11. Albrecht Diirer, Pietas Domini, drzeworyt z r. 1511
się świadczyć o innym pierwotnym pochodzeniu.
Podobnie nie możemy się wypowiedzieć co do pre-
delli i zwieńczenia 33.
Dane archiwalne pozostawiły szczupłe wzmian-
ki, pozwalające tylko na fragmentaryczne odtwo-
rzenie historii tryptyku. Niestety wizytacje ko-
ścioła tylko sumarycznie omawiają ołtarze. W r.
1596 w głównym ołtarzu znajdował się omawia-
ny tryptyk 34. W r. 1618 sprawa przedstawia się
mniej jasno, krótka wzmianka informuje, iż oł-
tarz jest ,,noviter facto, sed nondam depicto" 3S.
Interpretacja nie jest łatwa; być może wykonano
w tym czasie nową mensę (?) albo i nowe reta-
bulum, chociaż w kościele nie zachował się po
nim żaden fragment, brak również obrazów lub
rzeźb z tego okresu. Może w jakiejś nowej struk-
Katarzyny w Krakowie): 1) Chrystus przed Piłatem, 2)
Wjazd do Jeruzalem, 3) Biczowanie, 4) Zmartwychwsta-
nie.
33 Można przyjąć na podstawie porównania z niektó-
rymi dziełami pokrewnymi i współczesnymi, że zwień-
czenie mogło posiadać kształt półkolisty.
34 Archiwum Kapituły Krakowskiej, wizytacja J. Ra-
dziwiłła.
35 Tamże, wizytacja J. Foxa.
36 Tamże, wizytacja M. Kunickiego.
turze — nie zachowanej — umieszczono obrazy z
tryptyku. W r. 1730 znajdujemy lakoniczną
wzmiankę na temat wymienionego ołtarza: ,,in
magni choro desolata"36. Niewątpliwie niedługo
potem wykonano ołtarz znajdujący się tu do dziś,
o rokokowym retabulum architektonicznym.
Obraz główny z dawnego tryptyku został umiesz-
czony w polu środkowym.
W w. XVIII obraz został ozdobiony zgodnie z
ówczesną modą koronami i sukienkami. Niewąt-
pliwie w tym też czasie dokonano przemalowań
zubożających ikonografię, ograniczając ją do Marii
z Dzieciątkiem. Pierwotna sukienka była zapewne
srebrna, do naszych czasów przetrwała jednak
drewniana, prawdopodobnie wykonana w począt-
ku w. XIX w związku z konfiskatami sreber ko-
ścielnych w dobie józefinizmu, które na terenach
12. Albrecht Diirer, Nawiedzenie, fragment drzeworytu
z ok. r. 1503—1504
63
się świadczyć o innym pierwotnym pochodzeniu.
Podobnie nie możemy się wypowiedzieć co do pre-
delli i zwieńczenia 33.
Dane archiwalne pozostawiły szczupłe wzmian-
ki, pozwalające tylko na fragmentaryczne odtwo-
rzenie historii tryptyku. Niestety wizytacje ko-
ścioła tylko sumarycznie omawiają ołtarze. W r.
1596 w głównym ołtarzu znajdował się omawia-
ny tryptyk 34. W r. 1618 sprawa przedstawia się
mniej jasno, krótka wzmianka informuje, iż oł-
tarz jest ,,noviter facto, sed nondam depicto" 3S.
Interpretacja nie jest łatwa; być może wykonano
w tym czasie nową mensę (?) albo i nowe reta-
bulum, chociaż w kościele nie zachował się po
nim żaden fragment, brak również obrazów lub
rzeźb z tego okresu. Może w jakiejś nowej struk-
Katarzyny w Krakowie): 1) Chrystus przed Piłatem, 2)
Wjazd do Jeruzalem, 3) Biczowanie, 4) Zmartwychwsta-
nie.
33 Można przyjąć na podstawie porównania z niektó-
rymi dziełami pokrewnymi i współczesnymi, że zwień-
czenie mogło posiadać kształt półkolisty.
34 Archiwum Kapituły Krakowskiej, wizytacja J. Ra-
dziwiłła.
35 Tamże, wizytacja J. Foxa.
36 Tamże, wizytacja M. Kunickiego.
turze — nie zachowanej — umieszczono obrazy z
tryptyku. W r. 1730 znajdujemy lakoniczną
wzmiankę na temat wymienionego ołtarza: ,,in
magni choro desolata"36. Niewątpliwie niedługo
potem wykonano ołtarz znajdujący się tu do dziś,
o rokokowym retabulum architektonicznym.
Obraz główny z dawnego tryptyku został umiesz-
czony w polu środkowym.
W w. XVIII obraz został ozdobiony zgodnie z
ówczesną modą koronami i sukienkami. Niewąt-
pliwie w tym też czasie dokonano przemalowań
zubożających ikonografię, ograniczając ją do Marii
z Dzieciątkiem. Pierwotna sukienka była zapewne
srebrna, do naszych czasów przetrwała jednak
drewniana, prawdopodobnie wykonana w począt-
ku w. XIX w związku z konfiskatami sreber ko-
ścielnych w dobie józefinizmu, które na terenach
12. Albrecht Diirer, Nawiedzenie, fragment drzeworytu
z ok. r. 1503—1504
63