DOI Artikel:
Kuruniōtēs, Kōnstantinos: Dyo leukai lēkythoi ex Eretreias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14656#0020
19
ΔΤΟ ΛΕΊΓΚΑΙ ΛΙΙΚΤΘΟΙ ΕΞ ΕΡΕΊΤΙΑΣ
20
ληκύθων οίον. τήν έπιγραφήν ΔίφΙΛΟΣ ΚΑΛΟΣ
άνευ τοΰ ονόματος τοΰ πατρός κοι.1 τρίτη λήκυθος
έν Οίΐδδθΐ της συλλογής τοΰ Ε<Ι\ν. Ηαβϊοΐι. ής
βραχεία περιγραφή μετά μικρας εικόνος υπάρχει
έν ΑγΛ. Ληζ. 1898 σελ. 192 V 9 '.
ΙΙεο'ι των ύο' ήμ,ών δηαοσιευοαένων ληκύθων
είπον ήδη καϊ ανωτέρου, οτι είνε τοΰ αύτοΰ έργο-
στασιου και του αυτού τεχνιτου εργα, είνε οε ποΛυ
πιθανόν δτι μετά των δύο τούτων πρέπει νά ταχΟή
και ή λήκυθος τοΰ 0&88β1.
Έκ της διαφοράς τεχνικών τίνων ιδιοτήτων των
ληκύθων ήαών προσεπά.Οησα ανωτέρω νά άπο-
δειςω, οτι αύται δέν κατεσκευάσΟησαν έν τω αϋτώ
έο^ασττ,οιω, έν ώ αί προ πολλοΰ ήδη γνωστά! λή-
κυΟοι μετά της έπιγραφής Δίφιλος κάλος Μελα-
νόπον ή Δίφιλος κάλος 6 Μελανόπον. ΤΙασαι αύται
©έρόυσι τοσούτον καταφανή δείγματα συγγενείας
της τεχνικής έργασίας και τοΰ σχεδιάσματος,
ώστε είνε άναμφισβήτητον, οτι υπό ενός τεχνιτου
κατεσκευάσΟησαν. 1 οΰναντίον δ ου.οχ δια-ρέοουσιν
1 I ^ 7 Γ
άπο τούτων αί ήμέτεραι λήκυθοι ού"/ί μόνον κατά
τήν τεχνικήν έργασίαν, άλλά και κατ' αυτόν τον
τύπον τοΰ σχεδιάσματος ουσιωδώς.
Γενικώς έπί τών ϋφ ημών δημοσιευομένων ληκύ-
θων αί μ,ορφαι είνε κάπως άοΥ^'Ρ0™0""^ έσνε-
διασμέναι. Ή παοάστασις της βηματιζούσης άρι-
στεοά γυναικός είνε πολύ άδεξιωτέρα και μετά μεί-
ζονος δειλίας εκπεφρασμένη ή -.χ. έπί της ληκύθου
,ΤΗΒ 1896 πίν. ''')· Ομοίως δέ και τό σχήμα της
καθήμενης γυναικός τών ημετέρων ληκύθων απέ-
χει κατά πολύ από της έλευΟερίας μεΟ ής εικονί-
ζονται αί καΟήμεναι γυναίκες έπί τών ληκύθων
μετά της επιγραφής Αίφιλος καλός Μελ,ανόπο. Καϊ
τά σχήματα δέ τών βραχιόνων έπί τών ήμετέρων
ληκύθων είνε γωνιώδη καϊ άρ'/αιοπρεπέστερα, ό'πως
ενθυμίζει άοναϊκώτεοον ααλλον τοόπον και ή διά τοΰ
βαρέως ιματίου άμφίεσις της καθήμενης γυναικός.
I ά. πρόσωπα τών γυναικών έπί τών ληκύθων
ημών είνε έπίσης ό'λως διάφορα από τών προσώ-
πων τών ληκύθων έκείνων. Τών ήαετέοων είνε
ταΰτα ολίγον έπιμήκη, ίοίως κατά τήν κάτω σια-
γόνα, δέν έ'χουσι δέ το τετραγωνικόν σχεδόν περί-
γραμμα έκείνων. Μετ αρκετής άοεςιότητος είνε
κατεσκευασμένα έπί τών ήμετέρων κα'ι τά στό-
1 Πρβλ. ,ΙΗ8 1890 σ. 179 οη|Α. 1.
