DOI Artikel:
Krakowski, Piotr: Architektura neogotycka w Krakowie
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20538#0180
12. Collegium Physicum (19PI) (fot. A. Pawlikowski)
sikiego (na życzenie właściciela) godłem przedsta-
wiającym Feniksa. W miejsce boniowanego por-
talu barokowego wprowadzona została gotycka
furta, a pierwotny portal gotycki posłużył jako
wejście do apteki. Ekielski dokonał również pełnej
rekonstrukcji gotyckich obramień okiennych, któ-
rych fragmenty znalazł pod tynkiem. Odkryte zo-
stały także dwa bogato profilowane stropy w po-
kojach pierwszego piętra i jeden w tylnym po-
koju piętra drugiego.
Prace konserwatorskie Ekielskiego spotkały
się z powszechnym uznaniem. M. in. Klemens Bą-
kowski tak pisał na ten temat: ,,W lipcu 1897,
przy restauracji domu Nr 45 w Rynku, po odrzu-
ceniu tynku okazały się przepyszne, gotyckie rze-
źbione węgary okien I i II piętra. Widocznie kie-
dyś zubożały właściciel nie był w stanie (ich na-
prawić i, wstawiwszy drewniane futryny, zamu-
rował węgary bez śladu. Na szczęście (znalazła się
obecnie ta kamienica w dobrym ręku pp. Sied-
148 K. B ą k o w s k i, O wartości zabytków świeckiego
budownictwa Krakowa (Biblioteka Krakowska 3), Kra-
ków 1897, s. 11; zob. także Starożytny dom w Rynku
głównym w Krakowie (Czasopismo Techniczne [krakow-
leckich, którzy postanowili nie żałować kosztów,
aby domowi przywrócić dawną oryginalną szatę:
będzie to rzadki okaz domu mieszkalnego gotyc-
kiego, z charakterystyczną późniejszą attyką” 148.
W r. 1899 przebudował także Ekielski kamie-
nicę przy ul. Szpitalnej 4, pozostawiając fasadę w
surowej cegle i wprowadzając późnogotyckie o-
bramienia okienne, dodatkowo urozmaicone mo-
tywami „zakopiańskimi”. W tym samym czasie
opracował projekt istniejącej do dziś witryny skle-
powej 149. Do grupy tego rodzaju budynków za-
liczyć należy także probostwo przy kościele Św.
Anny. Gruntownie odrestaurowana fasada w r.
1886 jest dziełem Karola Knausa. W stronę malo-
wniczego ekleiktyizimiu skłania się neogotycki dom
własny Jana Sas-Zubrzyckiego, pochodzący z r.
1896. Ten, utrzymany w surowej cegle, budynek
posiadał konsekwentnie zaprojektowane przez Zu-
brzyckiego neogotyckie wnętrza.
Fazę późnego historyzmu reprezentuje wresz-
s'kie], nr 4 z 15 IV 1808), s. 33.
149 projekt budynku nosi datę 13 lutego 1899, projekt
witryny sklepowej 22 lipca 1899.
172
sikiego (na życzenie właściciela) godłem przedsta-
wiającym Feniksa. W miejsce boniowanego por-
talu barokowego wprowadzona została gotycka
furta, a pierwotny portal gotycki posłużył jako
wejście do apteki. Ekielski dokonał również pełnej
rekonstrukcji gotyckich obramień okiennych, któ-
rych fragmenty znalazł pod tynkiem. Odkryte zo-
stały także dwa bogato profilowane stropy w po-
kojach pierwszego piętra i jeden w tylnym po-
koju piętra drugiego.
Prace konserwatorskie Ekielskiego spotkały
się z powszechnym uznaniem. M. in. Klemens Bą-
kowski tak pisał na ten temat: ,,W lipcu 1897,
przy restauracji domu Nr 45 w Rynku, po odrzu-
ceniu tynku okazały się przepyszne, gotyckie rze-
źbione węgary okien I i II piętra. Widocznie kie-
dyś zubożały właściciel nie był w stanie (ich na-
prawić i, wstawiwszy drewniane futryny, zamu-
rował węgary bez śladu. Na szczęście (znalazła się
obecnie ta kamienica w dobrym ręku pp. Sied-
148 K. B ą k o w s k i, O wartości zabytków świeckiego
budownictwa Krakowa (Biblioteka Krakowska 3), Kra-
ków 1897, s. 11; zob. także Starożytny dom w Rynku
głównym w Krakowie (Czasopismo Techniczne [krakow-
leckich, którzy postanowili nie żałować kosztów,
aby domowi przywrócić dawną oryginalną szatę:
będzie to rzadki okaz domu mieszkalnego gotyc-
kiego, z charakterystyczną późniejszą attyką” 148.
W r. 1899 przebudował także Ekielski kamie-
nicę przy ul. Szpitalnej 4, pozostawiając fasadę w
surowej cegle i wprowadzając późnogotyckie o-
bramienia okienne, dodatkowo urozmaicone mo-
tywami „zakopiańskimi”. W tym samym czasie
opracował projekt istniejącej do dziś witryny skle-
powej 149. Do grupy tego rodzaju budynków za-
liczyć należy także probostwo przy kościele Św.
Anny. Gruntownie odrestaurowana fasada w r.
1886 jest dziełem Karola Knausa. W stronę malo-
wniczego ekleiktyizimiu skłania się neogotycki dom
własny Jana Sas-Zubrzyckiego, pochodzący z r.
1896. Ten, utrzymany w surowej cegle, budynek
posiadał konsekwentnie zaprojektowane przez Zu-
brzyckiego neogotyckie wnętrza.
Fazę późnego historyzmu reprezentuje wresz-
s'kie], nr 4 z 15 IV 1808), s. 33.
149 projekt budynku nosi datę 13 lutego 1899, projekt
witryny sklepowej 22 lipca 1899.
172