DOI Artikel:
Marcinkowski, Wojciech: "Współodkupienie" i "Zaślubiny": Przedstawienia we wnętrzu szafy krakowskiego retabulum Stwosza
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20537#0056
18. Śmierć Marii, Godzinki, V. H. 35, Praga, Narodni
museum — Knihovna, ok. 1395 (wg G. Torok)
czasie ponadnaturalnym <(aevum). O ile nam wia-
domo, jako pierwsza uwagę na ten temat poczy-
niła Elsę Staedel, następnie Skrudlik widział w
omawianej grupie plastyczną interpretację słów
P. n. p. 8, 5 ,,Quae est ista, quae ascendit de de-
serto, deliciis affluens, dnnixa super dilectum su-
um?" 103. Podobne stanowisko zajęli: Smoleń, Holz-
herr, Tórók, a ostatnio Maria Łodyńska-Kosiń-
ska 104.
Tłumaczy to, dlaczego Chrystus, unosząc Ma-
rię do nieba, obejmuje Ją czule („sponsa per di-
lectionem"). Motyw ten spotykamy u Mistrza z Ce-
si na centralnej tablicy rekomponowanego reta-
bulum tzw. Porte de Siene w St.-Jean-Cap-Ferrat
(ryc. 19). Meiss dostrzegł tu inspirację wersetami
P. n. p. 2, 6 i 8, 3: ,,Leva eius sub capite meo et
dextera illius amplexabit me". Słowa te, wypisa-
rende Vision gedacht". Por. też przeciwstawienie ujęć
Śmierci Marii na odwrociu tzw. „ołtarza Mikołaja z
Verdun", Klosterneuburg, Stiftsmuseum, i na fresku w
chórze wiedeńskiego kościoła Sw. Michała, które prze-
prowadza E. Lanc, Die neuaufgedeckten Wandmalereien
der Michaelerkirche in Wien (Osterreichische Zeitschrift
fur Kunst und Denkmalpflege, XXIX, 1975), s. 6—10, il.
8 i 11.
19. Mistrz Cesi, Wniebowzięcie Marii, St.-Jean-Cap-Fer-
rat, Musee Ile de France, ok. 1320 (wg M. Meissa)
ne na zwoju, trzyma obejmowana przez Chrystu-
sa Maria w mozaikowej scenie Gloryfikacji in
thalamo aethereo w rzymskim kościele S. Maria
in Trastevere (ryc. 20) 105.
Drugim typem Assunty jest Niewiasta Apoka-
liptyczna (Obj. 12, 1 n). Na tkaninie z Heiligen-
103 Staedel, o.c, s. 51, por. też s. 10; Skrudlik,
o. c, s. 64.
104 Smoleń, Ołtarz Mariacki..., s. 296—317; H o 1 z-
herr, o. c, s. 12; T o r 6 k, o. c, s. 193; M. Łodyń-
ska-K o s i ń s k a, „Ingenium et labor". Uwagi o ce-
chach nowatorskich ołtarza Mariackiego Wita Stwosza
(Biuletyn Historii Sztuki, XLIII, 1981), s. 142.
105 M. M e i s s, Refłections of Assisi: A Tabernacłe
50
museum — Knihovna, ok. 1395 (wg G. Torok)
czasie ponadnaturalnym <(aevum). O ile nam wia-
domo, jako pierwsza uwagę na ten temat poczy-
niła Elsę Staedel, następnie Skrudlik widział w
omawianej grupie plastyczną interpretację słów
P. n. p. 8, 5 ,,Quae est ista, quae ascendit de de-
serto, deliciis affluens, dnnixa super dilectum su-
um?" 103. Podobne stanowisko zajęli: Smoleń, Holz-
herr, Tórók, a ostatnio Maria Łodyńska-Kosiń-
ska 104.
Tłumaczy to, dlaczego Chrystus, unosząc Ma-
rię do nieba, obejmuje Ją czule („sponsa per di-
lectionem"). Motyw ten spotykamy u Mistrza z Ce-
si na centralnej tablicy rekomponowanego reta-
bulum tzw. Porte de Siene w St.-Jean-Cap-Ferrat
(ryc. 19). Meiss dostrzegł tu inspirację wersetami
P. n. p. 2, 6 i 8, 3: ,,Leva eius sub capite meo et
dextera illius amplexabit me". Słowa te, wypisa-
rende Vision gedacht". Por. też przeciwstawienie ujęć
Śmierci Marii na odwrociu tzw. „ołtarza Mikołaja z
Verdun", Klosterneuburg, Stiftsmuseum, i na fresku w
chórze wiedeńskiego kościoła Sw. Michała, które prze-
prowadza E. Lanc, Die neuaufgedeckten Wandmalereien
der Michaelerkirche in Wien (Osterreichische Zeitschrift
fur Kunst und Denkmalpflege, XXIX, 1975), s. 6—10, il.
8 i 11.
19. Mistrz Cesi, Wniebowzięcie Marii, St.-Jean-Cap-Fer-
rat, Musee Ile de France, ok. 1320 (wg M. Meissa)
ne na zwoju, trzyma obejmowana przez Chrystu-
sa Maria w mozaikowej scenie Gloryfikacji in
thalamo aethereo w rzymskim kościele S. Maria
in Trastevere (ryc. 20) 105.
Drugim typem Assunty jest Niewiasta Apoka-
liptyczna (Obj. 12, 1 n). Na tkaninie z Heiligen-
103 Staedel, o.c, s. 51, por. też s. 10; Skrudlik,
o. c, s. 64.
104 Smoleń, Ołtarz Mariacki..., s. 296—317; H o 1 z-
herr, o. c, s. 12; T o r 6 k, o. c, s. 193; M. Łodyń-
ska-K o s i ń s k a, „Ingenium et labor". Uwagi o ce-
chach nowatorskich ołtarza Mariackiego Wita Stwosza
(Biuletyn Historii Sztuki, XLIII, 1981), s. 142.
105 M. M e i s s, Refłections of Assisi: A Tabernacłe
50