Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1889)

197

ΝϋΜΙ8ΜΑΤΚ}υΕ ϋΕ ΙιΑ ΟΚΕΤΕ ΑΝΟΙ ΕΝ Ν Ε

198

β? 31.— Κεφαλή Αι6ς Άμμωνος προς δ.

Όπ. ΑΡΚΑΔΩΝ προς ο. έκ των άνω. \4θϊ)να
ιστάμενη προς άρ. έχουσα τήν μεν δεςιάν έπι τοΟ
δόρατος, τήν ο' άρ. επί της άσπίδος της παρά τους
πόδας αυτής έπι του εδάφους στηριζομένης.

Νόμισμα μοναδικοί" και άνέκόοτον.

ϊά μέχρι τούδε γνωστά αργυρά νομίσματα της
αυτής πόλεως, φέροντα ομοίους τύπους, είσίν ά-
παντα δραχμαί αίγινητικοϋ συστήματος και κατά
πολύ άρχαιότερα του προκειμένου, οντος τετρα-
δράχμου του αττικού συστήματος. Κατά τύπον και
τέχνην είνε το προκείμενον συγγενέστατον τω τε-
τραδράχμω της Γόρτυνος τω εν Οινίβ πίν. XVI,
14 άπεικονισθέντι. Πιθανώς δ είσίν άμφότερα εργα
της αυτής χειρός. Ουχί δέ μόνον τά αργυρά, αλλά
και πάντα, πλήν ενός, τά μέχρι τούδε γνωστά
χαλκά νομίσματα των εν Κρήττ) Άρκάδων, είσίν
αρχαιότερα του προκειμένου" το δ' έξαίρεσιν απο-
τελούν εν, είνε το έν Ο^ίθ, πίν. II, άρ. 22, άπει-
κονισθέν, το πάντως υ,ίαν των μικροτέρων ύποοιαι-
ρέσεων του παρόντος τετραδράχ μου, ού είνε σύγ-
χρονον, άντιπροσωπευον. Δια της άνακαλύψεως του
προκειμένου νομίσματος, σπουδαίαν Οέσιν έν τη

Γι ι ι · ' ,1

κρητική νομισματική καταλαμβάνει ή πόλις των
Άρκάδων. Περί των ές" αύτου ιστορικών διδαγμά-
των νενήσεται λόγος έν οίκείω τόπω του δευτέρου
μέρους τοϋ' βιβλίου.

ΑΡΣΙΝΟΗ

10) Πίνα* 11, 10.

)^ 13. — Κεφαλή Αθηνάς προς άρ.

Όπ. ΑΡΣ άρ. Διπλούν κέρας αφθονίας μετά
καρπών. Έν τω πεδίω δες. Τ.

Παρόμοιον, αλλά καλής τέχνης, είνε το έν
ΟΜθ, σελ. 31. Πίν. II, 29.

Α Χ Α ϊ Α

11 ) )^ 18. — Κεφαλή δαφνηφόρος Διος προς δ.

Οπ. ΑΧΑ|ΙΤυϋΝ. Άρτεμις μετά ποδήρους χι-
τώνος, ίσταμένη προς αρ., φέρουσα έπ'ώμου φαρέ-
τραν και έν τή τεταμένη δεξιά βέλος.— Εκ τ?)ς
συΛΙογής Σούτσου.

Τήν περιγραφήν ταύτην εύρον έσχάτως, διεξερ-

χόμενος έν λνίηίβιΐΙιιΐΓ τάς έπι αντιτύπου τοΟ
Μίοηηβί χειρογράφους προσθήκας του ΙιτιΙιοοΓ-ΒΙυ-
πιθγ, όστις είκαστικώς άποδίδει αυτό τοις Αχαιοΐς
του Κιμμερίου Βοσπόρου, λαώ άγνώστω έν τή
νομισματική. Δυστυχώς δ Ιπιΐιοοί-ΒΐιυτπβΓ δεν
έλαβε και έκμαγεϊον τοΟ νομίσματος, αγνοώ δέ
που νυν εύρηται ή άλλοτε έν Αθήναις συλλογή
Σούτσου" άδυνατώ λοιπόν νάποφανθώ ές αυτοψίας
περί τής τέχνης καί, επομένως, της αποδόσεως τοΟ
νομίσματος. "Ινα ομίοςύπότου έντριβεστάτου περί
τά τοιαύτα ΙιτιΙιοοΓ μεταξύ των νου.ισυ.άτων του
Κιμμερίου Βοσπόρου ταχθή, πάντως 0 άνήκεν εις
άγροϊκον τι έργαστήριον. Καί άληθώς τό πράγμα
ούτως είχε, καθ'οσον ένθυμείται.

Πλήν τής 'Αχαΐας τής Πελοποννήσου καί τής
έν Θεσσαλία ομωνύμου χώρας, εις ας εντελώς αδύ-
νατος είνε ή άπόδοσις τοΟ προκειμένου νομίσμα-
τος, ένεκεν καί τής τέχνης καί του εθνικού ( Α-
χαιών καί ουχί Άγαϊτών), γνωρίζομεν ομωνύμους
θέσεις ή πόλεις έν Πόντω, Συρία, Παρθία καί
Ίρκανία' αλλά καί εις ταύτας έντελώς άπίθανον
είνε ν άνήκη το νόμισμα, διάλογους πάνυ ευνοή-
τους τοΓς περί τά νομίσματα έμπείροις.

Υπολείπεται άρα, πλήν της έν τώ Κιαυ.ε?ίω
Βοσπόρω πόλεως, ή Κρητική Αχαία, ής μνείαν
ποιείται ο σχολιαστής 'Απολλωνίου του "Ροδίου
(Δ. 175, ίδε Οβίβ σελ. 122). Φρονώ δ'δτι υπό
ταύτην μάλλον, αν καί άγνωστον εισέτι έν τή νο-
μισματική, τακτέον τό προκείμενον νόμισμα, ή
Οπό τήν πόλιν τοΟ Κιυυ.ερίου Βοσπόοου. Διότι α )
οί κάτοικοι τής τελευταίας ταύτης, οί κυρίως έκ
τοΰ* χωρίου XI, 495 του Στράβωνος γνωστοί,
ήσαν βάρβαροι τίνες άπό τών κατά θάλασσαν λη-
στηρίων ζώντες, περί ών δεν είνε εύκολον νά πα-
ραδεχτή τις δ'τι έκοψαν νομίσματα. Τουλάχιστον
μέχρι τούδε ουδέν ευρέθη αύτοίς ή τοις μετ' αυ-
τών άναφερομένοις λαοί'ς τών Ζυγών καί Ηνιό-
χων βεβαίως ανήκον" β') οί περί τά νομισμα-
τικά σπουδάζοντες γνωρίζουσιν δτι προς τήν ά-
γροί/.ον τέχνην πάμπολλων κρητικών νομισμά-
των, ή μάλλον ές" ολων τών τής άλλης νομι-
σματικής προσομοιάζουσα είνε ή τών νομισμάτων
του Κιμμερίου Βοσπόρου, ενθα, πάντως έκ τής τέ-
χνης κρίνων, εταξεν ό Ιπιΐιοοί το νόμισμα. Κατά
τέχνην άρα κρινόμενον δύναται άριστα ν' άνήκη