DOI Artikel:
Rōmaios, Kōnstantinos Ath.: O Ēphaistos epi tēs Gigantomachias tou thēsaurou tōn Knidiōn
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14658#0142
253
ο ηφαιστοσ επι τησ γιγαντομαχιασ τοτ θησαυρου των κνιδιων
254
βαλβίς (λατινιστί ραπη&), άλλ' αύτη κατά τούς
παλαιούς χρόνους τοΰ ανάγλυφου των Δελφών πι-
Οανώτατα οέν ύπηρχεν.
Ό άριθμός των δύο φυσών των εναλλάξ κενου-
μένων και πληρουμένων αέρος είναι αναγκαίος,
ώστε νά είναι διαρκές το εις την κάμινον είσβιβα-
ζόμενον ρεύμα. Και οί κυλινδρικοί σωλήνες, τά
άκροφύσια, είναι δύο, εν ώ ήτο δυνατόν νά ύπήρ-
ΕΙκων Η.
χεν εν, εις ο νά εισβάλλωσιν οί δύο πόδες τών
ασκών, ό'πως συμβαίνει έπί τών σημερινών φυσε-
οών.'Αλλά τοιαύτη είκών ανταποκρίνεται μάλιστα
προς τον στίχον τοΟ μικρόν παλαιοτέρου πυθικού
χρησμού
«ν^' άνεμοι πνείοναι δύο κρατερής νπ ανάγκης 1.
' Ήροδ. 1, 67.
Ή κάμινος παρίσταται χαμηλή έχουσα σχήμα
ήμιθολίου. Βεβαίως ή τοιαύτη παράστασις ήτο ή
άριστη, επειδή θά ήτο άτοπον νά κατελάμβανε
τον χώρον τοΟ ανάγλυφου υψηλή κυλινδρική κά-
μινος, ώς είναι συνήθης έπί τών αγγείων (ΐδε εϊκ.
3). Άλλως μικρά κάμινος ήρκει, ίνα θερμανθώσιν
οί μύοροι, όμοια δέ παρίσταται έπί μελανόμορφου
αγγειογραφίας .
Έν τέλει συνοψίζομεν τό πόρισμα της ανωτέρω
έρεύνης και έκθέτομεν συντόμως ει τι εντεύθεν εξά-
γεται συμπέρασμα περί άλλων προσώπων της γι-
γαντομαχίας. Ούχί Ό Αίολος μαχόμενος διά τών
ανέμων άλλ' ο "Ηφαιστος παρασκευαζόμενος έν τή
έαυτου καμίνω παρίσταται εις τό εσχατον άνατο-
λικόν άκρον. Μετά του'το έπεται ώς πιθανόν συμ-
πέρασμα, ό'τι αί παρά τον Ήφαιστον μαχάμεναι
δύο θήλειαι θεότητες θά είναι οίκεΐαί πως προς αύ-
τόν. "Ισως είναι ή θέτις και Ευρυνόμη, αί θυγα-
τέρες του Ωκεανού, παρ'αΐς εύρε θερμήν ύποδο-
χήν ό Ήφαιστος και έπί έννέα έτη έχάλκευε μετά
τήν σκληράν αύτοΟ έκ του ούρανου πτώσιν . Δεύ-
τερον συμπέρασμα, βέβαιον τοΟτο, άκολουθεΐ ώς
προς τον μετά του κωνικού πίλου θεόν τον μαχό-
μενον διά ξιφομαχαίρας. 'ΑφοΟ δεν είναι πλέον Ό
Ήοαιστος κατά τήν δήθεν άναγνωσθεΐσαν ίπιγρα-
φήν, έπεται ό'τι είναι ο Έρμης2.
Κ. Α. Ρωμαίος
1 ΒΙΰιιιηθΓ, Τβο1ιηο1θ£ίΘ ηηά Τβπηϊηο1ο§ίβ, IV, ΡΪ£. 53.
2 Ίλ. σ, 394-410
ο ηφαιστοσ επι τησ γιγαντομαχιασ τοτ θησαυρου των κνιδιων
254
βαλβίς (λατινιστί ραπη&), άλλ' αύτη κατά τούς
παλαιούς χρόνους τοΰ ανάγλυφου των Δελφών πι-
Οανώτατα οέν ύπηρχεν.
Ό άριθμός των δύο φυσών των εναλλάξ κενου-
μένων και πληρουμένων αέρος είναι αναγκαίος,
ώστε νά είναι διαρκές το εις την κάμινον είσβιβα-
ζόμενον ρεύμα. Και οί κυλινδρικοί σωλήνες, τά
άκροφύσια, είναι δύο, εν ώ ήτο δυνατόν νά ύπήρ-
ΕΙκων Η.
χεν εν, εις ο νά εισβάλλωσιν οί δύο πόδες τών
ασκών, ό'πως συμβαίνει έπί τών σημερινών φυσε-
οών.'Αλλά τοιαύτη είκών ανταποκρίνεται μάλιστα
προς τον στίχον τοΟ μικρόν παλαιοτέρου πυθικού
χρησμού
«ν^' άνεμοι πνείοναι δύο κρατερής νπ ανάγκης 1.
' Ήροδ. 1, 67.
Ή κάμινος παρίσταται χαμηλή έχουσα σχήμα
ήμιθολίου. Βεβαίως ή τοιαύτη παράστασις ήτο ή
άριστη, επειδή θά ήτο άτοπον νά κατελάμβανε
τον χώρον τοΟ ανάγλυφου υψηλή κυλινδρική κά-
μινος, ώς είναι συνήθης έπί τών αγγείων (ΐδε εϊκ.
3). Άλλως μικρά κάμινος ήρκει, ίνα θερμανθώσιν
οί μύοροι, όμοια δέ παρίσταται έπί μελανόμορφου
αγγειογραφίας .
Έν τέλει συνοψίζομεν τό πόρισμα της ανωτέρω
έρεύνης και έκθέτομεν συντόμως ει τι εντεύθεν εξά-
γεται συμπέρασμα περί άλλων προσώπων της γι-
γαντομαχίας. Ούχί Ό Αίολος μαχόμενος διά τών
ανέμων άλλ' ο "Ηφαιστος παρασκευαζόμενος έν τή
έαυτου καμίνω παρίσταται εις τό εσχατον άνατο-
λικόν άκρον. Μετά του'το έπεται ώς πιθανόν συμ-
πέρασμα, ό'τι αί παρά τον Ήφαιστον μαχάμεναι
δύο θήλειαι θεότητες θά είναι οίκεΐαί πως προς αύ-
τόν. "Ισως είναι ή θέτις και Ευρυνόμη, αί θυγα-
τέρες του Ωκεανού, παρ'αΐς εύρε θερμήν ύποδο-
χήν ό Ήφαιστος και έπί έννέα έτη έχάλκευε μετά
τήν σκληράν αύτοΟ έκ του ούρανου πτώσιν . Δεύ-
τερον συμπέρασμα, βέβαιον τοΟτο, άκολουθεΐ ώς
προς τον μετά του κωνικού πίλου θεόν τον μαχό-
μενον διά ξιφομαχαίρας. 'ΑφοΟ δεν είναι πλέον Ό
Ήοαιστος κατά τήν δήθεν άναγνωσθεΐσαν ίπιγρα-
φήν, έπεται ό'τι είναι ο Έρμης2.
Κ. Α. Ρωμαίος
1 ΒΙΰιιιηθΓ, Τβο1ιηο1θ£ίΘ ηηά Τβπηϊηο1ο§ίβ, IV, ΡΪ£. 53.
2 Ίλ. σ, 394-410