DOI Artikel:
Pencakowski, Paweł: Rzeźby w kaplicy Ogrojcowej przy kościele Św. Barbary w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20538#0030
1. Kaplica Ogrojcowa przy kościele Sw. Barbary w Krakowie
(fot. J. Langda)
tyście4. Stwierdzono zgodnie, że figury składają
się na scenę Modlitwy Chrystusa w Ogrojcu, na-
tomiast tematem malowidła jest Wejście siepaczy
z Judaszem do Ogrodu Oliwnego 5 * * * * * * * * * * * * * * *.
4 Kaplica Ogrojcowa przy kościele Św. Barbary w
Krakowie nie posiada, jak dotychczas, publikowanego
opracowania monograficznego, obejmującego całokształt
zagadnień architektury, rzeźby i malowidła. Oto dotych-
czasowa literatura, omawiająca w szczególności sprawy
związane z rzeźbą, malowidłem, funkcją i treściami ideo-
wymi budynku: Z. H e n d e 1, Kaplica Zmarłych zwana
Ogrojcem przy kościele Św. Barbary w Krakowie (Spra-
wozdania KHS, V, Kraków 1896), s. 235—242; W. Bu-
sze z k i e w i c z, Stare cmentarze krakowskie, ich zabyt-
ki sztuki i rytuału kościelnego (Rocznik Krakowski, I,
1898), s. 16—18; S. C e r c h a, F. Kopera, Pomniki Kra-
kowa, I, Kraków 1904, s. 107—109; M. Sokołowski,
Studia do historii rzeźby w Polsce w. XV i XVI (Spra-
wozdania KHS, VII, Kraków 1906), s. 188; F. Kopera,
Wit Stwosz w Krakowie (Rocznik Krakowski, X, 1907),
s. 81—82; M. Lossnitzer, Veit Stoss, die Herkunft
Zasadnicze różnice poglądów zarysowują się
w odniesieniu do pochodzenia figur, ich związku
z budynkiem i malowidłem oraz wzajemnego sto-
sunku. Rozmaicie określano czas powstania rzeźb,
seiner Kunst, seine Werke wid sein Leben, Leipzig
1912, s. 83 i 121; B. D a u n, Veit Stoss, seine Schule in
Deutschland, Polen, Ungarn und Siebenburgen, wyd. 2,
Leipzig 1916, s. 32—33 i 42; T. Dobrowolski, Studia
nad średniowiecznym malarstwem ściennym w Polsce,
Poznań 1927, s. 109—113; C. Th. Muller, Veit Stoss
[w:] Thieme, Becker, Allgemeines Lezikon der bil-
denden Kiinstler, Leipzig 1938, t. XXXII, s. 133; T. Szy-
dłowski, Ze studiów nad Stwoszem i sztuką jego cza-
sów (Rocznik Krakowski, XXVI, 1935), s. 37; Katalog za-
bytków..., is. 96; T. Dobrowolski, Sztuka Krakowa,
wyd. 5 Kraków 1978, s. 170.
5R. Leszczyńska (Działalność konserwatorska
Juliusza Makarewicza (Ochrona Zabytków 1963, s. 29))
twierdzi, że malowidło przedstawia scenę Pojmania Chry-
stusa.
22
(fot. J. Langda)
tyście4. Stwierdzono zgodnie, że figury składają
się na scenę Modlitwy Chrystusa w Ogrojcu, na-
tomiast tematem malowidła jest Wejście siepaczy
z Judaszem do Ogrodu Oliwnego 5 * * * * * * * * * * * * * * *.
4 Kaplica Ogrojcowa przy kościele Św. Barbary w
Krakowie nie posiada, jak dotychczas, publikowanego
opracowania monograficznego, obejmującego całokształt
zagadnień architektury, rzeźby i malowidła. Oto dotych-
czasowa literatura, omawiająca w szczególności sprawy
związane z rzeźbą, malowidłem, funkcją i treściami ideo-
wymi budynku: Z. H e n d e 1, Kaplica Zmarłych zwana
Ogrojcem przy kościele Św. Barbary w Krakowie (Spra-
wozdania KHS, V, Kraków 1896), s. 235—242; W. Bu-
sze z k i e w i c z, Stare cmentarze krakowskie, ich zabyt-
ki sztuki i rytuału kościelnego (Rocznik Krakowski, I,
1898), s. 16—18; S. C e r c h a, F. Kopera, Pomniki Kra-
kowa, I, Kraków 1904, s. 107—109; M. Sokołowski,
Studia do historii rzeźby w Polsce w. XV i XVI (Spra-
wozdania KHS, VII, Kraków 1906), s. 188; F. Kopera,
Wit Stwosz w Krakowie (Rocznik Krakowski, X, 1907),
s. 81—82; M. Lossnitzer, Veit Stoss, die Herkunft
Zasadnicze różnice poglądów zarysowują się
w odniesieniu do pochodzenia figur, ich związku
z budynkiem i malowidłem oraz wzajemnego sto-
sunku. Rozmaicie określano czas powstania rzeźb,
seiner Kunst, seine Werke wid sein Leben, Leipzig
1912, s. 83 i 121; B. D a u n, Veit Stoss, seine Schule in
Deutschland, Polen, Ungarn und Siebenburgen, wyd. 2,
Leipzig 1916, s. 32—33 i 42; T. Dobrowolski, Studia
nad średniowiecznym malarstwem ściennym w Polsce,
Poznań 1927, s. 109—113; C. Th. Muller, Veit Stoss
[w:] Thieme, Becker, Allgemeines Lezikon der bil-
denden Kiinstler, Leipzig 1938, t. XXXII, s. 133; T. Szy-
dłowski, Ze studiów nad Stwoszem i sztuką jego cza-
sów (Rocznik Krakowski, XXVI, 1935), s. 37; Katalog za-
bytków..., is. 96; T. Dobrowolski, Sztuka Krakowa,
wyd. 5 Kraków 1978, s. 170.
5R. Leszczyńska (Działalność konserwatorska
Juliusza Makarewicza (Ochrona Zabytków 1963, s. 29))
twierdzi, że malowidło przedstawia scenę Pojmania Chry-
stusa.
22