ματα και τά χείλη έν αντιθέσει προς έκείνας. Επί
τών ήμετέροον λείπει ή όευτέοα γραμμή τοΰ άνω
βλεφάρου και οί οφθαλμοί είνε έπιμηκέστεροι, ενώ
αί ρίνες είνε επίσης μεγάλαι και προέχουσα; επί
τών ήμετέρων ληκύθων ώς και έπ έκείνων.
Αντιθέτως προς τάς αδεξιότητας ταύτας είνε
μετά μείζονος φυσικότητος έζωγραφημένη ή κόμη
έπί τών ήμετέρων ληκύθων κα'ι προ πάντων ή το
μέτωπον της όρθιας γυναικός τοΰ πίν. 1 έπιστέ-
φουσα ούλη κόμη.
Τονίζων τήν ολίγον άρχαιοτροπωτέραν κατα-
σκευήν τών ληκύθων τών πιν. 1 -2 δέν θέλω διά τού-
του να οηΛωσω, οτι αύται είνε χρονών πα.Λαιοτε-
ρων ή αί λοιπαί λήκυθοι μετά της επιγραφής Αί-
φιλος καλός λίελανόπο, τουναντίον πιστεύω, ότι
αύται είνε συγχρόνους κατασκευασμένα»., ή ότι ή
διαφορά τών χρόνων της κατασκευής αυτών είνε
μόνον έλαχίστη.
Κατά τούς χρόνους καθ ούς κατεσκευάζοντο αί
λήκυθοι αύται, έτη τινά μετά τά Περσικά, συνε-
τελοΰντο αί μεγάλαι έν τή τέχνη μεταό'ολαί, αί'-
τινες κατέληςαν εις τήν τελειότητα κατά το δεύ-
τερον ήμισυ τής ;> έκατονταετηρίδος, κα'ι δέν είνε
ούτε άπίθανον ούτε άσύνηΟες, ότι συγχρόνως ύπήρ-
χον εργαστήρια και τεχνίται, ων οί μέν είργάζοντο
κατά τρόπον μάλλον άνεπτυγμένον, οί δ άλλοι
δυσκολοότεοον άπείενοΰντο τών παλαιοτέρων τε-
χνοτροπιών.
Ουδείς λόγος υπάρχει νά δεχΟώμεν, ότι ό κάλος
Δίφιλος τών ληκύθων ήμών είνε διάφορος από τοΰ
καλόν Διφίλου τον Μελανόπον τών ληκύθων έκεί-
νων και άλλος καλός, Γλαύκων ό Λεάγρου ', φέ-
ρεται άλλοτε μεν αετά τοΰ πατοωνυαικοΰ, άλλοτε
1 Γ I ι ι '
ο' άνευ τούτου έπί ληκύθων, ών ό χαρακτήρ κα-
θιστά πολύ πιθανόν, ότι ες ενός έργοστασίου προέρ-
χονται κα'ι έπομένως οτι το αυτό πρόσουπον ΰπο-
νοοΰσι. I οΰναντίον Οά ητο πολύ περίεργον, άν
κατά τούς αυτούς περίπου χρόνους ΰπήρχον έν
'Αθήναις δύο Αίφιλοι άξιοι νά τιμώνται υπό τών
Αθηναίων κεραμέων δι αναγραφής έπ'ι τών αγ-
γείων αυτών. Οτι δέ και διάφοροι κεραμείς άνέ-
γραφον συχνάκις τον αύτόν καλόν έπί τών αγ-
γείων αύτών είνε αρκούντως μεμαρτυοημένον.
' "Ιοε χαί Αλκίμαχο; καλός /.αί συγχρόνως 'Αλκίμαχος καλός
Έπιχάρος. Αίχας καΑ Λίχας καλός Σαμίο και άλλ.
