DOI Artikel:
Kozłowski, Janusz Krzysztof; Kuczman, Kazimierz: Włoska fundacja krakowskiego malodwidła cechowego: Epitafijny obraz Ainolfa Tedaldiego w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20538#0060
10. Pejzaż w scenie ze św. Dominikiem, fragment obrazu z Jodłownika
(fot. W. Gumuła)
kony47, artysta wcale nie okazał się konserwa-
tywny w traktowaniu tła, umieszczając okno w
głębi środkowej sceny, zaś w scenach bocznych
pejzaż. Wprowadził zatem renesansowy pierwia-
stek przestrzenności i swobody, stanowiący prze-
ciwwagę dla stłoczonej, utrzymanej w ryzach
schematów ikonograficznych, kompozycji pierw-
szego planu. Podkreślić należy dużą sprawność
malarza w odtwarzaniu pejzażu, odczucie głębi
przestrzennej, wprowadzenie perspektywy line-
arnej i powietrznej. Nie można wykluczyć, iż au-
torem krajobrazów w tle był młodszy współpra-
cownik mistrza, bardziej uwrażliwiony na „no-
winki” płynące z Włoch i Niderlandów przez
47 Zob. J. Braun, Der Christliche Altar, II, Miin-
chen 1924, s. 282—283; M. Skubiszewska, Malarstwo
Italii w latach 1250—1400, Warszawa 1980, passim; G.
S o r m a n i, Ancona d’altare [w:] Dizionario delle Arti,
52
I, Novara 1963, s. 83 n. W polskim malarstwie tablico-
wym przykładami ankon są: poliptyk z Dobczyc i tryp-
tyk z Szańca (zaginiony).
(fot. W. Gumuła)
kony47, artysta wcale nie okazał się konserwa-
tywny w traktowaniu tła, umieszczając okno w
głębi środkowej sceny, zaś w scenach bocznych
pejzaż. Wprowadził zatem renesansowy pierwia-
stek przestrzenności i swobody, stanowiący prze-
ciwwagę dla stłoczonej, utrzymanej w ryzach
schematów ikonograficznych, kompozycji pierw-
szego planu. Podkreślić należy dużą sprawność
malarza w odtwarzaniu pejzażu, odczucie głębi
przestrzennej, wprowadzenie perspektywy line-
arnej i powietrznej. Nie można wykluczyć, iż au-
torem krajobrazów w tle był młodszy współpra-
cownik mistrza, bardziej uwrażliwiony na „no-
winki” płynące z Włoch i Niderlandów przez
47 Zob. J. Braun, Der Christliche Altar, II, Miin-
chen 1924, s. 282—283; M. Skubiszewska, Malarstwo
Italii w latach 1250—1400, Warszawa 1980, passim; G.
S o r m a n i, Ancona d’altare [w:] Dizionario delle Arti,
52
I, Novara 1963, s. 83 n. W polskim malarstwie tablico-
wym przykładami ankon są: poliptyk z Dobczyc i tryp-
tyk z Szańca (zaginiony).