DOI Artikel:
Samek, Jan: Porta angusta i nagrobki portalowe w Polsce: (Zapoznana symbolika wejścia w sztuce)
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20405#0155
Łaskawski, później zaś Jacek Łopacki, kanonik
krakowski i archiprezbiter kościoła Mariackiego.
Główną trudnością była kwestia wyboru miejsca.
Z r. 1758 zachowała się wiadomość z koresponden-
cji kapituły: „Nadgrobków wystawienie, jakeśmy
postanowili, tak i o to starać się będziemy, aby te-
raźniejszą wiosną zaczęte były, dlatego już z rze-
mieślnikami kontrakt zawarty stanął” 19. W re-
zultacie prace ukończone zostały dopiero po usta-
leniu miejsca dla pomników, czego dokonał no-
wy biskup Kajetan Sołtyk (1759—1788) 20. W r.
1761, w lutym, były już gotowe, skoro uchwalo-
no nadpłacenie nadwyżki kosztów w wysokości
236 złotych polskich 21.
Warto przyjrzeć się bliżej tym nagrobkom
(ryc. 14—19). Wkomponowane w ostrołukowe ar-
kady ambitu posiadają identyczną kompozycję.
Lewy z nich poświęcono Janowi III Sobieskiemu
(ryc. 14), prawy zaś Michałowi Korybutowi Wiś-
9. Szczegół epitafium Jana Dobrogosta Krasińskiego,
przed r. 1701, w kościele Reformatów w Węgrowie (fot.
B. Kopydłowski)
19 Tamże.
20 Tamże, s. 249.
10. Nagrobek Rafała i Jana Brzechffów, r. 1716, w koś-
ciele ŚŚ. Piotra i Pawła w Krakowie (fot. J. Langda)
niowieckiemu (ryc. 17). Nagrobek ten, umieszczo-
ny w północnej arkadzie ambitu, obejmuje
wzmiankowane w r. 1762 wejście za ołtarz (ryc.
18) 22. Również pomnik poświęcony królowi Jano-
wi III obejmuje odpowiadającą wejściu za ołtarz
główny wnękę, która mieści tablicę z napisem.
W górnej partii nagrobka umieszczono przestyli-
zowane sarkofagi i obeliski, na których znajdują
się owalne portrety zmarłych i ich żon. Całości
dopełnia rzeźba figuralna i panoplia umieszczone
ponad sarkofagami. Jeśli chodzi o posągi, w mo-
numencie Jana III są to przedstawienia Mądrości
i Męstwa oraz pokonanych Turków (pod sarkofa-
21 Tamże.
22 Tamże, s. 250. W tymże roku zapisany jest w re-
gestrze wydatek za zrobienie drzwi za wielkim ołtarzem.
147
krakowski i archiprezbiter kościoła Mariackiego.
Główną trudnością była kwestia wyboru miejsca.
Z r. 1758 zachowała się wiadomość z koresponden-
cji kapituły: „Nadgrobków wystawienie, jakeśmy
postanowili, tak i o to starać się będziemy, aby te-
raźniejszą wiosną zaczęte były, dlatego już z rze-
mieślnikami kontrakt zawarty stanął” 19. W re-
zultacie prace ukończone zostały dopiero po usta-
leniu miejsca dla pomników, czego dokonał no-
wy biskup Kajetan Sołtyk (1759—1788) 20. W r.
1761, w lutym, były już gotowe, skoro uchwalo-
no nadpłacenie nadwyżki kosztów w wysokości
236 złotych polskich 21.
Warto przyjrzeć się bliżej tym nagrobkom
(ryc. 14—19). Wkomponowane w ostrołukowe ar-
kady ambitu posiadają identyczną kompozycję.
Lewy z nich poświęcono Janowi III Sobieskiemu
(ryc. 14), prawy zaś Michałowi Korybutowi Wiś-
9. Szczegół epitafium Jana Dobrogosta Krasińskiego,
przed r. 1701, w kościele Reformatów w Węgrowie (fot.
B. Kopydłowski)
19 Tamże.
20 Tamże, s. 249.
10. Nagrobek Rafała i Jana Brzechffów, r. 1716, w koś-
ciele ŚŚ. Piotra i Pawła w Krakowie (fot. J. Langda)
niowieckiemu (ryc. 17). Nagrobek ten, umieszczo-
ny w północnej arkadzie ambitu, obejmuje
wzmiankowane w r. 1762 wejście za ołtarz (ryc.
18) 22. Również pomnik poświęcony królowi Jano-
wi III obejmuje odpowiadającą wejściu za ołtarz
główny wnękę, która mieści tablicę z napisem.
W górnej partii nagrobka umieszczono przestyli-
zowane sarkofagi i obeliski, na których znajdują
się owalne portrety zmarłych i ich żon. Całości
dopełnia rzeźba figuralna i panoplia umieszczone
ponad sarkofagami. Jeśli chodzi o posągi, w mo-
numencie Jana III są to przedstawienia Mądrości
i Męstwa oraz pokonanych Turków (pod sarkofa-
21 Tamże.
22 Tamże, s. 250. W tymże roku zapisany jest w re-
gestrze wydatek za zrobienie drzwi za wielkim ołtarzem.
147