DOI Artikel:
Rōmaios, Kōnstantinos Ath.: Lēkythos ex Eretrias
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14658#0094
157
λήκυθος εξ ερετριας
158
ται οδοιπόρος τις έπΐ κύλικος μετά τοΰ Ίερων έποί-
ησε μετά τοΰ κύτοΰ πίλου και υποθέσεως, ήν έξέ-
δωκεν ο Ροΐΐαΐί και άνενδοιάστως άπένειμεν εις τον
αυτόν άγγειογράφον 1.
Αλλά και έκ των λεπτομερειών εϋρίσκομέν τι-
νας ένταΰΟα. Το σχήμα τοΰ γενείου π- γ., αί δια-
κοπτόμενα», πτυχαι του ιματίου, το άκρον αύτοΰ'
το χαμηλά κάτω κρεμάμενον, ή παράστασις της
χειρός ή αδέξια μετά δακτύλ(.υν παρά πολύ μικρών
κα'ι άκομψων παρατηρούνται έπι των περισσοτέρων
έκ των ύπΌ του Η&Γίν/ϊ§· κατειλεγμένο^ν αγγείων.
Έν τέλει δεχόμενοι, οτι Ό αυτός έγραψε κα'ι την
ήμετέραν λήκυΟον, εύρίσκομεν εύ'λογον , διατί ό
Πρίαπος παρεστάΟη εντελώς και άσυνήΟως Φα-
λακρός.
Ο οφθαλμός τοΰ κυνηγοΰ, Οά άντιπαρατηρήση
τις ίσως, είναι άνοικτος και παρίσταται ορθώς,
επομένως ή γραφή ανήκει εις νεωτέρους ή ό τε-
χνίτης τών φαλακρών χρόνους. Άλλά τούτο δέν
είναι άκατανίκητος άντίρρησις. Έν γένει οί αγ-
γειογράφοι τών κατά τά Περσικά χρόνων προσήγ-
γισαν πολΰ εις την λύσιν του προβλήματος της
παραστάσεως τοΰ οφθαλμού καί τίνες τούτων ώς
ο « Ονήσιμος » και εντελώς ευτυχώς έλυσαν ενίοτε
τοΰτο 2. Διά τοΰτο ούδαμώς είναι παράδοξον, ό'τι ό
τεχνίτης τών φαλακρών επέτυχε το αύτό. Έν τώ
κεραμείω τοΰ Ιέρωνος άλλως εγράφη και Ό κάν-
Οαρος, δν μετά της ανωτέρω μνημονευθείσης κύ-
λικος εξέδωκεν Ό Ροΐΐαΐί, όπου δ οφθαλμός τοΰ Διο-
1 Γι. Ροΐΐαΐί, Ζ\νοϊ ν»3βη 3118 άθΓ λΥβι-ΙίδΙ&ΙΙ ΗΐβΐΌπ'8.
ΜΙ κΰλις" απεικονίζεται έν Τ. Ι-ΙΙΙ. Τόν όδοιπόρον ίοε έν πίν. III.
2 Οΰτως έν πίν. ΒΙΧ παρά Η31·1\νί§; έν τί) εϊκόνι τοΰ'Α'/ιλλέως.
νύσου παρίσταται, ώς έπι της ληκύθου, εντελώς
ορθώς .
Ούδέ ή λίαν επιτυχής παράστασις τοΰ καταβε-
βλημένου έκ της άκολασίας φαλακρού Πριάπου
σημαίνει, ό'τι όφείλομεν νά κατέλΟωμεν εις νεω-
τέρους χρόνους. Ό αυτός ΗαΓί\νίβ· κατέδειξεν 2,
οτι δσάκις οί άγγειογράφοι ούτοι Οελήσωσι νά άπαλ-
λαγώσι τών συνηθειών τοΰ εργαστηρίου, τών συν-
τηρητικών, καί ζητήσωσιν ό'λως ελευθέρως νά έρ-
γασΟώσι, έπιτυγχάνουσιν εικόνας μετ' έκπληττού-
σης φυσικής αληθείας. Παράδειγμα αναφέρει την
κοτύλην τοΰ Πιστοςενου τήν ύπάρχουσαν έν 8ο1ι\νθ-
ΓΪη, ήν, άν έ/.ρίνομεν μόνον έκ της άριστοτεχνικώς
γραφείσης κεφαλής της έρρικνωμένης γραίας Οά
έτάσσομεν εις πολύ νεωτέραν έποχήν ή το α' τρί-
τον τοΰ Ε' αιώνος, εις 6 πράγματι άνήκει.
