g.Kilet Liti>vanus. ^ .. hęTcrnfnU lUrcanan- ie.Lmmsri Tutismmfe'dff*Hmtii'' r
P
'4>v
i
2. Wawrzyniec-Laurenty Krzczonowicz, Bitwa pod Chccimiem, I redakcja
ra: „L: Krzczonowicz f e c i t". Sztych ten
istnieje w dwóch redakcjach 49, z których pierw-
szą reprezentują egzemplarze Biblioteki Uniwer-
syteckiej w Wilnie, Muzeum Narodowego w
Warszawie (ryc. 2), drugą zaś egzemplarz Biblio-
teki Gdańskiej PAN (ryc. 3). Różnica między
dwiema redakcjami sprowadza się do odmienne-
go potraktowania górnej części lewej strony
sztychu. I tak w pierwszej redakcji w górnej le-
wej ćwiartce planszy — gdzie przedstawione są
chorągwie hetmana polnego litewskiego Micha-
ła Kazimierza Radziwiłła, zajmujące skrajne le-
we skrzydło wojsk atakujących — przedpole
między uszykowanymi oddziałami a wsią Chocim
i cerkwią zajmuje kilku harcowników z wyciąg-
niętymi szablami; ścierają się oni z nadbiegają-
cymi pieszymi Turkami, którzy uciekają częścio-
wo ku wsi, a częściowo przez wąwóz w skarpie
ku Dniestrowi (ryc. 4). W redakcji drugiej z sze-
regów zwartej kolumny wdziera się między har-
cowników sześciu konnych (ryc. 5). Wyobrażają
oni zapewne, zgodnie z legendą łacińską u do-
łu („Książę Radziwiłł przechwytuje Turków, u-
ciekających ku Dniestrowi"), znany z opisów bi-
49 Określenie takie w danym wypadku wydaje się
trafniejsze aniżeli normalnie używane „etat", a ozna-
czające odbitki próbne odpowiadające poszczególnym
fazom powstawania dzieła w z góry założonej postaci.
Tu zaś mamy do czynienia z przeróbką gotowej i wy-
danej ryciny. Fotografie odnośnych egzemplarzy i bliż-
sze dane zawdzięczam Dyrekcjom Biblioteki Uniwersy-
teckiej w Wilnie, Muzeum Narodowego w Warszawie,
Biblioteki Gdańskiej PAN, dyrektorowi doc. dr. G. Ko-
tarskiemu oraz p. mgr M. Krynickiej.
66
P
'4>v
i
2. Wawrzyniec-Laurenty Krzczonowicz, Bitwa pod Chccimiem, I redakcja
ra: „L: Krzczonowicz f e c i t". Sztych ten
istnieje w dwóch redakcjach 49, z których pierw-
szą reprezentują egzemplarze Biblioteki Uniwer-
syteckiej w Wilnie, Muzeum Narodowego w
Warszawie (ryc. 2), drugą zaś egzemplarz Biblio-
teki Gdańskiej PAN (ryc. 3). Różnica między
dwiema redakcjami sprowadza się do odmienne-
go potraktowania górnej części lewej strony
sztychu. I tak w pierwszej redakcji w górnej le-
wej ćwiartce planszy — gdzie przedstawione są
chorągwie hetmana polnego litewskiego Micha-
ła Kazimierza Radziwiłła, zajmujące skrajne le-
we skrzydło wojsk atakujących — przedpole
między uszykowanymi oddziałami a wsią Chocim
i cerkwią zajmuje kilku harcowników z wyciąg-
niętymi szablami; ścierają się oni z nadbiegają-
cymi pieszymi Turkami, którzy uciekają częścio-
wo ku wsi, a częściowo przez wąwóz w skarpie
ku Dniestrowi (ryc. 4). W redakcji drugiej z sze-
regów zwartej kolumny wdziera się między har-
cowników sześciu konnych (ryc. 5). Wyobrażają
oni zapewne, zgodnie z legendą łacińską u do-
łu („Książę Radziwiłł przechwytuje Turków, u-
ciekających ku Dniestrowi"), znany z opisów bi-
49 Określenie takie w danym wypadku wydaje się
trafniejsze aniżeli normalnie używane „etat", a ozna-
czające odbitki próbne odpowiadające poszczególnym
fazom powstawania dzieła w z góry założonej postaci.
Tu zaś mamy do czynienia z przeróbką gotowej i wy-
danej ryciny. Fotografie odnośnych egzemplarzy i bliż-
sze dane zawdzięczam Dyrekcjom Biblioteki Uniwersy-
teckiej w Wilnie, Muzeum Narodowego w Warszawie,
Biblioteki Gdańskiej PAN, dyrektorowi doc. dr. G. Ko-
tarskiemu oraz p. mgr M. Krynickiej.
66