DOI Artikel:
Smorąg Różycka, Małgorzata: Miniatury "Ewangeliarza Ławryszewskiego": Zagadnienie stylu
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.20613#0026
raźnie nie ukończył Wieczerzy w Emaus, a także
cyklu cudów.
WIZERUNEK ŁUKASZA EWANGELISTY (ryc. 9)
Przedstawienie Łukasza zajmuje dolną część kar-
ty, poniżej pięciu wersów Ewangelii Mateusza. Łu-
kasz siedzi w fotelu przy stole, na którym leżą
przybory do pisania. Pochylając się nad rozłożoną na
kolanach księgą, pisze długim piórem na jej karcie.
Nieobute, duże stopy wspiera na podnóżku, którego
boczna ścianka, podobnie jak stołu, jest arkadowo
podcięta. Niewielką i szczupłą postać Łukasza, ujętą
z profilu, okrywa niebieska tunika i zielony płaszcz
przełożony przez lewe ramię i przewiązany w pasie.
rttMn riAHiTę,
rn a*r eąyamuai iMTtSfjATS?!*
!»mi wNMm>ji'ł«ri n»cncłn*Vh « ru(|tAT*.ipm»4.ATAri
9. Łukasz Ewangelista, miniatura w Ewangeliarzu Ławry szewskim,
fol. 167v (fot. A. Rzepecki)
Drobną twarz Ewangelisty (ryc. 9), o wystających
kościach policzkowych i lekko zaokrąglonym pod-
bródku, okala ciemny zarost i krótkie, ciemne włosy.
Pod półkoliście zarysowanymi brwiami wyraźne są
oczy o migdałowym kształcie z źrenicami przylegają-
cymi do linii górnych powiek. Nos jest krótki i sze-
roki. Opadające kąciki wąskich warg nadają twarzy
wyraz smutku, potęgowany jeszcze przez dwie głębo-
kie bruzdy biegnące od nosa ku brodzie. Architek-
toniczne tło tworzą dwa cyboria, których kopuły
— jedna półkolista, a druga w kształcie stożka
— wsparte są na cienkich, kręconych kolumienkach.
Po przeciwnej stronie, za stołem, ukazany jest portyk
z kolumną przewiązaną draperią i ze stylizowaną
palmetą w zwieńczeniu. Zza portyku wychyla się
półpostać wołu z księgą, a nieco niżej widnieje imię
Łukasza zapisane cyrylicą.
Cechujący Łukasza typ twarzy i kanon postaci
występuje w kilku jeszcze miniaturach Ewangeliarza.
Reprezentuje je Chrystus we Wskrzeszeniu córki Jaira
(ryc. 13), Wjeździe do Jerozolimy (ryc. 14), Wskrzesze-
niu Łazarza (ryc. 15), a także Józef w Spotkaniu
Symeona ze Świętą Rodziną (ryc. 16). Szczególnie
bliski jest rysunek oczu o źrenicach w charakterysty-
czny sposób przylegających do górnych powiek, owal
twarzy oraz kszałt nosa, szerokiego i krótkiego (por.
ryc. 10,11,12). Wspólna jest również pewna deforma-
10. Łukasz Ewangelista, fragment ryc. 8
11. Chrystus, fragment ryc. 14
A „ "
12 Chrystus, fragment ryc. 15
22
cyklu cudów.
WIZERUNEK ŁUKASZA EWANGELISTY (ryc. 9)
Przedstawienie Łukasza zajmuje dolną część kar-
ty, poniżej pięciu wersów Ewangelii Mateusza. Łu-
kasz siedzi w fotelu przy stole, na którym leżą
przybory do pisania. Pochylając się nad rozłożoną na
kolanach księgą, pisze długim piórem na jej karcie.
Nieobute, duże stopy wspiera na podnóżku, którego
boczna ścianka, podobnie jak stołu, jest arkadowo
podcięta. Niewielką i szczupłą postać Łukasza, ujętą
z profilu, okrywa niebieska tunika i zielony płaszcz
przełożony przez lewe ramię i przewiązany w pasie.
rttMn riAHiTę,
rn a*r eąyamuai iMTtSfjATS?!*
!»mi wNMm>ji'ł«ri n»cncłn*Vh « ru(|tAT*.ipm»4.ATAri
9. Łukasz Ewangelista, miniatura w Ewangeliarzu Ławry szewskim,
fol. 167v (fot. A. Rzepecki)
Drobną twarz Ewangelisty (ryc. 9), o wystających
kościach policzkowych i lekko zaokrąglonym pod-
bródku, okala ciemny zarost i krótkie, ciemne włosy.
Pod półkoliście zarysowanymi brwiami wyraźne są
oczy o migdałowym kształcie z źrenicami przylegają-
cymi do linii górnych powiek. Nos jest krótki i sze-
roki. Opadające kąciki wąskich warg nadają twarzy
wyraz smutku, potęgowany jeszcze przez dwie głębo-
kie bruzdy biegnące od nosa ku brodzie. Architek-
toniczne tło tworzą dwa cyboria, których kopuły
— jedna półkolista, a druga w kształcie stożka
— wsparte są na cienkich, kręconych kolumienkach.
Po przeciwnej stronie, za stołem, ukazany jest portyk
z kolumną przewiązaną draperią i ze stylizowaną
palmetą w zwieńczeniu. Zza portyku wychyla się
półpostać wołu z księgą, a nieco niżej widnieje imię
Łukasza zapisane cyrylicą.
Cechujący Łukasza typ twarzy i kanon postaci
występuje w kilku jeszcze miniaturach Ewangeliarza.
Reprezentuje je Chrystus we Wskrzeszeniu córki Jaira
(ryc. 13), Wjeździe do Jerozolimy (ryc. 14), Wskrzesze-
niu Łazarza (ryc. 15), a także Józef w Spotkaniu
Symeona ze Świętą Rodziną (ryc. 16). Szczególnie
bliski jest rysunek oczu o źrenicach w charakterysty-
czny sposób przylegających do górnych powiek, owal
twarzy oraz kszałt nosa, szerokiego i krótkiego (por.
ryc. 10,11,12). Wspólna jest również pewna deforma-
10. Łukasz Ewangelista, fragment ryc. 8
11. Chrystus, fragment ryc. 14
A „ "
12 Chrystus, fragment ryc. 15
22