DOI Artikel:
Gadomski, Jerzy: Mistrz Rodziny Marii - krakowski malarz pierwszej ćwierci XVI wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20613#0088
11. Ofiara Zachariasza, kwatera poliptyku z Sabinowa. Budapeszt,
Magyar Nemzeti Galeria (wg Radocsaya)
półgrosz lub dukat z czasów Aleksandra mógłby
wskazywać na lata jego panowania, tzn. na rok około
1505. Wtedy właśnie szerzył się propagowany przez
Mikołaja Lanckoroóskiego i biskupa Jana Konars-
kiego kult św. Jana Jałmużnika.
7. Obraz Zaśnięcie Matki Boskiej w głównym
ołtarzu parafialnego kościoła Św. Jakuba w Piotr-
kowie Trybunalskim26 jest przypuszczalnie dzie-
łem dwóch malarzy, przy czym pomocnik Mistrza
Rodziny Marii namalował jedynie głowy kilku apos-
tołów trzeciego planu, główną zaś grupę postaci
rzędów pierwszego i drugiego wykonał sam Mistrz27.
26 Obraz odzyskał kształt późnogotycki w czasie konserwacji
w r. 1966; wkrótce opublikowany przez M. Puciatę, Obraz
Zaśnięcia Matki Boskiej w kościele fornym w Piotrkowie Trybunal-
skim (Biuletyn Historii Sztuki, 32, 1970), s. 101—105. W dawniej-
szych ocenach autorów, którzy znali obraz jeszcze przemalowany,
zaliczany był „do dzieł wyszłych niewątpliwie z pracowni Czar-
nych” (Walicki, Malarstwo polskie. Gotyk..., s. 44, 324, 325;
12. Św. Jan Chrzciciel napominający Heroda, kwatera poliptyku
z Sabinowa. Budapeszt, Magyar Nemzeti Galeria (wg Radocsaya)
Wyraźny dowód jego autorstwa stanowi młodzieńcza
głowa św. Jana, zestawiana już z Archaniołem Micha-
łem na głównej tablicy tryptyku w Dębnie28, przede
wszystkim zaś rzuca się w oczy niemal identyczna
charakterystyka fizjonomii apostoła w kapturze przy
lewej krawędzi Zaśnięcia w Piotrkowie i św. Jana
Chrzciciela na skrzydle z Jędrzejowa (ryc. 10, 28).
Obraz w Piotrkowie powstał zapewne w latach
1505—1510.
8. Kompozycja o tym samym temacie: Zaśnięcie
Marii, dawniej w zbiorach prywatnych w Kielcach
(Warszawa, Muzeum Narodowe, nr inw. 72.412) nale-
Tenże, Zloty widnokrąg, Warszawa 1965, s. 21) albo „najbliższych
chronologicznie okresowi działalności malarza Marcina [Czar-
nego]” (Juszczak, o. c., s. 314—315).
27 Ręce dwóch malarzy rozpoznała w obrazie Puciata,
o. c., s. 103.
28 Ibid., s. 104—105, il. 8, 9.
84
Magyar Nemzeti Galeria (wg Radocsaya)
półgrosz lub dukat z czasów Aleksandra mógłby
wskazywać na lata jego panowania, tzn. na rok około
1505. Wtedy właśnie szerzył się propagowany przez
Mikołaja Lanckoroóskiego i biskupa Jana Konars-
kiego kult św. Jana Jałmużnika.
7. Obraz Zaśnięcie Matki Boskiej w głównym
ołtarzu parafialnego kościoła Św. Jakuba w Piotr-
kowie Trybunalskim26 jest przypuszczalnie dzie-
łem dwóch malarzy, przy czym pomocnik Mistrza
Rodziny Marii namalował jedynie głowy kilku apos-
tołów trzeciego planu, główną zaś grupę postaci
rzędów pierwszego i drugiego wykonał sam Mistrz27.
26 Obraz odzyskał kształt późnogotycki w czasie konserwacji
w r. 1966; wkrótce opublikowany przez M. Puciatę, Obraz
Zaśnięcia Matki Boskiej w kościele fornym w Piotrkowie Trybunal-
skim (Biuletyn Historii Sztuki, 32, 1970), s. 101—105. W dawniej-
szych ocenach autorów, którzy znali obraz jeszcze przemalowany,
zaliczany był „do dzieł wyszłych niewątpliwie z pracowni Czar-
nych” (Walicki, Malarstwo polskie. Gotyk..., s. 44, 324, 325;
12. Św. Jan Chrzciciel napominający Heroda, kwatera poliptyku
z Sabinowa. Budapeszt, Magyar Nemzeti Galeria (wg Radocsaya)
Wyraźny dowód jego autorstwa stanowi młodzieńcza
głowa św. Jana, zestawiana już z Archaniołem Micha-
łem na głównej tablicy tryptyku w Dębnie28, przede
wszystkim zaś rzuca się w oczy niemal identyczna
charakterystyka fizjonomii apostoła w kapturze przy
lewej krawędzi Zaśnięcia w Piotrkowie i św. Jana
Chrzciciela na skrzydle z Jędrzejowa (ryc. 10, 28).
Obraz w Piotrkowie powstał zapewne w latach
1505—1510.
8. Kompozycja o tym samym temacie: Zaśnięcie
Marii, dawniej w zbiorach prywatnych w Kielcach
(Warszawa, Muzeum Narodowe, nr inw. 72.412) nale-
Tenże, Zloty widnokrąg, Warszawa 1965, s. 21) albo „najbliższych
chronologicznie okresowi działalności malarza Marcina [Czar-
nego]” (Juszczak, o. c., s. 314—315).
27 Ręce dwóch malarzy rozpoznała w obrazie Puciata,
o. c., s. 103.
28 Ibid., s. 104—105, il. 8, 9.
84