ΔΤΟ ΛΕΊΓΚΑΙ ΛΙΙΚΤΘΟΙ ΕΞ ΕΡΕΊΤΙΑΣ
20
ληκύθων οίον. τήν έπιγραφήν ΔίφΙΛΟΣ ΚΑΛΟΣ
άνευ τοΰ ονόματος τοΰ πατρός κοι.1 τρίτη λήκυθος
έν Οίΐδδθΐ της συλλογής τοΰ Ε<Ι\ν. Ηαβϊοΐι. ής
βραχεία περιγραφή μετά μικρας εικόνος υπάρχει
έν ΑγΛ. Ληζ. 1898 σελ. 192 V 9 '.
ΙΙεο'ι των ύο' ήμ,ών δηαοσιευοαένων ληκύθων
είπον ήδη καϊ ανωτέρου, οτι είνε τοΰ αύτοΰ έργο-
στασιου και του αυτού τεχνιτου εργα, είνε οε ποΛυ
πιθανόν δτι μετά των δύο τούτων πρέπει νά ταχΟή
και ή λήκυθος τοΰ 0&88β1.
Έκ της διαφοράς τεχνικών τίνων ιδιοτήτων των
ληκύθων ήαών προσεπά.Οησα ανωτέρω νά άπο-
δειςω, οτι αύται δέν κατεσκευάσΟησαν έν τω αϋτώ
έο^ασττ,οιω, έν ώ αί προ πολλοΰ ήδη γνωστά! λή-
κυΟοι μετά της έπιγραφής Δίφιλος κάλος Μελα-
νόπον ή Δίφιλος κάλος 6 Μελανόπον. ΤΙασαι αύται
©έρόυσι τοσούτον καταφανή δείγματα συγγενείας
της τεχνικής έργασίας και τοΰ σχεδιάσματος,
ώστε είνε άναμφισβήτητον, οτι υπό ενός τεχνιτου
κατεσκευάσΟησαν. 1 οΰναντίον δ ου.οχ δια-ρέοουσιν
1 I ^ 7 Γ
άπο τούτων αί ήμέτεραι λήκυθοι ού"/ί μόνον κατά
τήν τεχνικήν έργασίαν, άλλά και κατ' αυτόν τον
τύπον τοΰ σχεδιάσματος ουσιωδώς.
Γενικώς έπί τών ϋφ ημών δημοσιευομένων ληκύ-
θων αί μ,ορφαι είνε κάπως άοΥ^'Ρ0™0""^ έσνε-
διασμέναι. Ή παοάστασις της βηματιζούσης άρι-
στεοά γυναικός είνε πολύ άδεξιωτέρα και μετά μεί-
ζονος δειλίας εκπεφρασμένη ή -.χ. έπί της ληκύθου
,ΤΗΒ 1896 πίν. ''')· Ομοίως δέ και τό σχήμα της
καθήμενης γυναικός τών ημετέρων ληκύθων απέ-
χει κατά πολύ από της έλευΟερίας μεΟ ής εικονί-
ζονται αί καΟήμεναι γυναίκες έπί τών ληκύθων
μετά της επιγραφής Αίφιλος καλός Μελ,ανόπο. Καϊ
τά σχήματα δέ τών βραχιόνων έπί τών ήμετέρων
ληκύθων είνε γωνιώδη καϊ άρ'/αιοπρεπέστερα, ό'πως
ενθυμίζει άοναϊκώτεοον ααλλον τοόπον και ή διά τοΰ
βαρέως ιματίου άμφίεσις της καθήμενης γυναικός.
I ά. πρόσωπα τών γυναικών έπί τών ληκύθων
ημών είνε έπίσης ό'λως διάφορα από τών προσώ-
πων τών ληκύθων έκείνων. Τών ήαετέοων είνε
ταΰτα ολίγον έπιμήκη, ίοίως κατά τήν κάτω σια-
γόνα, δέν έ'χουσι δέ το τετραγωνικόν σχεδόν περί-
γραμμα έκείνων. Μετ αρκετής άοεςιότητος είνε
κατεσκευασμένα έπί τών ήμετέρων κα'ι τά στό-
1 Πρβλ. ,ΙΗ8 1890 σ. 179 οη|Α. 1.
