Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (16.1980)

regularny, z grubsza obrobiony, a z wyrównanym
tylko licem (ryc. 2). Natomiast to, co wiąże fak-
turę murów refektarza z budownictwem Krako-
wa, to użycie do naroży ciosów z piaskowca. W
ułożeniu kamieniarki w murach refektarza widać
uproszczenie w obróbce, spowodowane pośpie-
chem w budowie. Zastosowana obróbka kamienia
nie była bowiem zbyt pracochłonna, co wydatnie
skracało czas budowy. Należy tu przy okazji
wspomnieć, że ten rodzaj techniki był później
powszechnie stosowany w murach obronnych i w
piwnicach domów krakowskich, jednak, nawet bez
wyrównania lica.

Wykonanie okien w ścianie wschodniej refek-
tarza (oratorium) w kamieniu z wałkiem umie-
szczonym obustronnie w glifię (ryc. 3 i 4) nie mu-
si się wiązać z wcześniejszą fazą budowy, ponie-

waż w średniowieczu nie były znane rygory stoso-
wania pewnych form stylistycznych tylko w da-
nym okresie, a zależały w dużej mierze od przy-
zwyczajeń muratora. Niezastosowanie tegoż pro-
filu wałka w oknach ściany południowej refek-
tarza, a wprowadzenie nowego wątku z cegły i cio-
su (ryc. 2) w żadnym wypadku nie może świad-
czyć o przebudowie okien (F. Studziński), lecz tyl-
ko o dalszej fazie budowy, w której dotychczaso-
wy miejscowy murator został zastąpiony, ewentu-
alnie wspomożony przez zakonnika znającego bu-
downictwo lombardzkie. Potwierdza powyższe
brak jakichkolwiek zmian układu rzutu budowli,
a także wymiar okien w ścianie wschodniej wy-
noszący w świetle 0,45 X 1,30 m i w ścianie po-
łudniowej —- 0,31 X 1,24 m. Wyłącznie dla wpro-
wadzenia innego wątku budowlanego zakonnicy

5. Portal romański refektarza postnego klasztoru OO. Dominikanów w Krakowie (oprać. J, Jamroz, 1978)

28