήτη
εύρεθέν, έπικυροί οσα έν τή Κβναβ ΝυΐΓΠδΓηαΙϊφΐβ
1888 (σελ. ο4) έγράψαμεν κατά της υπό τήν
"Ανωλον της Αυδίας κατατάςεως τών ομοίων,άντι-

13

Βρ