DOI article:
Jamróz, Józef Stanisław: Czy refektarz w klasztorze Dominikanów w Krakowie jest oratorium klasztornym, czy kościołem przeddominikańskim?
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.20405#0042
Wej refektarza (ryc. 14), odsłoniętego jeszcze przez
Z. Hendla, który go jednak zakrył powtórnie tyn-
kiem, dokonując w nim reperacji uszkodzeń cegłą
maszynową. Mur ten został przeze mnie powtór-
nie odsłonięty spod tynków w r. 1948 (ryc. 15)
w miejscu trzech gotyckich wnęk okiennych
i wnęki drzwiowej ostrołukowej, zastawionej u do-
łu mensą pod ołtarzyk z Prądnika Czerwonego.
W murze tym tkwi również portalik gotycki z ka-
mienia, zapewne z w. XV. Okienka założone są
nisko, bo tylko 0,92 m nad posadzką krużganku,
a światło ich wynosi 0,46X 1,23 m. Wymiar porta-
lu — 1,25 m szerokości i 2,34 m wysokości, licząc
od posadzki krużganku. W górze ściany odsłoniły
się dwa okna o dość dużych wymiarach: 0,58 m
szerokości i 2,05 m wysokości w świetle; na jedno
z nich nałożyła się służka sklepienia krużganku.
Wnęka pod służkę została zamurowana cegłą go-
tycką. Jest prawdopodobne, że w ścianie tkwi jesz-
cze jedna wnęka okienna zakryta tynkiem. Od-
ległość między oknami górnymi i dolnymi wynosi
zaledwie 0,32 m.
Wszystkie te otwory zostały wyburzone w mu-
rze kamiennym, sięgającym — jak wskazują do-
konane odkrywki — do wysokości około 5,0 m od
posadzki krużganków. Kształt okien, szczególnie
dolnych, ich nieduży wymiar, użycie cegieł o gru-
bości 9 cm, fragmenty zachowanych cienkich tyn-
ków z pobiałą w glifach okien widocznych od stro-
ny pomieszczenia D (w którym odsłonięto ościeża
okien w okresie ostatnich prac), wskazują na
wczesnogotycki charakter powyższych przebudów.
Omurowanie identyczną cegłą okienek dolnych
i górnych przemawia za równoczesnością robót
adaptacyjnych w murze kamiennym, który już
wcześniej został nadbudowany łącznie z podob-
mur z kamienia 1 ćw. XHw.
" z Cecjtij 2 < XHTw.
" « W w.
■ 11 XVII w.
* nierozeznany
-4 ■ f 4-4
13. Ściana wschodnia pomieszczenia D klasztoru OO. Dominikanów w Krakowie (oprać. J. Jam*
roz, 1978)
34
Z. Hendla, który go jednak zakrył powtórnie tyn-
kiem, dokonując w nim reperacji uszkodzeń cegłą
maszynową. Mur ten został przeze mnie powtór-
nie odsłonięty spod tynków w r. 1948 (ryc. 15)
w miejscu trzech gotyckich wnęk okiennych
i wnęki drzwiowej ostrołukowej, zastawionej u do-
łu mensą pod ołtarzyk z Prądnika Czerwonego.
W murze tym tkwi również portalik gotycki z ka-
mienia, zapewne z w. XV. Okienka założone są
nisko, bo tylko 0,92 m nad posadzką krużganku,
a światło ich wynosi 0,46X 1,23 m. Wymiar porta-
lu — 1,25 m szerokości i 2,34 m wysokości, licząc
od posadzki krużganku. W górze ściany odsłoniły
się dwa okna o dość dużych wymiarach: 0,58 m
szerokości i 2,05 m wysokości w świetle; na jedno
z nich nałożyła się służka sklepienia krużganku.
Wnęka pod służkę została zamurowana cegłą go-
tycką. Jest prawdopodobne, że w ścianie tkwi jesz-
cze jedna wnęka okienna zakryta tynkiem. Od-
ległość między oknami górnymi i dolnymi wynosi
zaledwie 0,32 m.
Wszystkie te otwory zostały wyburzone w mu-
rze kamiennym, sięgającym — jak wskazują do-
konane odkrywki — do wysokości około 5,0 m od
posadzki krużganków. Kształt okien, szczególnie
dolnych, ich nieduży wymiar, użycie cegieł o gru-
bości 9 cm, fragmenty zachowanych cienkich tyn-
ków z pobiałą w glifach okien widocznych od stro-
ny pomieszczenia D (w którym odsłonięto ościeża
okien w okresie ostatnich prac), wskazują na
wczesnogotycki charakter powyższych przebudów.
Omurowanie identyczną cegłą okienek dolnych
i górnych przemawia za równoczesnością robót
adaptacyjnych w murze kamiennym, który już
wcześniej został nadbudowany łącznie z podob-
mur z kamienia 1 ćw. XHw.
" z Cecjtij 2 < XHTw.
" « W w.
■ 11 XVII w.
* nierozeznany
-4 ■ f 4-4
13. Ściana wschodnia pomieszczenia D klasztoru OO. Dominikanów w Krakowie (oprać. J. Jam*
roz, 1978)
34