Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (28.1992)

C b t I I) t

Koj

\ i it n iuia ui n ti

USUlt 1^11^ kul .1 <f U I 1

** .4no a t iin t ttiy ii
łi ato rrfc u n ‘i r u i ,\ ist
*h'e nv>*vo i\ ri /k'k

i< is 0 r fi IM 1

• ' ^ n hol ni

*?*n*"*-*™ I*
i% iso ku umKtl H ,

H H iSlip isVin c t rvi

1. Nota fundacyjna księcia Koriata, Ewangeliarz Ławryszewski, fol. 177v (fot J. Różycki)

redakcją z początku XIV wieku6. L. P. Żukowska,
rosyjska slawistka zajmująca się staroruskimi ręko-
pisami liturgicznymi, Ewangeliarz Ławryszewski zali-
cza do południowej grupy pełnych aprakosów, czyli
ksiąg zawierających lekcje ewangeliczne na wszystkie
dni roku liturgicznego, i datuje go na 1329 rok na
podstawie przypisu do noty fundacyjnej nowogródz-
kiego księcia Koriata, zamieszczonej na fol. 177v7
(ryc. 1). Badania nad tekstem podjęła również Teresa
Friedelówna (1974), która w obszernej i wnikliwej
analizie paleograficznej i filologicznej wykazała, że
Ewangeliarz Ławryszewski jest południoworuską re-
dakcją z przełomu XIII i XIV wieku, spisaną według

skowo unłwiersiteta [...] o runicznych, zaniatijach za graniceju s 20
maja po 20 sientiabrja 1882 goda (Warszawskije izwiestija, 1883, 2),
s. 47-82; za: T. Friedelówna, Ewangeliarz Ławryszewski. Mono-
grafia zabytku, Wrocław 1974, s. 5-6.

6 I. S. Swiencickij, Ławryszewskoje ewangelije naczała XIV
wieka (Izwiestija Otdieła Russkawo Jazyka i Słowiesnosti LAN, 8,
1, 1913), s. 208.

7 Por. Friedelówna, o. c., s. 71.

8 Ibid., s. 228.

9 W. Mole, Miniatury Ewangeliarza Ławryszewskiego nr 2097

różnych wzorów przez kilku lub nawet kilkunastu (!)
kopistów8.

Dotychczas jedynie Wojsław Mole ujął problema-
tykę miniatur w Ewangeliarzu w ramy niewielkiego
artykułu, opublikowanego w 1927 roku. Za czas
powstania miniatur przyjął on schyłek XIV wieku9.
Poza XIV wiek nie wykraczają i inni badacze.
P. M. Żółtowski omawiając dzieje sztuki ukraińskiej
wymienia pośród wielu zabytków także Ewangeliarz
Ławryszewski i ogólnie datuje go na XIV wiek10.
Najnowszy pogląd wysunęła Olga Popowa (1983),
która powstanie miniatur przesuwa na początek XIV
wieku11.

w Muzeum ks. Czartoryskich w Krakowie (Sprawozdania z posie-
dzeń Akademii Umiejętności, 31, 1927, z. 2), s. 4-5; Tenże, Les
miniatures de lEuangeliaire de Ławryszew [w:] Lart byzantin chez
les Slaves, 5, Paris 1932, s. 437.

10 P. M. Żołtowskij, Miniatiura XIV-pierszoi połowini XVII
stolittja [w:] Istorija ukrainskowo mistectwa, 2, Kiiw 1967,
s. 319-336.

11 O. P. Popowa, Russkaja kniżnaja miniatiura XI-XV wie-
ków [w:] Driewnierusskoje iskusstwo. Rukopisnaja kniga, 3, Mosk-
wa 1983, s. 17.

14