ματα και τά χείλη έν αντιθέσει προς έκείνας. Επί
τών ήμετέροον λείπει ή όευτέοα γραμμή τοΰ άνω
βλεφάρου και οί οφθαλμοί είνε έπιμηκέστεροι, ενώ
αί ρίνες είνε επίσης μεγάλαι και προέχουσα; επί
τών ήμετέρων ληκύθων ώς και έπ έκείνων.
Αντιθέτως προς τάς αδεξιότητας ταύτας είνε
μετά μείζονος φυσικότητος έζωγραφημένη ή κόμη
έπί τών ήμετέρων ληκύθων κα'ι προ πάντων ή το
μέτωπον της όρθιας γυναικός τοΰ πίν. 1 έπιστέ-
φουσα ούλη κόμη.
Τονίζων τήν ολίγον άρχαιοτροπωτέραν κατα-
σκευήν τών ληκύθων τών πιν. 1 -2 δέν θέλω διά τού-
του να οηΛωσω, οτι αύται είνε χρονών πα.Λαιοτε-
ρων ή αί λοιπαί λήκυθοι μετά της επιγραφής Αί-
φιλος καλός λίελανόπο, τουναντίον πιστεύω, ότι
αύται είνε συγχρόνους κατασκευασμένα»., ή ότι ή
διαφορά τών χρόνων της κατασκευής αυτών είνε
μόνον έλαχίστη.
Κατά τούς χρόνους καθ ούς κατεσκευάζοντο αί
λήκυθοι αύται, έτη τινά μετά τά Περσικά, συνε-
τελοΰντο αί μεγάλαι έν τή τέχνη μεταό'ολαί, αί'-
τινες κατέληςαν εις τήν τελειότητα κατά το δεύ-
τερον ήμισυ τής ;> έκατονταετηρίδος, κα'ι δέν είνε
ούτε άπίθανον ούτε άσύνηΟες, ότι συγχρόνως ύπήρ-
χον εργαστήρια και τεχνίται, ων οί μέν είργάζοντο
κατά τρόπον μάλλον άνεπτυγμένον, οί δ άλλοι
δυσκολοότεοον άπείενοΰντο τών παλαιοτέρων τε-
χνοτροπιών.
Ουδείς λόγος υπάρχει νά δεχΟώμεν, ότι ό κάλος
Δίφιλος τών ληκύθων ήμών είνε διάφορος από τοΰ
καλόν Διφίλου τον Μελανόπον τών ληκύθων έκεί-
νων και άλλος καλός, Γλαύκων ό Λεάγρου ', φέ-
ρεται άλλοτε μεν αετά τοΰ πατοωνυαικοΰ, άλλοτε
1 Γ I ι ι '
ο' άνευ τούτου έπί ληκύθων, ών ό χαρακτήρ κα-
θιστά πολύ πιθανόν, ότι ες ενός έργοστασίου προέρ-
χονται κα'ι έπομένως οτι το αυτό πρόσουπον ΰπο-
νοοΰσι. I οΰναντίον Οά ητο πολύ περίεργον, άν
κατά τούς αυτούς περίπου χρόνους ΰπήρχον έν
'Αθήναις δύο Αίφιλοι άξιοι νά τιμώνται υπό τών
Αθηναίων κεραμέων δι αναγραφής έπ'ι τών αγ-
γείων αυτών. Οτι δέ και διάφοροι κεραμείς άνέ-
γραφον συχνάκις τον αύτόν καλόν έπί τών αγ-
γείων αύτών είνε αρκούντως μεμαρτυοημένον.
' "Ιοε χαί Αλκίμαχο; καλός /.αί συγχρόνως 'Αλκίμαχος καλός
Έπιχάρος. Αίχας καΑ Λίχας καλός Σαμίο και άλλ.