Κατά ταΰτα ούδέν κωλύει, ώστε τήν έξ Ερέ-
τριας λήκυΟον εις τήν αυτήν έποχήν ν' άναγάγω-
μεν, άποδώσωμεν δέ εις τόν άγγειογράφον τών φα-
λακρών, προσωπικότητα τοΰ τότε άκμάζοντος Κε-
ραμεικοΰ ίδιάζουσαν, επιτυχώς μέν άνευρεΟεΐσαν
ΰπο τοΰ ΡΙαιΊ;\νΪ£>· άςϊαν δέ μείζονος προσοχής 3.
Κ. Α. Ρωμαίος
1 Ροΐΐαΐί, I ά. Ταί. ΐν-ν.
2 Έν ΡΙιΠοΙοο'ΐΐΒ, 1;, 189 κέ.
3 Ό άμφορεύς τοΰ Βρεττ. Μουσείου, Κ, 294, Ρ1. XI, άριστα δύ-
ναται, νομίζω, νά άποδοΟί] είς τόν Κ3ΐΐ11ίθρίΊηβΪ8ΐ61·. Καί 6 φα-
λακρός όπάρ/ει καί οί οφθαλμοί μετά τών στρογγυλών μεγάλων κο-
ρών.Ή ΰδοία τοΰ αϋτοΰ μουσείου, Ε 196, Ρ1. VII, μετά τοΰ Θερ-
σίτου, Αγαμέμνονος καί τρίτου πιλοφόρου ανδρός, ανήκει εις τά 6
ήαισυ τοΰ αιώνος, άλλ' ό γράψας αυτ/,ν πιΟανοίτατα έμιμήΟη γραφάς
τοΰ αΰτοΰ αγγειογράφου, έπειδή καί ό φαλακρός καί ό μετά πίλου
άνήρ ΰπάρ-/ουσιν.
λήκυθος εξ ερετριας
158
ται οδοιπόρος τις έπΐ κύλικος μετά τοΰ Ίερων έποί-
ησε μετά τοΰ κύτοΰ πίλου και υποθέσεως, ήν έξέ-
δωκεν ο Ροΐΐαΐί και άνενδοιάστως άπένειμεν εις τον
αυτόν άγγειογράφον 1.
Αλλά και έκ των λεπτομερειών εϋρίσκομέν τι-
νας ένταΰΟα. Το σχήμα τοΰ γενείου π- γ., αί δια-
κοπτόμενα», πτυχαι του ιματίου, το άκρον αύτοΰ'
το χαμηλά κάτω κρεμάμενον, ή παράστασις της
χειρός ή αδέξια μετά δακτύλ(.υν παρά πολύ μικρών
κα'ι άκομψων παρατηρούνται έπι των περισσοτέρων
έκ των ύπΌ του Η&Γίν/ϊ§· κατειλεγμένο^ν αγγείων.
Έν τέλει δεχόμενοι, οτι Ό αυτός έγραψε κα'ι την
ήμετέραν λήκυΟον, εύρίσκομεν εύ'λογον , διατί ό
Πρίαπος παρεστάΟη εντελώς και άσυνήΟως Φα-
λακρός.
Ο οφθαλμός τοΰ κυνηγοΰ, Οά άντιπαρατηρήση
τις ίσως, είναι άνοικτος και παρίσταται ορθώς,
επομένως ή γραφή ανήκει εις νεωτέρους ή ό τε-
χνίτης τών φαλακρών χρόνους. Άλλά τούτο δέν
είναι άκατανίκητος άντίρρησις. Έν γένει οί αγ-
γειογράφοι τών κατά τά Περσικά χρόνων προσήγ-
γισαν πολΰ εις την λύσιν του προβλήματος της
παραστάσεως τοΰ οφθαλμού καί τίνες τούτων ώς
ο « Ονήσιμος » και εντελώς ευτυχώς έλυσαν ενίοτε
τοΰτο 2. Διά τοΰτο ούδαμώς είναι παράδοξον, ό'τι ό
τεχνίτης τών φαλακρών επέτυχε το αύτό. Έν τώ
κεραμείω τοΰ Ιέρωνος άλλως εγράφη και Ό κάν-
Οαρος, δν μετά της ανωτέρω μνημονευθείσης κύ-
λικος εξέδωκεν Ό Ροΐΐαΐί, όπου δ οφθαλμός τοΰ Διο-
1 Γι. Ροΐΐαΐί, Ζ\νοϊ ν»3βη 3118 άθΓ λΥβι-ΙίδΙ&ΙΙ ΗΐβΐΌπ'8.
