Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (16.1980)

27. Malowidło ścienne w chórze kościoła w Moraśicach, ściana południowa (fot. tJstaa pro teoria dejiny

urriem, Praga)

osłabiającym tę tezę jest świadomość, ze Mistrz
Legendy św. Jadwigi modernizował swoją twór-
czość artystyczną pod wpływem Mistrza Ołtarza
Wyszobrodzkiego, a właśnie on uznany jest za
twórcę malowidła z kościoła Św. Tomasza w Pra-
dze. Niestety, problem nie jest możliwy do roz-
wiązania, bowiem także prawdopodobna jest teza,
że Mistrz Legendy św. Jadwigi wyjechał ze Ślą-
ska już z zamówieniem na cykl obrazów jej ży-
wota i w pracowni czeskiego artysty tworzył pro-
jekty ilustracji, które zainteresowały również cze-
skiego mistrza, jak i fundatora malowideł pras-
kich. Jakkolwiek było, związek malowideł z ko-

ścioła Św. Tomasza i miniatury śląskiej z r. 1353
nie ulega wątpliwości.

Przedstawienie Marii Magdaleny unoszonej
przez anioły i koronowanej (w ujęciu en face) wy-
stępuje w miniaturze Brewiarza opatowickiego
(Kraków, Biblioteka Kapitulna) z lat osiemdzie-
siątych XIV wieku, a następnie na Pomorzu
Wschodnim w malarstwie i rzeźbie początków
w. XV. Na Śląsku znane jest z miniatury Anty-
fonarza M 1244, lecz w ujęciu bocznym, jak w
kompozycji Giotta w dolnym kościele Św. Fran-
ciszka w Asyżu 58.

Przedstawione przykłady są świadectwem nie

58 Miodońska, Opatovicky Brevir, ił. 25. Dyptyk
Winterfeldów z kościoła NMP w Gdańsku ok. 1435 (War-

62

szawa, Muzeum Narodowe); Dobrzeniecki, Kata
log..., ił. 39a.