Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Ephēmeris archaiologikē (1908)

195

επιγραφικα. εισ τον εξ αιγ1αλησ ΝΟΜΟΝ

196

μαίων και των συμμάχων παραγενομένοις ξένοίς
(Λατινιστί 1ΐ08ρϊίίΙ)ΐΐ8 Εοιηαηίβ 8Ο0Π80[ιιθ) 1. Ή
δέ τών γυναικών γραφή πολλαχώς απίθανος πρώ-
τον μεν, διότι ούδ' άλλαχοΟ της επιγραφής συν τοις
άνδράσι καϊ τοις παισίν μνημονεύονται αί γυναίκες
(οίον 73.74)" έπειτα, διότι άντί τοΟ τοις παρα-
γενομένοις Ρωμαίων αυτών και των γυναικών έδει
να λε/θή τοις π. Ρωμαίων αύτοΐς και ταΐς γυναι-
ξίν, ώς ήδη παρετήρησεν ό \νϊΐ3ηιο\νίΙζ, όπερ
δμως δεν δυνάμεθα νά μεταγράψωμεν , διότι το
ανχών σαοοώς άναγινώσκεται.

Έγραψα δέ συμάχων, διότι συμμάχων δεν δύ-
ναται νά γραφή δι' ελλειψιν χώρου.ΤοιαΟται άνορ-
θογραφίαι καί άλλανου της προκειμένης επιγραφής
προςπίπτουσιν, οΐον στ. 76 τεοάρων.

Οί ένταΟθα μνημονευόμενοι σύμμαχοι είσΐν οί
τών έν Ιταλία πόλεων πολΐται, δσαι ήσαν δια συμ-
μαχίας προς τούς Τωμαίους συνδεδεμέναι, διο καί
οϊνϊί&ίθΒ ίοβάβΓ&ί&θ έκαλουντο, περί ών δρα της
έμής 'Ρωμ. πολιτείας σελ. 639. ΤοΟτο γίνεται σα-
φές εκ τε άλλων πλείστων μνειών και έκ τών παρά
Πολυβ. Γ' 77 κειμένων: «Αννίβας δε ... . τοΰς
μέν Ρωμαίους τών έκ της μάχης αιχμαλώτων έν
φυλακή συνεΐ/εν, τά μέτρια τών έπιτηδείων δι-
δούς, τούς δέ συμμάχους αυτών τό μέν πρώτον
έν τή πάση φιλανθρωπία διεξήγε μετά δέ ταΟτα
συναγαγών παρεκάλει φάσκων ούκ έκείνοις ήκειν
πολεμήσων, άλλά Τωμαίοις ύπέρ έκείνων . . .
παρεΤναι γάρ πρώτον μέν τήν έλευθερίαν άνακτη-
σόμενος Ρταλιώταις» έν ώ χωρίω σύμμαχοι και
'Ιταλιώται ταυτίζονται. Ωσαύτως 85: «δσοι μέν
ήσαν 'Ρωμαΐοι τών έαλωκότων, διέδωκεν εις φυ-
λακήν, τούς δέ συμμάχους άπέλυσεν . . . έπιφθεγ-

1 "Οτι δε οί ενταύθα μνημονευόμενοι ξένοι ούδένες άλλοι ήσαν ή οί
Ρωμαίοι καί οί τούτων σύμμαχοι ύποδηλοϋσι τά εν στ. 72. 73, ενδα
μνημονεύονται ο» πολϊται, οί πάροικοι και ξένοι οί παρεπώημουντές,
ουδεμιάς γινομένης τών Ρωμαίων μνείας, ώς τών αυτών δήλον ό'τι
τοις ξένοις 6'ντων.

ξάμενος . . . δτι πάρεστι πολεμήσων ούκ Ίταλιώ-
ταις, άλλά Ρωμαίοις ύπέρ της τών Ίταλιωτών
έλευθερίας ».

Ήσαν δέ πολλοί οί έν ταΐς Έλληνικαΐς χώραις
κατά τούτους τούς χρόνους (τούς άπο τών μέσων
τοΟ β' π. Χ. αιώνος) διατρίβοντες έμπορίας χάριν
Ιταλοί, καθ' ά μάλιστα δεικνύει ή παρ' Άππιανώ
(Μιθρ. 22) της τών τοιούτων επί Μιθριδάτου σφα-
γής διήγησις, έν ή πλεονάκις μνημονεύονται, ώς
πολλαχοΰ τής Ασιατικής παραλίας ένιδρυμένοι, ή
Ιταλοί απλώς ή Ρωμαίοι και Ιταλοί. Τοιούτος
ήτο καί ό έν τώ περί θισβέων συγκλητικώ δόγ-
ματι ( στ. 54) μνημονευόμενος Γναϊος Πανδοσϊνος,
προς ον «θισβεϊς ένεφάνισαν περί σίτου καί έλαίου
έαυτοΐς κοινωνίαν γεγονέναι», καί Ό προξενικά» ψη-
φίσματι τών Ηπειρωτών τιμηθείς (Μΐοΐΐθΐ Εθ-
ουθίΐ 318) Γάιος Δάζουπος Ρέννιος Βρεντεσΐνος.

Στ. 65, 66. Άναγν. άηο\τι]ύΧεσ'&ωσαν κ.τ.έ.
Ιό άποτιΦέσΦωσαν . . . εις την έχομένην ήμέραν
τιμήν οίνου μετρητών εννέα αντιστοιχεί τώ έν στ.
92■ άψειρημένης τιμής οίνου μετρητών εννέα.

Στ. 76. 77. Άναγν. καί πα\ρεχέ]τωσαν παρά-
ϋ·εσιν κ.τ.έ. ούγί παραΰέτωσαν, διότι το παρατι-
■&έναι τήν παράϋεσιν κελεύει ύστερον ό νόμος (στ.
78). Καί έν στ. 68 κείται περί τών έπιμελητών
τό παρεχέτωσαν.

Στ. 127, 128 ή καϊ άλλου μετακινηϋή[ν^α[ί] τι
τών έν τω νόμω Τό άλλου δέν νομίζω άναγκαΐον
νά μεταβληθή εις άλλο. Διότι δύναται νά έκληφθή
γενική διαιρετική, ου γενομένου ή σύνταξις έσται:
μετακινηϋ·ήναί τι άλλου τών έντώ νόμω τ. έ. νά
μεταβληθή τι έξ άλλης τών έν τώ νόμω διατά-
ξεων, νά ύποστή μεταβολήν Τίνα άλλη τοΟ νόμου
διάταξις. Είναι μέν ή τοιαύτη εκδοχή ύπό τι τρα-
/υτέρα, άλλ' δμως προκριτωτέρα πάσης μεταβο-
λής τοΰ παραδεδομένου κειμένου.

Σ. Βάσης