ΜΙ κΰλις" απεικονίζεται έν Τ. Ι-ΙΙΙ. Τόν όδοιπόρον ίοε έν πίν. III.
2 Οΰτως έν πίν. ΒΙΧ παρά Η31·1\νί§; έν τί) εϊκόνι τοΰ'Α'/ιλλέως.
νύσου παρίσταται, ώς έπι της ληκύθου, εντελώς
ορθώς .
Ούδέ ή λίαν επιτυχής παράστασις τοΰ καταβε-
βλημένου έκ της άκολασίας φαλακρού Πριάπου
σημαίνει, ό'τι όφείλομεν νά κατέλΟωμεν εις νεω-
τέρους χρόνους. Ό αυτός ΗαΓί\νίβ· κατέδειξεν 2,
οτι δσάκις οί άγγειογράφοι ούτοι Οελήσωσι νά άπαλ-
λαγώσι τών συνηθειών τοΰ εργαστηρίου, τών συν-
τηρητικών, καί ζητήσωσιν ό'λως ελευθέρως νά έρ-
γασΟώσι, έπιτυγχάνουσιν εικόνας μετ' έκπληττού-
σης φυσικής αληθείας. Παράδειγμα αναφέρει την
κοτύλην τοΰ Πιστοςενου τήν ύπάρχουσαν έν 8ο1ι\νθ-
ΓΪη, ήν, άν έ/.ρίνομεν μόνον έκ της άριστοτεχνικώς
γραφείσης κεφαλής της έρρικνωμένης γραίας Οά
έτάσσομεν εις πολύ νεωτέραν έποχήν ή το α' τρί-
τον τοΰ Ε' αιώνος, εις 6 πράγματι άνήκει.
Κατά ταΰτα ούδέν κωλύει, ώστε τήν έξ Ερέ-
τριας λήκυΟον εις τήν αυτήν έποχήν ν' άναγάγω-
μεν, άποδώσωμεν δέ εις τόν άγγειογράφον τών φα-
λακρών, προσωπικότητα τοΰ τότε άκμάζοντος Κε-
ραμεικοΰ ίδιάζουσαν, επιτυχώς μέν άνευρεΟεΐσαν
ΰπο τοΰ ΡΙαιΊ;\νΪ£>· άςϊαν δέ μείζονος προσοχής 3.
Κ. Α. Ρωμαίος
1 Ροΐΐαΐί, I ά. Ταί. ΐν-ν.
2 Έν ΡΙιΠοΙοο'ΐΐΒ, 1;, 189 κέ.
3 Ό άμφορεύς τοΰ Βρεττ. Μουσείου, Κ, 294, Ρ1. XI, άριστα δύ-
ναται, νομίζω, νά άποδοΟί] είς τόν Κ3ΐΐ11ίθρίΊηβΪ8ΐ61·. Καί 6 φα-
λακρός όπάρ/ει καί οί οφθαλμοί μετά τών στρογγυλών μεγάλων κο-
ρών.Ή ΰδοία τοΰ αϋτοΰ μουσείου, Ε 196, Ρ1. VII, μετά τοΰ Θερ-
σίτου, Αγαμέμνονος καί τρίτου πιλοφόρου ανδρός, ανήκει εις τά 6
ήαισυ τοΰ αιώνος, άλλ' ό γράψας αυτ/,ν πιΟανοίτατα έμιμήΟη γραφάς
τοΰ αΰτοΰ αγγειογράφου, έπειδή καί ό φαλακρός καί ό μετά πίλου
άνήρ ΰπάρ-/ουσιν.